چگونه خود را دوست بداریم؟

آیا هنوز آخرین باری را كه واقعا عاشق شدید به خاطر دارید؟
یادتان هست كه در قلبتان چه آه و فغانی بر پا بود و چه احساس پراعجازی داشتید.
می‌خواهم بگویم عاشق خود بودن هم درست همین‌طور است! با این تفاوت كه این عشق هرگز فنا شدنی نیست. اگر عشق به خود را یكبار زنده كنید، این عشق در تمام طول زندگی با شما خواهد بود. بنابراین از این رابطه عاشقانه حداكثر بهره را ببرید، زیرا عشق راهنمای همیشگی شما است، برای رسیدن به اوجی از شعور و آگاهی كه تنها بشر قادر به تحقق آن است.
برای كسانی كه می‌خواهند خود را دوست بدارند، چند رهنمود درباره دوست داشتن خود ارائه می‌د‌هیم.
▪ یقیناً اصلی‌ترین كلید دوست داشتن خود پرهیز از انتقاد و عیب‌جویی از خود است. احتمالاً دیده‌اید كه بیشتر مردم موقع سرزنش كردن خود اصطلاحاتی می‌گویند مثل: احمق، پسر بد، دختر بد، بی‌مصرف، بی‌ملاحظه، نادان، زشت، شلخته، بی‌عرضه و غیره، شاید برای شما هم پیش آمده كه با چنین كلماتی خود را توصیف كنید، در واقع به كار بردن این كلمات به این دلیل است كه ما می‌خواهیم طوری عمل كنیم گویی كه كامل و بی‌نقص هستیم و با این عقیده خود را تحت فشار سختی قرار می‌دهیم، و چشم‌های خود را بر حوزه‌های دیگری از زندگی‌مان كه نیازمند اصلاحات و شفابخشی هستند می‌بندیم.
پس بهتر است سعی كنیم خلاقیت‌های فردی خود را كشف كنیم و خصوصیات برجسته و ممتاز خود را ستایش كنیم، زیرا وقتی ما از خود انتقاد می‌كنیم در واقع نقش خود را در دنیا بی‌اعتبار و تحقیر می‌كنیم.
در صورتی كه می‌توانیم به هنگام اشتباه كردن یا شكست خوردن در موقعیتی، به خود بگوییم: «من پیچیده‌تر از آن هستم كه شایسته یك ارزیابی كلی از خود باشم، درست است كه اشتباه كردم یا شكست خوردم ولی می‌توانم هنوز خودم را به عنوان انسان جایزالخطا بپذیرم و این اشتباه یا شكست من دلیل بر بی‌ارزش بودن و ناتوانی من نیست.»
بنابراین اگر آمادگی رشد و ترقی و درس گرفتن از اشتباهات را داشته باشید، اشتباهات راهی به سوی یك زندگی كامل و پربار را برایتان هموار می‌سازد.
خیلی از ما دائم خود را با افكار ترسناك تهدید می‌كنیم و از یك مشكل كوچك یك هیولای غول پیكر می‌سازیم. مثلا اگر دیگران ما را طرد كنند فاجعه است، یا اگر در فلان مورد به نتیجه دلخواه نرسیم وحشتناك است.
بنابراین هرگاه دچار ترس و نگرانی شدید، به خود بگویید: این كه دیگران مرا طرد كنند یا اگر در این مورد خاص به نتیجه مطلوب نرسیدم برایم ناراحت‌كننده است، ولی هیچكدام فاجعه نیست.
▪ راه دیگر این است كه با خود ملایم، با محبت و صبور باشیم. اشكال بسیاری از ما این است كه همیشه می‌خواهیم فوراً به همه چیز برسیم. مثلا یك روزه بتوانیم خود را دوست بداریم. در صورتی كه ما نتوانیم در عرض یك روز خود را كاملاً دوست بداریم، ولی می‌توانیم هر روز خود را كمی بیشتر دوست داشته باشیم. اگر هر روز به خود كمی بیشتر عشق بورزیم بعد از دو یا سه ماه در مسیر خود دوستی واقعی پیشرفت شایانی خواهیم داشت.
▪ با ضمیر باطن خود محتاطانه رفتار كنیم: برای آرامش دادن به جسم و روح فقط چند دقیقه در روز فرصت لازم است.
هر وقت كه توانستید چند بار نفس عمیقی بكشید، چشم‌هایتان را ببندید و تمام هیجانات درونی خود را رها كنید، وقتی نفس‌هایتان را بیرون می‌دهید تمركز كنید و آهسته به خود بگویید: «من تو را دوست دارم همه چیز خوب است.» بعد از آن احساس آرامش بیشتری می‌كنید و می‌فهمید كه لازم نیست همیشه با ترس و اضطراب زندگی كنید.
▪ هر روز تفكر كنید: توصیه می‌كنم روح خود را آرام كنید و به حكمت درونی خود گوش فرا دهید. در این لحظه می‌توانید حتی این جملات را تكرار كنید: «من خودم را دوست دارم. یا: من خودم را می‌بخشم. یا: من بخشیده می‌شوم.»
پس از مدتی سكوت كنید و به ندای درون خود گوش دهید. در واقع هر یك از ما برای فكر كردن روش خاصی را انتخاب می‌كند. بعضی از افراد موقع پیاده‌روی یا حتی دویدن فكر می‌كنند، برخی دیگر با نوشتن افكار منفی و مثبت خود. من با رفتن به طبیعت و قدم زدن در آن می‌توانم به خود و حكمت آفرینش خود فكر كنم. شجاع باشید و راه مخصوص خود را جهت تفكر بیابید.
▪ دوست داشتن خود یعنی این كه به خود ارج نهیم: به دوستان خود مراجعه كنید و از آنها كمك بخواهید. تقاضای كمك از دیگران در موقع نیاز، نشانه قدرت است.
خیلی از شما یاد گرفته‌اید كه همیشه فقط به خود تكیه كنید و همه كارها را به تنهایی انجام دهید و نمی‌توانید از دیگران درخواست كمك كنید، چون خودپرستی شما این اجازه را نمی‌دهد. پیشنهاد می‌كنم به عضویت گروههای خودیاری كه برای حل مشكلات در گوشه و كنار این شهر هستند درآیید.

رامین كریمی

منبع : روزنامه همشهری