تمام آنچه می‌خواستید درباره ایدز بدانید

● اچ.آی.وی چیست ؟
اچ.آی.وی مخفف نام انگلیسی ویروس مولد بیماری ایدز به معنی <ویروس نقص ایمنی انسان> می‌باشد. ویروس ، یك ذره زنده خیلی كوچك است كه می‌تواند تكثیر و پخش شود اما برای زندگی نیاز به موجود زندهِ دیگری دارد. وقتی یك ویروس، سلولی را آلوده كند، شروع به تكثیر در داخل آن سلول می‌كند كه در نهایت منجر به آسیب سلول مذكور می‌شود. انسان می‌تواند توسط فرد دیگری كه به ویروس اچ.آی.وی مبتلا است آلوده شود و او نیز می‌تواند بقیه افراد را آلوده كند و بر این اساس ویروس اچ.آی.وی منتشر می‌شود. اچ.آی.وی مثبت به فردی كه به اچ.آی.وی آلوده است اطلاق می‌شود.
● چرا اچ.آی.وی خطرناك است ؟
ویروسهای مختلف به سلولها و بافتهای مختلفی از بدن حمله می‌كنند. برخی ویروسها به پوست، برخی به دستگاه تنفسی و ... حمله می‌كنند. چیزی كه ویروس اچ.آی.وی را این چنین خطرناك كرده این است كه این ویروس به خود سیستم ایمنی حمله می‌كنند. سیستم ایمنی، گروهی ازسلولها هستند كه بدن را در برابر انواع عفونت‌ها محفاظت می‌كند و بدون آنها توانایی بدن برای مبارزه با انواع عفونتها تضعیف می‌شود. وقتی ویروس اچ.آی.وی وارد بدن فردی شود، به تدریج‌ ‌قدرت دفاعی بدن وی ضعیف می شود و این فرد در برابر انواع بیماریها و عفونتها حتی آنهایی كه در حالت عادی بیماریزا نیستند، آسیب‌پذیر می‌گردد.
این روند قابل روِیت نیست و راهی وجود ندارد تا با نگاه كردن به افراد بگوئیم كه آیا به این ویروس مبتلا هستند یا خیر ولی آزمایش خون می‌تواند پس از چند ماه از اولین تماس، ویروس را در خون آشكار كند.
افراد آلوده به ویروس اچ.آی.وی ممكن است سالها كاملاً سالم بمانند و حتی خودشان هم ندانند كه آلوده هستند.
● ویروس اچ.آی.وی چگونه منتقل می‌شود؟
ویروس در خون و ترشحات جنسی فرد مبتلا و نیز شیر زن اچ.آی.وی مثبت، یافت می‌شود. اچ.آی.وی هنگامی منتقل می‌شود كه مقدار كافی از این ترشحات به بدن فرد مقابل برسد.
● راه‌های مختلفی كه فرد می‌تواند به اچ.آی.وی مبتلا گردد عبارتند از:
▪ رابطه جنسی بدون محافظت با فرد آلوده
رابطه جنسی با فرد اچ.آی.وی مثبت بدون كاندوم خطرناك است چراكه ویروسی كه در ترشحات جنسی وی وجود دارد می‌تواند به طور مستقیم به بدن شریك جنسی‌اش منتقل گردد.
▪ تماس با خون فرد اچ.آی.وی مثبت. اگر خون به میزان كافی از فرد اچ.آی.وی مثبت به بدن فرد غیر آلوده وارد شود، می‌تواند ویروس را به او منتقل كند.
▪ سرایت از مادر حامله اچ.آی.وی مثبت به جنین در داخل رحم و یا از شیرمادر. این ویروس از مادر اچ.آی.وی مثبت به كودك ممكن است در دوران حاملگی، هنگام وضع حمل یا كمی بعد از زایمان به كودك انتقال یابد. ویروس اچ.آی.وی می‌تواند در شیر پستان زن آلوده وجود داشته باشد و به نوزادش منتقل شود اما با وجود داروهای خاص، شانس این انتقال بسیار كاهش می‌یابد البته در بسیاری از كشورهای در حال پیشرفت و فقیر، چنین داروهایی در دسترس نیست.
▪ استفاده از محصولات خونی آلوده. در گذشته بسیاری از افراد از طریق انتقال خون و فرآورده‌های خونی آلوده به اچ.آی.وی مبتلا می‌شدند. در حال حاضر در اكثر نقاط جهان خون‌های اهدایی، آزمایش می‌شوند و خطری در این زمینه وجود ندارد.
