چپ و صدای آمریکا (VOA)

گه‌گاه می‌اندیشم آنانی که به VOA دل سپرده‌اند دنیا را چگونه می‌بینند و نهایتا به چگونه انسان‌هایی بدل می‌شوند. چندی پیش در گفتگو با دوستی از او پرسیدم چرا با رسانه‌ای چون VOA مصاحبه می‌کند. او نهایتا گفت: «من VOA را به مثابه یک رسانه‌ی لیبرال قبول دارم» و سپس ادامه داد: «من حرف‌هایی دارم، به من بگویید کجا حرف‌هایم را بزنم».
از یکی از زندانیان پر سابقه‌ی چپ نیز همین پرسش را کردم، او پاسخ داد: «من از هر تریبونی که بتوان از طریق آن حرف‌هایم را بزنم استفاده می‌کنم».
چندی بعد هم شاهد درد دل بی‌انتهای منیره‌ برادران «زندانی سیاسی چپ سابق» با مجریان برنامه «زن امروز» در صدای آمریکا بودم و پس از آن نیز شاهد بیان احوالات یک زندانی سیاسی زن دیگر، او خود از بند رسته اما شوهرش اعدام شده بود.
چند روز پیش نیز در برنامه‌ی «میز گردی باشما» کارگردانی حضور یافت که فیلمی از درد و رنج زندانیان از بند رسته ساخته بود.
مجریان صدای آمریکا خانم برادران را «منیره» صدا می‌کردند. خانم برادران در بخشی از گفتگوی خود به تجربه‌ی مادران زندانیان اعدامی در آرژانتین و پی‌گیری آن‌ها برای محاکمه‌ی عاملین قتل فرزندانشان اشاره کرد اما نگفت کدام کشور حامی عاملین قتل و ژنرال‌های کودتاچی بود و آنان که اعدام و سلاخی شدند به کدام جریانات فکری و سیاسی تعلق داشتند و چه می‌گفتند...
«من حرف‌هایی دارم، به من بگویید کجا حرف‌هایم را بزنم»... چپ چندین بار در ایران با هولوکاست و نسل‌کشی مواجه شده است... و روزنامه‌نگاران مرتجعی چون قوچانی دور تازه‌ای از نسل‌کشی را زمینه‌سازی می‌کنند... آنان طرفدار همان فلسفه‌ی اقتصادی‌اند که بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی مروج آن هستند. بخش اعظم بودجه‌ی این سازمان‌ها از سوی ایالات متحده تامین می‌شود و قانونا و براساس اساسنامه، وزن رای ایالات متحده در این سازمان‌ها سنگین‌تر است. به بیان دیگر این سازمان‌ها مروج و در بسیاری موارد عامل تحمیل سیاست‌هایی بوده‌اند که مستقیما از سوی ایالات متحده پشتیبانی می‌شود.
منیره! تو در بلندگوی کسانی سخن می‌گویی که حامیانشان از هم اکنون هولوکاست بعدی را جشن گرفته‌اند... «من از هر تریبونی که بتوان از طریق آن حرف‌هایم را بزنم استفاده می‌کنم»...
منیره! تو نه تنها از تریبون آنان سخن گفتی بلکه بدتر از آن بدان اعتبار بخشیدی تا بلندگوی حقوق بشر شوند. این «یک حقیقت ساده» است که زمانی که تو و هم‌بندانت در شرایطی غیر انسانی و زیر فشارهای غیرقابل تحمل روز را به شب می‌رساندید، در آن روزها که هم‌رزمان تو بر چوبه‌های دار پیچ و تاب می‌خوردند و جان می‌دادند، همین حامیان بشر آمریکایی نه تنها واکنش چندانی از خود بروز ندادند بلکه از حذف نیروی چپ در این سرزمین نفت‌خیز به وجد آمدند.
این قطب یا قطب‌های دیگر مدعی حقوق بشر فقط به دلیل کشتار زندانیان سیاسی و فقط و مطلقا به دلیل کشتار زندانیان سیاسی به تحریم اقتصادی و سیاسی و هر تهدید و شانتاژی که این روزها ورد زبانشان شده اقدام نکردند... «من حرف‌هایی دارم، به من بگویید کجا حرف‌هایم را بزنم»...
حقوق بشری که پشت دروازه‌های اقتصاد متوقف شود فقط درد نظام سرمایه‌داری جهانی را درمان می‌کند. زمانی که حقوق بشر به حربه‌ای بدل می‌شود، زمانی که پر پر شدن یک مبارز بخشی از یک سناریوی بزرگ می‌شود تا کشوری را با هولوکاستی به نام جنگ رودررو سازند در چنین شرایطی، تنها و تنها می‌توان با جهانی کردن حقوق بشر و دموکراسی به این حربه پاسخ گفت. اگر حقوق بشر و دموکراسی مفاهیمی جهان شمولند (که البته پست مدرن‌هایی که آب به آسیاب امپریالیسم و ارتجاع می‌ریزند جهان‌شمولی آن را قبول ندارند) باید این مفاهیم مابه‌ازایی در روابط میان کشورها و مناسبات جهانی پیدا کنند. تا زمانی که آمریکا، ژاندارم و گردن کلفت جهان است و بر مناسبات جهانی دیکتاتوری سرمایه حاکم است، VOA نمی‌تواند بلندگوی بی‌غرض حقوق بشر باشد. آن هم در زمانی که این اغراض، اغراضی بس خطرناک در ابعاد تحقق هولوکاستی به وسعت ایران است... «من حرف‌هایی دارم، به من بگویید کجا حرف‌هایم را بزنم»... آری تنها با جهانی شدن حقوق بشر و دموکراسی در مناسبات جهانی است که می‌توان حقوق بشر را از بند نظام سرمایه‌داری رها کرد و آن را به بنیانی محکم برای دستیابی به سوسیالیسم بدل کرد. در حال حاضر تمام آن کسانی که سویه‌ی داخلی حقوق بشر و دموکراسی را عمده کرده و وجه بین‌المللی آن را به هر بهانه‌ای (مبارزه با جنگ، مبارزه با استبداد و...) نادیده می‌انگارند و این نادیده انگاری در پلاتفرم‌ها و برنامه‌های مشخص آن‌ها نیز به‌وضوح عیان می‌شود، در عمل خواسته یا ناخواسته در خدمت استبداد جهانی و رسانه‌هایش قرار می‌گیرند. خطر جنگ بسیار جدی است... و نیروهای چپ باید تصمیم تاریخی خود را اتخاذ کنند.
گه‌گاه می‌اندیشم آنانی که به VOA دل‌سپرده‌اند دنیا را چگونه می‌بینند و نهایتا به چگونه انسان‌هایی بدل می‌شوند.

بابک پاکزاد

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه