عزای حسین

منظر دل‌های ماست، کرب و بلای حسین
مرغ دل ما زند، پر به هوای حسین
یک نگه کربلا به بود از صد بهشت
جنت اهل دل است، صحن و سرای حسین
دیدن باغ بهشت، مژده به زاهد دهید
زاهد و حور و قصور، ما و لقای حسین
تربت پاکش بود داروی هر دردمند
دار شفای خداست، کرب و بلای حسن
ملک سلیمان بود در نظرش بی‌بها
آنکه گدایی کند پیش گدای حسین
هرکه رود کربلا بوسه به خاکش زند
بشنود از قدسیان، بانگ و نوای حسین
چون به عزا خانه‌اش پا نهی آهسته نه
بال ملایک بود، فرش عزای حسین
خنده‌کنان می‌رود، روز جزا در بهشت
هرکه به دنیا کند، گریه برای حسین
غم نخورد بعد از این، بهر سرای دگر
آنکه “شکوهی” شود نوحه‌‌سرای حسین

هاشم شکوهی

منبع : روزنامه رسالت