▪ استفاده از سرنگ مشترك با فرد اچ.آی.وی مثبت. معتادان تزریقی كه بصورت مخفیانه و غیرقانونی از مواد مخدر تزریقی استفاده می‌كنند، معمولاً سرنگی برای تزریق در دسترس ندارند و از سرنگ مشترك استفاده می‌كنند. این امر احتمال انتقال ویروس از فرد اچ.آی.وی مثبت به سایر افراد را افزایش می‌دهد.
● افسانه‌ها و پندارهای غلط درباره اچ.آی.وی/ ایدز:
در اقصی‌نقاط جهان افسانه‌های گوناگونی دربارهِ اچ.آی.وی و ایدز وجود دارد كه تعدادی از آنها در ذیل آورده شده‌اند:
▪ داشتن رابطه جنسی با دختر باكره می‌تواند این بیماری را شفا دهد"!این افسانه كه در بخشهایی از آفریقا متداول است كاملاً غلط است. این اسطوره سبب تجاوز به بسیاری از دختران جوان و كودكان توسط مردان اچ.آی.وی مثبت شده است كه اغلب آنها را هم آلوده ساخته است. تجاوز هیچ بیماری را درمان نمی‌كند و این مسئله یك جنایت جدی در سراسر جهان است.
▪ اچ.آی.وی مختص مردان همجنس باز، سیاهپوستان، افراد جوان و ... است ! این افسانه هم غلط است ، اغلب كسانی كه به این ویروس آلوده می‌شوند حتی تصور اینكه ممكن است آنها آلوده شوند را هم نداشتند كه البته اشتباه فكر می‌كردند.
▪ اچ.آی.وی می‌تواند از طریق غشای كاندوم عبور كند ...برخی تصور می‌كنند كه چون ویروس بسیار كوچك است می‌تواند از طریق سوراخ‌های موجود در غشای كاندوم عبور كند. لازم به ذكر است كه این تصور اشتباه می‌باشد. غشای كاندوم، راه عبور اچ.آی.وی را مسدود می‌كند همانطور كه راه ورود اسپرم را مسدود می‌نماید و مانع از حاملگی می‌شود..
● بیماری ایدز چیست ؟
ایدز (AIDS) مخفف نام انگلیسی بیماری ناشی از ویروس اچ.آی.وی به معنی سندرم نقص ایمنی اكتسابی می‌باشد.وقتی سیستم ایمنی فرد آسیب ببیند، نه تنها در برابر ویروس اچ.آی.وی (كه در آغاز به آن صدمه زده) بلكه نسبت به بقیه عفونت‌ها هم آسیب‌پذیر می‌شود و دیگر قادر به كشتن میكروب‌ها و ویروس‌هایی كه قبلاً برایش مشكلی ایجاد نمی‌كردند، نیست و لذا با گذشت زمان، افراد آلوده به اچ.آی.وی بیشتر و بیشتر بیمار می‌شوند و معمولاً سالها پس از آلودگی به یكی از بیماری‌های خاص شدیداً مبتلا می‌شوند و در این زمان گفته می‌شود كه آنها به ایدز مبتلا شده‌اند.
بنابراین زمانی كه فرد آلوده به ویروس اچ.آی.وی برای اولین بار به یك بیماری جدی مبتلا شود و یا وقتی كه تعداد سلولهای ایمنی باقیمانده در بدن او از حد معینی كمتر شود، می‌گویند مبتلا به بیماری ایدز است.ایدز یك مرحله كاملاً جدی است كه بدن فرد، دفاع بسیار كمی در برابر انواع عفونتها دارد. در واقع هر فرد آلوده به ویروس اچ.آی.وی، الزاما مبتلا به بیماری ایدز نمی باشد اما در طول مدت آلودگی خود، می تواند دیگران را آلودهكند.
● چه مدت طول می‌كشد تا فرد اچ.آی.وی مثبت وارد مرحله بیماری ایدز شود؟
بدون درمان دارویی، به‌طور متوسط طی ۱۰ سال آلودگی به ویروس اچ.آی.وی به سمت بیماری ایدز پیش می‌رود كه البته این مدت ۱۰ سال برای فردی است كه تغذیه مناسبی دارد اما فردی كه در منطقه فقیرنشین است و به خوبی تغذیه نمی‌شود، ممكن است بسیار سریعتر به سمت بیماری ایدز و نهایتاً مرگ پیش برود.درمان دارویی ضد ویروس می‌تواند مدت زمان بین آلودگی با اچ.آی.وی و شروع ایدز را طولانی تر كند.
