زندگی ما در گرو رسانه‌ها

ما در عصر رسانه‌ها زندگی می‌کنیم؛ عصری که در آن رسانه‌های گروهی جزء جدایی‌ناپذیر زندگی ما هستند. آنچه که آن‌ها به عنوان رسانه و اطلاعات به ما انتقال می‌دهند، به اشکال مختلف در نحوه زندگی، اندیشه و احساسات ما و حتی فرزندان ما تعیین کننده است. اما، این‌ها دلیل نمی‌شود که ما برده و اسیر این رسانه‌های گروهی شویم.
خواست خداوند این است که ما انسان‌ها آزاده و خوشبخت باشیم. او ما را آزاد آفریده است‌. ما باید این نعمت الهی را حفظ کنیم و برای حفظ این نعمت باید خود و زندگی خود را از زیر نفوذ و تاثیرات منفی و سوء این رسانه‌ها خارج سازیم.
ما نباید اجازه دهیم که آن‌ها با شستشوی ذهنی، کنترل زندگی ما را بدست گیرند و شخصیت ما را بر اساس استانداردهای مورد نظر خود پرورش دهند؛ شخصیت ما باید مستقل باشد نه این‌که مانند یک رباط از قبل برنامه‌ریزی شده باشد. نظر شما چیست؟ آیا شما و خانواده‌تان از تاثیرات منفی و مخرب این رسانه‌های گروهی الکترونیکی آگاهید؟ آیا اجازه می‌دهید که این رسانه‌ها از شما سوء استفاده و بهره‌کشی کنند؟
در این نوشته بطور خلاصه ۱۰ اصل و چند روش موثر در کاهش بهره‌کشی رسانه‌ها و بدست گرفتن کنترل زندگی و اندیشه مخاطبان را معرفی می‌کنیم.
شاید باور نکنید که شما و خانواده‌تان تحت تاثیر منفی و بهره‌کشی وسایل و ابزارهایی قرار گرفته‌اید که خود آن‌ها را به خانه آورده‌اید. اکثر مردم بطور ناخودآگاه اجازه می‌دهند که سازندگان و خالقان تبلیغات بازرگانی، برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌ها، موسیقی، بازی‌های ویدئویی و کامپیوتری از آن‌ها سوء استفاده و بهره‌کشی کنند. وقتی شما به بیگانگان (برنامه‌های رسانه‌های الکترونیکی) اجازه می‌دهید، سرزده وارد خانه و خانواده‌تان شوند، طبیعی است آن‌ها هم از این فرصت نهایت استفاده را می‌کنند. رسانه‌های الکترونیکی با تکنیک‌ها و شگردهای ظریف بر روی نقاط ضعف و ابعاد منفی طبیعت انسان‌ها (حرص، طمع، هوس، غرایز انسانی و....) تاثیر می‌گذارند و آگاهانه از مخاطبان خود بهره‌کشی می‌کنند.
اگر چه رسانه‌های سرگرم کننده‌ای هم هستند که حاوی اطلاعات مفید و سودمنداند، بحث ما بر روی رسانه‌های زیان‌آور و مخرب است. لازم است از ماهیت واقعی رسانه‌ها آگاهی کاملی داشته باشیم. رسانه‌ها دارای بخش‌های مفید و سازنده و مضر و مخرب‌اند.
این ما هستیم که باید یاد بگیریم چگونه از بخش‌های مفید آن بهره‌برداری و از تاثیرات بخش‌های مضر و مخرب آن پرهیز کنیم. این نکته را شاید همگان بدانند اما بد نیست بر آن تاکید کنیم که همیشه افراط و تفریط در هر چیزی حتی یک چیز خوب هم بسیار مخرب است.
