لذت‌

همچنانکه لم داده است، در دفاع از دود قلیان می‌گوید:‌
وقتی به قلیان پک می‌زنم لذت می‌برم به این فکر نمی‌کنم که هر یک پک ده دقیقه از عمر من کسر می‌کند. ترجیح می‌دهم پهن زندگی کنم تا دراز! واقعاً زورم می‌آید از این دنیا بروم و عضو سالمی را با خود به خاک بسپارم. مخاطب او که آدم ورزشکار و تندرستی است پاسخ می‌دهد:
تصور نمی‌کنید لذت یک دم عمیق سرشار از اکسیژن ناب در هوای خنک و آزاد کوهستان هزاران بار بیش از آن پک قلیان باشد.... از این گذشته اگر عضوی از اعضاء بدنت سالم نباشد بیش از آنکه حسرت به دل خاک بگذاری حسرت بدل تو می‌ماند که یک عمر باید درد و آه و ناله‌اش را خود بر دوش بکشی.
هر دو بر می‌گردند، به سوی من انگار قضاوت را از من می‌طلبند و من حیران که چه بگویم؟ یکی لذت را در هر چه خوبست می‌جوید و دیگری در هر چه خراب.
و من عیاری برای اندازه‌گیری لذت‌ها ندارم:
چه نسبت است به رندی صلاح و تقوی را
کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا
-که من واقعاً نمی‌دانم.

عبدالحمید حسین نیا

منبع : روزنامه اطلاعات