داروهای جدیدی تولید شده‌اند كه با مصرف آنها، فرد آلوده به اچ.آی.وی می‌تواند مدت زمان طولانی قبل از ایجاد ایدز زندگی كند اما این دارو‌ها بسیار گران و كمیاب بوده و در بسیاری از كشورهای فقیر در دسترس نیست و آلوده شدگان در این كشورها سریعتر به سمت مرگ پیش می‌روند.
● علائم‌ ‌بیماری ایدز چگونه ظاهر می شود؟
‌‌با كاهش قدرت سیستم دفاعی، به مرور زمان بدن آماده ابتلا به عفونت‌ها و‌ ‌سرطان‌هایی می شود كه به طور معمول در مردم عادی دیده نمی شوند. این بیماریها بصورت‌ ‌بیماری‌های ریوی ، اسهال‌های شدید و مزمن ،‌ تبهای طولانی ، كاهش وزن ،‌ اختلالات‌ ‌شخصیتی ،‌ بیماری‌های مغزی و پوستی خود را نشان می دهند كه درنهایت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهند شد‌. ‌علائم آلودگی با اچ.آی.وی بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است كه الزاماً همه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی شود.این مراحل عبارتند از:
۱) مرحله عفونت اولیه: (مرحله اول)
‌‌ این مرحله چند هفته طول می‌كشد و معمولاً با یك حالت شبیه سرماخوردگی كه بلافاصله بعد از عفونت رخ می‌د‌هد، همراه است. این حالت شبیه سرماخوردگی است. گاهی اوقات (علائمی نظیر تب، گلودرد، بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، كاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی ظاهر می‌شود.
در حدود ۲۰درصد موارد علائم به گونه‌ای است كه فرد به پزشك مراجعه می‌كند ولی معمولاً تشخیص داده نمی‌شود و حتی اگر تست اچ.آی.وی آنتی بادی در این موقع انجام شود ممكن است هنوز مثبت نباشد.طی این مرحله مقدار زیادی از این ویروس در خون محیطی فرد وجود دارد و سیستم ایمنی با تولید پادتن ها (آنتی بادی ها)، و لنفوسیتهای سلول كش (لنفوسیتهای سیتوتوكسیك) شروع به پاسخ در برابر این ویروس می‌كنند.از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی كه نشانگر آلودگی فرد است، حدود ۲ تا ۱۲ هفته و گاهی تا ۱۶ ماه طول می كشد.
۲) مرحله بدون علامت بالینی (مرحله دوم)
این مرحله بطور متوسط ۱۰ سال طول می‌كشد و همانطور كه از نام این مرحله پیدا است، خالی از هر علامتی است، البته ممكن است غدد متورم لنفاوی هم وجود داشته باشند (لنفادنوپاتی.) سطح اچ.آی.وی در خون محیطی این افراد به سطح بسیار پائینی كاهش می‌یابد ولی بیماری همچنان مسری است و آنتی بادی اچ.آی.وی در خون قابل ارزیابی است.تحقیقات اخیر نشان داده است كه اچ.آی.وی طی این مرحله غیر فعال نیست و در غدد لنفاوی بسیار فعال است.
تعداد زیادی از سلولهای لنفوسیت‌های كمك‌كننده آلوده شده و می‌میرند و ویروس فراوانی تولید می‌شود.تست آزمایشگاهی جدیدی وجود دارد كه مقدار ناچیز اچ.آی.وی كه از غدد لنفاوی آزاد می‌شود را اندازه می‌گیرد.
این تست اچ.آی.ویRNA- را اندازه می‌گیرد RNA( ماده ژنتیكی اچ.آی.وی می‌باشد.) این تست را تست بارگیری ویروس (test viral load) می‌گویند كه نقش بسیار مهمی در درمان آلودگی با اچ.آی.وی دارد.
۳) مرحله علامتدار عفونت اچ.آی.وی (مرحله سوم:)
با گذشت زمان، سیستم ایمنی توان خود را از دست می‌هد كه به ۳ دلیل عمده زیر است:
▪ بافتها و غدد لنفاوی بدلیل سالها فعالیت، آسیب می‌بینند.
▪ ویروس جهش پیدا می‌كند و آلوده كنندگی‌اش تشدید می‌شود. بعبارت دیگر برای تخریب سلولهای لنفوسیت‌های كمك‌كننده قویتر و متنوعتر می‌شود.