● میزان تاثیر رسانه‌ها بر روی خانواده‌ها
بر اساس گزارش آکادمی پدیاتریکس آمریکا American Academy of Pediatrics در سال ۲۰۰۱ کودکانی که در خانه هستند بطور میانگین ۴۲ ساعت در هفته، معادل یک کار تمام وقت، زمان صرف تماشای تلویزیون یا نوار‌های ویدئویی، گوش کردن به موسیقی‌های رادیو،CD ها و بازی‌های ویدئویی یا کامپیوتری می‌کنند.
بعد از انتشار این آمار، بسیاری از بزرگسالان هم اعتراف کردند که سلامتی و اکثر اوقات فراغت خود را صرف تماشای تلویزیون، نوار‌های ویدئویی و سایر وسایل سرگرم‌کننده الکترونیکی می‌کنند‌.
در واقع آن‌ها فعالیت‌های مفید و سودبخشی مانند ورزش، آموزش‌... حتی استراحت و خواب کافی را هم بواسطه مصرف این رسانه‌های الکترونیکی فراموش کرده‌اند و هیچ کنترلی بر زندگی خود و خانواد‌شان ندارند.
بسیاری از مردم دیگر تصور می‌کنند تلویزیون یک عامل تعدیل کننده استرس و مفرح است در صورتیکه تحقیقات درست عکس این باور را اثبات کرده است. آن‌ها ثابت کرده‌اند که تماشای بیش از حد تلویزیون نه تن‌ها استرس را افزایش می‌دهد، بلکه بطور کلی از انگیزه‌ها و فعالیت‌های سودمند جلوگیری می‌کند و باعث کاهش سلامتی افراد می‌شود.
محققان عوارض تماشای بیش از حد رسانه‌های الکترونیکی را بصورت تفصیلی‌تر ذکر می‌کنند: خشونت، افسردگی، پرخوری، تنبلی، بی‌تصمیمی، بی‌ارادگی، چاقی، مشکلات ذهنی و فیزیکی و‌... آن‌ها با انتشار نتایج تحقیقات خود به مردم هشدار و روش‌های مقابله با چنین عوارضی را ارائه می‌دهند.
چگونه کنترل زندگی خود را بدست گیرید؟
بسیاری از مردم متوجه نیستند، این رسانه‌ها هستند که کنترل زندگی آن‌ها را در خانه شخصی‌شان بدست گرفته‌است؛ بجای اینکه آن‌ها کنترل این رسانه‌ها را در دست داشته باشند‌. این افراد نمی‌دانند که با کنترل رسانه‌ها در خانه می‌توانند سر رشته زندگی را در دست و زندگی بسیار زیبایی داشته باشند‌.
اکثر افراد هم نمی‌دانند که جلوگیری از سوء استفاده و بهره کشی‌های این رسانه‌ها مسئله‌ای اساسی در زندگی آن‌ها است‌. تحقق این امر مستلزم آگاهی، اجرای یک سری قوانین قاطع و اتخاذ سیاست‌های رفتاری مناسب است.
رسانه‌های الکترونیکی مبتنی بر اصول و روش‌های خاص، با هدف تحریک افراد و کنترل ذهن آن‌ها، و با بکارگیری تکنولوژی‌ها و مهارت‌های ظریف تکنیکی طراحی شده‌اند. مسئله مهم آگاهی و شناخت اصول و اهداف رسانه‌های الکترونیکی است‌.
دست‌یابی به این شناخت و آگاهی، شما را وا می‌دارد که به دنبال روش ‌بهینه استفاده و کنترل صحیح این رسانه‌های الکترونیکی باشید. بدون این آگاهی و شناخت نه تن‌ها شما اجازه می‌دهید، آن‌ها از شما بهره‌کشی کنند، بلکه می‌گذارید آن‌ها به جای شما تصمیم بگیرند، با فرزندانتان ارتباط برقرار کنند و با معیارهای خود آن‌ها را پرورش دهند و... خلاصه کنترل زندگی شما در دست بگیرند.
