ویولت نوزی‌یر - Violette Noziere

سال تولید : ۱۹۷۸
کشور تولیدکننده : فرانسه و کاندا
محصول : اوزن لپیسیه و دنی هرو
کارگردان : کلود شابرول
فیلمنامه‌نویس : اودیل بارسکی، هروه برومبرژه و فردریک گرندل، برمبنای کتابی نوشته ژان ماری فیتره.
فیلمبردار : ژان رابیه.
آهنگساز(موسیقی متن) : پی‌یر ژانسن.
هنرپیشگان : ایزابل هوپر، استفان اودران، ژان کارمه، ماریو داوید، برنادت لافون، لیزا لانگلوا و ژان فرانسوا گارو.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۲ دقیقه.


پاریس، سال 1933. «ویولت نوزی‌یر» (هوپر)، چهارده‌ساله، با مادرش، «ژرمن» (اودران) و پدرش، «باتیست» (کارمه) در آپارتمانی دو اتاقه زندگی می‌کند. او هر شب مخفیانه از خانه فرار می‌کند و با دوستش، «مادی» (لانگلوا) خوش‌گذرانی می‌کند. خرج این زندگی دو گانه‌اش را نیز با دزدی پول از والدینش تأمین می‌کند. وقتی از دکترش می‌شنود که به بیماری سیفلیس مبتلا شده، به والدینش می‌گوید که بیماری‌اش ارثی است و با داروهائی که از دکتر گرفته، آن دو را مسوم می‌کند، ولی هر دو سالم می‌مانند. او با مرد رویاهایش، «ژان دابن» (گارو) آشنا می‌شود. عشق دیوانه‌وار او به «دابنِ» بی‌بندوبار و پول‌پرست، باعث می‌شود تا برای خرج محبوبش، هرچه بیشتر از والدینش پول بدزدد و به خیابان گردی روی بیاورد. او دوباره خانواده‌اش را با همان روش قبلی مسموم می‌کند و این بار پدرش می‌میرد. حالا مادرش از او شکایت می‌کند و در دادگاه معلوم می‌شود که پدرش در سیزده‌سالگی به او هتک حرمت کرده است. «ویولت» به مرگ محکوم می‌شود اما «مارشال پتن» حکم او را به دوازده سال تقلیل می‌دهد. او سرانجام در 1963 می‌میرد.
* با وجود آنکه فیلم برمبنای یکی از پرونده‌های قضائی پُرسروصدا در فرانسه ساخته شده است، اما شابرول آگاهانه از ساختن فیلمی «جنجالی» اجتناب کرده است. به همین دلیل برخلاف حقیقتِ هانری ژرژ کلوزو (1960)، اینجا از نمایش بی‌پردگی‌های شخصیت‌ اصلی اجتناب و به عقده‌های سرکوب شده فردی - اجتماعی او پرداخته می‌شود.