صاین‌الدین تُرکۀ اصفهانی

جنسیت: مرد
نام پدر: ابو محمدعلی
تولد و وفات: ( ... - ۸۳۰ - ۸۳۵) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: عارف ، دانشمند و شاعر
از خاندان ترکۀ اصفهان بود که اصل آنان از خجند بوده ، چون نیای وی ، سیدمحمد ، ترک بود به ترکه معروف شدند. تحصیلات صاین‌الدین نخست در خدمت برادر خود و سپس در بلاد مختلف دیگر از طریق زیارت بزرگان و مشایخ زمان انجام گرفت ، در مصر مدتی در خدمت شیخ سراج‌الدین بوالقینی تلّمذ کرد ، و مدتی را در خدمت امیرزادگان تیموری عراق و فارس گذراند و سپس در عهد شاهرخ منصب قضای یزد یافت ، ولی به‌سبب آنکه آثاری در عرفان داشت ، متهم به ‌تصوف و بددینی شد و مطرود فقیهان گشت ، و به‌امر شاهرخ به هرات رفت و تا زمان واقعۀ ترور شاهرخ توسط احمد لُر در آنجا ماند. پس از این واقعه جمعی از بزرگان ازجمله صاین‌الدین به‌ تهمت همدستی با او مأخوذ و معاقب شدند. سرانجام با اعتذار به‌ خدمت شاهرخ‌‌ بار یافت و با توسل به میرزابایسنقر چندگاهی را در امان گذرانید ، بعتها به اصفهان رفت و در آنجا درگذشت. از او آثار متعددی به فارسی و عربی باقی مانده ، از جمله: مهمترین اثر وی "شرح فصوص‌الحکم" ، به عربی؛ "رسالهٔ‌التمهید فی شر ح قواعدالتوحید" ، در علم کلام به عربی؛ "شرح قصیده ابن فارض"؛ "اسرارالصلوهٔ" ، در مسایل عرفانی؛ "اطوار ثلثهٔ تصوف"؛ "تحفه علائیه"؛ "رساله در اعتقاد"؛ "نفثهٔ‌المصدور اول و ثانی".

منبع : مطالب ارسالی