مرگ با طناب‌دار - Death By Hanging

سال تولید : ۱۹۶۸
کشور تولیدکننده : ژاپن
محصول : سوزوشا
کارگردان : ناگیسا اوشیما
فیلمنامه‌نویس : تسوتومو تامورا، مامورا ساساکی، میچینوری فوکائو و اوشیما
فیلمبردار : یاسوهیرو یوشیوکا
آهنگساز(موسیقی متن) : هیکارو هایاشی
هنرپیشگان : یون دو ـ یون، کی ساتو، فومیو واتانابه، توشیرو ایشیدو، ماسائو آداچی و ماسائو ماتسودا.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۱۷ دقیقه.


"ر" (دو ـ یون) دانشجویکره‌ای ساکن ژاپن، به جرم هتک حرمت و قتل دو دختر ژاپنی به دار آویخته می‌شود؛ اما زنده می‌ماند. مطابق اصول اخلاقی و قانونی، اعدام دوباره او ناممکن می‌شود، مگر آن که خود بار دیگر به جرایمش اعتراف کند. وقتی "ر" بهبود می‌یابد، معلوم می‌شود که حافظه‌اش را از دست داده است. در این بین مقامات تلاش می‌کنند تا "ر"، هویت و اعمال خود را به یاد آورد...
٭ در این فیلم جسورانه، مایه تأمل‌انگیز برای اوشیما مجازات اعدام شخصیت اصلی نیست، بلکه، حق داوری قضات است. محکوم کره‌ای از نژادی پست‌تر از ژاپنی‌ها تلقی می‌شود و به نوعی قربانی تبعیض‌نژادی نیز به شمار می‌آید. اوشیما مبتکرانه از ژان‌ژنه و به‌خصوص برتولت برشت تأثیر می‌گیرد: سه چهارم فیلم را می‌توان قصه‌ای اخلاقی، جسورانه و درخشان به شیوه برشت دانست. فن فاصله گذاری، تماشاگر را از "واقعیت" مراسم تکان‌دهنده اعدام با طناب دار، دور نگه می‌دارد و عناوین صحنه‌ها، نکته‌های مورد نظر هر صحنه را مشخص می‌کنند. به این ترتیب تعلیق در روایت کم و مفهوم فیلم برجسته می‌شود. ترکیب‌بندی‌های سیاه و سفید و هندسی اوشیما با ظرافت، بافت و مفهوم اشیا را نمود می‌دهند و کارکردی به شدت زیبائی شناسانه می‌یابند.