▪ بدن توانایی جایگزینی سلولهای T- helper از دست رفته را ندارد.با ایجاد نقص در سیستم ایمنی، علائمی بوجود می‌آیند كه در آغاز بسیاری از آنها خفیف هستند ولی با تحلیل سیستم ایمنی، علائم تشدید می‌شوند.
● پیش‌روی از اچ.آی.وی به ایدز
با آسیب بیشتر سیستم ایمنی، بیماری به سمت بدتر شدن پیش می‌رود تا اینكه تشخیص ایدز مطرح شود. در حال حاضر در انگلستان تشخیص ایدز وقتی تأیید می‌شود كه فرد اچ.آی.وی مثبت تعداد خاصی از عفونت‌های فرصت طلب یا سرطانها را بروز می‌دهد، البته فرد اچ.آی.وی مثبت می‌تواند به شدت بیمار باشد ولی تشخیص ایدز نداشته باشد.
● آیا درمانی وجود دارد؟
متاسفانه مطالعات نشان می‌دهد بسیاری از افراد گمان می‌كنند برای ایدز درمانی وجود دارد كه منجر می‌شود آنها احساس امنیت داشته و ریسك بیشتری بكنندكه البته آنها در اشتباهند.
هنوز هیچ درمان قطعی برای ایدز بوجود نیامده است. تنها درمانهای دارویی ضد ویروس وجود دارد كه پیشرفت اچ.آی.وی به سمت ایدز را آهسته‌تر می‌كند و در این حالت فرد چند سال می‌تواند زندگی سالمی داشته باشد. در برخی موارد، درمان‌های ضد ویروس پس از چند سال تأثیر خود را از دست می‌دهند و در برخی موارد دیگر فرد از ایدز بهبود می‌یابد ولی با اچ.آی.وی برای دهه‌ها زندگی می‌كند كه این افراد مجبورند برای تمام عمر روزانه داروهای قوی مصرف كنند كه گهگاه با عوارض جانبی ناخوشایندی همراه است.
هنوز هیچ راهی برای درمان قطعی اچ.آی.وی وجود ندارد و تا این لحظه تنها راه ایمن باقی ماندن، آلوده نشدن است.
● آیا بوسیدن خطرناك است؟
بوسیدن گونه فرد مقابل كه بعنوان بوسیدن متداول اجتماعی شناخته می‌شود، هیچ خطری برای انتقال این ویروس ندارد.
● آیا چیزی می‌تواند اچ.آی.وی ایجاد كند؟
▪ خیر؛ این ویروس خلق نمی‌شود. بعنوان مثال رابطه جنسی بدون محافظ تنها در صورتی خطرناك است كه یكی از همسران با ویروس آلوده باشد. اگر همسر شما اچ.آی.وی منفی است، هر نوع رابطه و فعالیت جنسی بین شما نمی‌تواند سبب آلودگی شما به این ویروس گردد.خطر در روابط زناشویی، بیشتر در عدم شناخت كافی سوابق خونی همسر شماست. در هر صورت برای اطمینان می‌توانید از كاندوم استفاده كنید. مورد بعدی كه جای خطر دارد، سابقه ازدواج قبلی یكی از زوجین است.
● رفتار جنسی ناسالم و پرخطر
رفتار جنسی ناسالم هر گونه تماس جنسی را می‌گویند كه در آن فرد از سلامت خود یا شریك جنسی خود ‌آگاه نباشد. مشكل از این جا ناشی می‌شود كه آگاهی از سلامت خود یا دیگران به راحتی امكانپذیر نیست. بعنوان مثال در حدود ۹۰ درصد افراد اچ.آی.وی مثبت از آلوده بودن خودشان اطلاعی ندارند.
از طرف دیگر منفی بودن آزمایشات تشخیصی در ابتدای آلودگی با این ویروس نمی‌تواند دلیل سالم بودن فرد باشد زیرا نتیجه این آزمایشات در اوایل دوره آلودگی معمولاً منفی می‌باشد. پس چاره چیست؟برای آگاهی از سلامت افراد باید به رفتارهای آنها توجه كرد. اگر فردی از رفتارهای پرخطر آگاهی داشته باشد، بهتر می‌تواند در خصوص سلامت خود یا همسر قضاوت كند. داشتن رفتارهای جنسی پرخطر احتمال آلودگی به اچ.آی.وی و سایر عفونت‌های‌آمیزشی را بیشتر می‌كند.● رفتارهای جنسی پرخطر كدامند؟
رفتارهای جنسی پرخطر عبارتند از : هرنوع روابط جنسی قبل از ازدواج داشتن شركای جنسی متعدد ، تماس‌های جنسی نامعمول ، متوسل شدن به خشونت در زمان تماس جنسی، مصرف الكل، مواد مخدر و یا روانگردان قبل از برقراری تماس جنسی ، تماس جنسی محافظت نشده ( عدم استفاده از كاندوم.)
