جانی گیتار - Johnny Guitar

آهنگساز(موسیقی متن) : ویکتور یانگ.
هنرپیشگان : جون کرافورد، استرلینگ هیدن، مرسدس مکمبریج، اسکات بریدی، وارد باند، ارنست بورگناین، بن کوپر، جان کارادین و رویال دانو.
فیلمبردار : هاری استرادلینگ
محصول : ریپابلیک
کارگردان : نیکلاس ری
فیلمنامه‌نویس : فیلیپ یوردان، برمبنای رمانی نوشته روی چنسلر.
سال تولید : ۱۹۵۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۱ دقیقه.


"وی‌ینا". (کرافورد) صاحب یک کافه و زمین‌های اطراف آن، منتظر ورود راه‌آهن است تا املاکش را به قیمت کلان بفروشد. چهره‌های متنفذ شهر به سرکردگی "اما اسمال" (مکمبریج) که از "وی‌ینا" خوشش نمی‌آید (چون او را رقیب عشقی خود در برابر "دنسین کید" / بریدی می‌داند)، قصد بیرون راندن "وی‌ینا" از آن منطقه را دارند. "جانی‌گیتار" (هیدن)، مبحوب دوران قدیم "وی‌ینا"، از راه می‌رسد چون "وی‌ینا" از او طلب کمک کرده است. توطئه علیه "وی‌ینا" بالا می‌گیرد و مصاحبت و رفاقت او با "دنسین کید" ـ که همراه دار و دسته‌اش خاری در چشم مردم شهر است و اخیراً به بانک شهر هم دستبرد زده ـ به ضررش تمام می‌شود. کافه او را به آتش می‌کشند و خودش تا پای طنار دار پیش می‌رود. "جانی گیتار" نجاتش می‌دهد و دوتائی به مخفیگاه "دنسین کید" می‌گریزند، جائی که باید در انتظار جدالی نهائی با "اما"ی سرسخت و لجوج و مردان تحت نفوذ او باشند.
٭ فیلمی در نوع خود منحصر به فرد. وسترنی ـ یا شبه وسترنی ـ زیر استیلای دو زن و مصاف مرگبار‌شان. عنان احساسات و عشق‌های ناگفته چنان رها می‌شود که گوئی‌ این یکی از ملودرام‌های پرآب‌وتاب کرافورد است که فقط صحنه‌پردازی‌اش عوض شده است. خود کرافورد در نقش زن مستقلی که عشاقش را مفتون ساخته، بی‌نظیر است. صحنه‌ای نیست که افراط ری در وجه بصری، آن را دگرگون نکرده باشد، به‌ویژه کاربرد "تروکالر" خیره کننده حس واقعیت را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و تجسم عینی ناآرامی و جسارت کمونیست مکارتیسم است، از جمعی که فرد ناهمگون را برنمی‌تابند و می‌خواهند او را به اعتراف وادارند.