اما، اگر ما به عنوان مخاطبان این رسانه‌ها، هوشیارانه و با شناخت دست به انتخاب صحیح برنامه‌هایی که آن‌ها ارائه می‌دهند، بزنیم.
زندگی ما و هدفی که از مصرف این رسانه‌ها داریم باید بر اساس ارزش‌های اعتقادی باشد. در این صورت قادر خواهیم بود تاثیرات منفی این رسانه‌ها را در زندگی خود کمتر و کمتر کنیم‌. در غیر این صورت همه ما قربانی بهره‌کشی رسانه‌ها خواهیم بود.
● «سواد رسانه‌ایی»Media – Literacy
کاربرد رسانه‌های علمی Positive media شاخه‌ای توسعه‌یافته از مطالعات رسانه‌هایی است که به عنوان«سواد رسانه‌هایی» نامیده می‌شود.
این مبحث در نظام آموزشی بسیاری از کشور‌ها تدریس می‌شود‌. به عنوان مثال آمریکایی‌ها هم برای جبران عقب‌افتادگی‌های خود در این زمینه تلاش بسیاری کرده‌اند تا از مبحث «سواد رسانه‌های» استفاده کنند.
سواد رسانه‌ای یک مفهوم قدیمی است که مارشال مک لوهان(Marshall Mcluhan) در سال ۱۹۶۵ اولین‌بار آن را در کتاب خود تحت عنوان «درک رسانه: توسعه ابعاد وجودی انسان» Understanding Media: The Extensions of Man این واژه را بکار برده است. مک لوهان معتقد بود : «زمانی که دهکده جهانی فرا رسد باید انسان‌ها به سواد جدیدی به نام «سواد رسانه‌ای» دست یابند.
سواد رسانه‌ای، دانشی است که به مخاطب می‌آموزد در شرایطی که با انبوهی از پیام‌های رسانه‌های گروهی در جهان ارتباطات قرار دارد چگونه به آسانی پیام‌های مورد نیاز خود را پیدا و انتخاب کند. به بیان دیگر، سواد رسانه‌ای عبارت است از توانایی تشخیص پیام به نحوی که مخاطب بتواند دریابد رسانه‌ی مورد نظر کدام پیام را با هدف خبررسانی و کدام پیام را با قصدی دیگر منتشر می‌کند.
رسانه‌های گروهی با کاهش محتوای آموزشی و افزایش ترویج رفتارهای بزهکارانه، سلامتی جسمی و روحی افراد را تهدید می‌کنند. آن‌ها بطور گسترده و با پشتیبانی سرمای‌‌های دولتی تاخت و تاز می‌کنند و با ترفند‌های پیگیرانه از سرمایه‌گذاری بر روی گسترش «سواد رسانه‌ای» ممانعت بعمل می‌آورند.
می‌دانید چرا ؟ به این دلیل که در بخشی از فرایندهای قدرت با استفاده از شگرد‌های رسانه‌های دستکاری و اعمال نظر می‌شود‌. نوع و میزان سرمایه گذاری در رسانه‌ها و نیز تبلیغات و معرفی همه احزاب، کاندیدا‌ها به دلخواه و صلاحدید قدرت‌ها صورت می‌گیرد‌. آن‌ها برای پیش‌برد اهداف خود، محافظه‌کارانه و به عنوان آزادی‌خواهی، رسانه‌های گروهی را در دست گرفته و حکومت می‌کنند.
اما توسعه «سواد رسانه‌های» باعث می‌شود مهارت‌های تفکر انتقادی در افراد و به ویژه در دانش‌آموزان و والدین آن‌ها بوجود آید و رشد کند. توسعه این رشته راهی برای مبارزه با یک فرهنگ تحمیلی و مصرفی است که تفکر و اراده افراد را به مرور تسخیر می‌کند؛ فرهنگی که در نتیجه آن هر آنچه رسانه‌ها دیکته می‌کنند بی هیچ اندیشه پذیرفته می‌شود.