بنابراین برای پیشگیری از اچ.آی.وی و ایدز در جامعه باید خویشتن‌داری و رفتارهای جنسی سالم را به افراد به ویژه نوجوانان و جوانان آموزش داد.
● نكات مهم در تماس‌های شغلی:
▪ انتقال اچ.آی.وی از راه پوست سالم در هیچ مكان یا شرایطی به اثبات نرسیده است .
▪ هیچگونه خطر انتقال اچ.آی.وی از راه تماس نزدیك با بیماران، مواجهه با قطرات پخش شده در هوا و حتی تماس با سطوح محیطی مشاهده نگردیده است .
▪ تقریبا تمام موارد قطعی انتقال این ویروس مربوط به خون یا دیگر مایعات آلوده به خون بوده و تنها دو مورد انتقال غیر این راه بوده است (یك مورد در اثر مایع جنب خونی ودیگری دراثر كشت غلیظ شده ویروس اچ.آی.وی)
▪ تاكنون هیچ مورد انتقال شغلی از راه ترشحات مهبل، منی و شیر گزارش نشده است، باوجود این مسئله ، بایستی درتمام تماسها اصول احتیاطات استاندارد را رعایت نمود.
▪ تاكنون هیچ مورد انتقال ویروس هپاتیت B و اچ.آی.وی از راه تنفس دهان به دهان گزارش نشده است ولی برای پیشگیری از انتقال عفونت هرپس سیمپلكس و نایسریامننژیتدیس و احتمال تئوریك انتقال اچ.آی.وی و ویروس هپاتیت B در این موارد از ماسكهای مخصوص استفاده شده و بعد از مصرف ضد عفونی گردند.
▪ رعایت احتیاطات استاندارد در موارد جراحی تا ۹۳درصد از تماس باخون پیشگیری می نماید.
● تماس‌های شغلی كه می تواند موجب انتقال اچ.آی.وی شوند عبارتند از :
▪ آسیب‌های مربوط به تماس جلدی مثل فرورفتن سوزن یا بریدگیتوسط سوزن یا اشیای تیز دیگر
▪ آلودگی غشا های مخاطی
▪ الودگی پوست غیر سالم یا آسیب دیده از طریق خراشیدگی یا درماتیت ها (البته در پوست منافذ غیر قابل تشخیص وجود دارد كه گاهیاچ.آی.وی از این منافذ می تواند وارد شود.) منابع اچ.آی.وی شامل خون ،مایعات خونی بافت ها و دیگر مایعات بدن نظیر منی ، ترشحات واژینال، مایع مغزی-نخاعی، مایع سینوویال، پریتونئال، پریكاردیال و مایع آمنیوتیك كه همه اینها می توانند موجب انتقال عفونت اچ.آی.وی به دیگران شوند.
در خصوص بزاق به طور كلی تماس با بزاق یك فرد اچ.آی.وی مثبت در صورتی كه خون قابل روِیت در آن وجود نداشته باشد بعنوان یك عامل خطر آفرین برای انتقال اچ.آی.وی مطرح نمی‌شود. تماس با اشك، عرق، ادرار و مدفوع غیر خونی شخص آلوده نمی تواند به عنوان عامل خطر آفرین انتقال اچ.آی.وی محسوب شوند.
این ویروس از طریق شیر مادر اچ.آی.وی مثبت می تواند به نوزاد یا كودك منتقل شود اما تماس با شیر چنین مادری بعنوان یك تماس شغلی برای انتقال این ویروس در نظر گرفته نمی شود. مطالعات نشان داده است كه متوسط خطر انتقال ویروس اچ.آی.وی توسط سوزن و یا دیگر آسیب‌های جلدی توسط اشیای تیز آلوده به این ویروس حدود ۳۲/۰ درصد است (یك عفونت بعد از ۲۸۸۵ تماس از طریق غشای مخاطی یا پوست آسیب دیده)
● دندانپزشكان برای كاهش خطر ابتلا و اصابت سوزن باید كارهای زیر را انجام دهند:
▪ از دستكش استفاده كنند.
▪ پس از تماس با هر بیمار دستكش ها تعویض گردد.
▪ دستكش ها در دست شسته نشوند ویا از آن استفاده مجدد نشود.
▪ بلافاصله پس از درآوردن دستكش ها ، دست ها شسته شوند.
▪ دندانپزشكان جهت جلوگیری از پاشیده شدن خون و ترشحات ، از ماسك ، عینك و یا محافظ صورت استفاده نمایند.
▪ به هیچ وجه نوك سوزن را به طرف خود نگیرند.
▪ سوزن مصرف شده از سرنگ مصرف شده جدا نشود، خم نشود، شكسته و یا دست كاری نگردد.
▪ هرگز درپوش ها ی مصرف شده مجددا بر روی سوزن قرار داده نشود.
▪ می توان از كاتترهای جدید كه در حرارت بالاسوزن را قطع و خاكستر می كند، استفاده نمود. با این وجود باید دانست كه درحال حاضر پیشگیری رفتاری ، مؤثرترین راه برای جلوگیری از گسترش بیشتر عفونت اچ.آی.وی شناخته شده است .
● احتیاطات استاندارد (برای كاركنان بهداشتی - درمانی)
▪ كلیه نمونه های خون، مایعات بدن و مواد و ترشحات دفعی (بجز عرق ) پرخطر و آلوده فرض گردد.
▪ شستن صحیح دستها با آب وصابون قبل و بعد از معاینه بیمار كمك كننده است.
▪ قبل از تماس با هر نوع مایع بدن (جزعرق ) دستكش داشته باشید.استفاده از گان ،ماسك وپوشش چشم ، درزمانی كه خطر پاشیده شدن خون ومایعات دیگر می رود (هنگام زایمان، آندوسكوپی ، درناژ یا ساكشن و...) الزامی است.
▪ جهت وسایل چند بار مصرف استریلزاسیون (اتوكلاوفور) یا گندزدایی سطح بالا صورت گیرد.
▪ سرنگ وسوزنهای استفاده شده در سطلهای مخصوص غیر قابل نفوذ انداخته شده (سوزنها شكسته ، خم و سرپوش گذاری شود) سپس ضد عفونی وبعد به طریق بهداشتی دفع گردد.
▪ ست احیاء جهت جلوگیری از تماس دهان با دهان درموارد تنفس مصنوعی در دسترس باشد.
▪ لوازم آلوده به مایعات بدن بیمار به نحوی جمع آوری گردد كه از مواجهه پوست و مخاط با آنها و آلوده شدن لباس و انتقال میكروارگانیسم ها به سایر بیماران ومحیط جلوگیری بعمل آید.
▪ تزریقات محدود گردد و حتی الامكان از داروهای غیر تزریقی استفاده گردد.
▪ پرسنل بهداشتی درمانی درصورتی كه دارای زخم باز، درماتیت و... باشند تا زمان بهبودی كامل خود از مراقبت مستقیم بیماران اچ.آی.وی مثبت خودداری نموده ویاحتما از دستكش استفاده نمایند.
▪ ایزوله (جداسازی بیمار) از موارد احتیاطات استاندارد نیست مگر درمواردی كه راه انتقال بیماری هوائی " سل فعال ریوی " و یا موارد خاص مانند آبسه باز باشد و یا بیمار همكاری و رعایت بهداشت را ننماید كه با نظر كمیته عفونت بایستی بیمار ایزوله گردد.
▪ نیازی به جداسازی ظروف غذای بیماران نیست و تنها شستشوی عادی با مایع ظرفشویی كافی است .
▪ درصورت ریختن خون و یا سایر مایعات بدن افراد روی سطوح محیطی ابتدا دستكش پوشیده سپس با دستمال قابل جذب محل راتمیز نموده و بعد با آب و صابون شسته سپس در محل، هیپوكلریت سدیم ۱ درصد ریخته و ۱۰دقیقه بعد تمیز شود.تمام مواردی كه مواجهه قابل ملاحظه ای روی داده (فرورفتن سوزن به بدن با احتمال آلودگی) بایستی فوراً گزارش گردد.
▪ نظافت محیط بایستی بطور روتین و معمول انجام شود.
▪ تمام ملحفه های كثیف و آلوده باید در همان محلی كه مورد استفاده قرارگرفته اند، در داخل كیسه مخصوص قرار بگیرند.

منبع : روزنامه سلامت