تحقیقات و مطالعات روانی و امواج مغزی افراد نشان داده است که تلویزیون و دیگر رسانه‌های تصویری الکترونیکی مانند بازی‌های ویدئویی و کامپیوتری مخاطب را بسوی یک خلسه (از خود بیخودی) خفیف می‌کشند و خواسته‌های خود را بصورت پیام القا می‌کنند.
محققانی که این تحقیقات را انجام داده‌اند معتقدند که برای کاهش این القا‌های ناخواسته و داشتن یک خانواده خوب واستوار باید زمان تماشای تلویزیون را در خانه محدود و نیز از تماشای برنامه‌های تحریک کننده و خشونت‌آمیز پرهیز کرد. ممنوع کردن تماشای برنامه‌های تحریک کننده و خشونت‌آمیز کمک شایانی به رشد صحیح فرزندان و دانش‌آموزان در حال تحصیل می‌کند.
● راه کارهای جلوگیری از اثرات سوء این رسانه‌ها چیست؟
با توجه به موارد فوق ما ده روش به شما معرفی می‌کنیم که با بکارگیری مستمر آن‌ها قادر به جلوگیری از بهره کشی‌ها بی‌رویه و پی‌آمد‌های منفی این رسانه‌ها خواهید شد. شما با استفاده بهینه از رسانه‌ها می‌توانید برای خود زندگی سالم و زیبایی بسازید.
اگر چه اجرای چنین روش‌هایی مستلزم تغییر بسیاری از عادت‌های پیشین است ولی در عوض شما و خانواده‌تان یاد می‌گیرید که به رسانه نه به چشم یک دشمن بلکه به چشم یک چیز با ارزش نگاه کنند. در ضمن باید پیش از اجرای این روش‌ها با افراد خانواده خود راجع به آن‌ها صحبت کنید زیرا اجرای این روش‌ها تغییری اساسی در زندگی شما ایجاد خواهد کرد.
اولین قدم برای ساختن زندگی‌ای مصون از گزند رسانه‌ها این است که والدین و بزرگسالان خود این روش‌ها را به عنوان قوانین و اصول مؤ ثر بپذیرند؛ باید اول خود آن ها را باور کنیم. در مرحله بعد باید آن‌ها را برای فرزندانمان توضیح دهیم و تشریح کنیم. در آخر باید با تدبیر و پشت‌کار آن‌ها را به مرحله اجرا درآوریم.
اگر شما بتوانید با یک تغییر اساسی که منجر به کمی درگیری در خانه خواهد شد کنار بیایید می‌توانید با انتخاب برنامه‌های پر محتوای تلویزیون یا دیگر رسانه‌های سمعی و بصری برای خانواده خود فضایی سالم و سودمند بسازید‌. این روش‌ها شما را مجبور نمی‌کند که تلویزیون خود را دور بیندازید بلکه از شما یک اقدام و حرکت صحیح می‌خواهد.
اجازه بدهید با روش اول شروع کنید.
▪ روش اول: اولویت با فعالیت‌های فیزیکی و ذهنی باشد
شما و خانواده‌تان بیشتر درگیر فعالیت‌های مفید مختلف برای دست‌یابی به یک زندگی ایده‌آل هستید یا اینکه بیشتر زمانتان را صرف تماشای تلویزیون و برنامه‌های آن می‌کنید؟ اطمینان حاصل کنید که بیشتر به فعالیت‌های دسته اول می‌پردازید.
در هر سطح از زندگی که هستید باید زمان، میزان و نوع برنامه‌هایی را که می‌خواهید ببیند از قبل مشخص کرده باشید. در غیر این صورت درست مانند خوردن غذاهای مانده که آسیب فراوانی به بدن شما وارد می‌آورد، تماشای بیش از حد تلویزیون هم زندگی شما را از تعادل خارج می‌سازد.
پژوهش‌های آکادمی پدیاتریکس آمریکا American Academy of Pediatrics صریحا اعلام کرده است که بچه‌ها نباید روزانه بیش از یک یا دو ساعت تلویزیون، فیلم‌های ویدئویی و موسیقی رایج تماشا کنند. این آکادمی تاکید می‌کند که کودکان گروه سنی ۲ تا ۵ سال هم تن‌ها به مدت ۳۰ دقیقه می‌توانند در روز تلویزیون تماشا کنند.
اجرای این روش، مدت زمان تماشای تلویزیون را تا حدود ۶۵ تا ۷۵ درصد کاهش می‌دهد و زندگی و برنامه‌های جدیدی را برای بچه‌های ۲ تا ۱۸ سال به ارمغان خواهد آورد.
این روش در مورد بزرگسالان هم با کمی تغییر قابل اجرا است‌. آن‌ها هم برای سلامت ذهن و جسمشان باید از این روش پیروی کنند‌. در این صورت آن‌ها وقت زیادی پیدا می‌کنند که می‌تواند به فعالیت‌های دیگری چون ورزش، یادگیری زبان جدید، یادگیری هنر و‌.... اختصاص داده شوند.
▪ روش دوم: مکان قرار گیری تلویزیون را با دقت انتخاب کنید
دستگاه تلویزیون یا کامپیوتر خود را در جایی قرار دهید که برای استفاده از آن، خود و خانواده تان نیاز به یک حرکت و انگیزه ارادی داشته باشید. اگر نمی‌خواهید تلویزیون و کامپیوتر تمام زمان شما در اختیار داشته باشند نباید این دو دستگاه را در جایی قرار دهید که به راحتی در دسترستان باشند. آن‌ها را نباید در آشپزخانه، اتاق خواب و یا جایی که افراد خانواده بیشتر وقت خود را در آنجا می‌گذرانند، گذاشت.
والدین تلویزیون را در جایی قرار می‌دهند که بتوانند مانیتور یا صفحه نمایش آن را زمانی که بچه‌ها سرگرم تماشای آن هستند، کنترل کنند‌. پیشنهاد می‌کنیم، حتی روی آن یک روکش هم بکشید و آن را در اتاق نشیمن یا جایی که همه افراد خانواده قرار است در آن دور هم جمع شوند، قرار دهید. این کار باعث می‌شود که از تماشای مدام آن دلسرد شوید.
حدود ۶۵ درصد از بچه‌های آمریکایی در اتاق‌های خواب خود تلویزیون دارند‌. خارج کردن تلویزیون از اتاق‌های این بچه‌ها ممکن است منجر به یک سری کشمکش شود‌. ولی شما باید با ملایمت به آن‌ها توضیح دهید که به دلایلی تماشای تلویزیون در اتاق خواب ایده خوبی نیست. همه محققان در این مسئله اتفاق نظر دارند که وجود تلویزیون در اتاق کودک صحیح نیست زیرا این امر باعث تماشای بیش از حد تلویزیون و در نتیجه چاقی، عدم انجام یا تکمیل تکالیف مدرسه، گوشه‌گیری از سایر افراد خانواده و در نهایت انزوا‌ طلبی می‌شود.
▪ روش سوم: استمرار و مداومت در قوانین وضع‌شده
قوانین وضع شده باید واقع‌گرایانه باشند و از آن‌ها حتما پیروی شود. برای مثال شما ممکن است بخواهید تنها بعد از اتمام تکالیف و کارهای عادی روزانه بچه‌ها به آن‌ها اجازه تماشای تلویزیون بدهید. بعضی از والدین تنها یک ساعت، آن هم قبل از شام را به تماشای تلویزیون اختصاص می‌دهند. و... موارد دیگر.
بعضی از پژوهشگران معتقدند که بعد از ساعت۱۰ یا ۱۱ شب استفاده از تماشای تلویزیون، اینترنت و بازی‌های کامپیوتری ممنوع است‌. شما برای خانواده خود هر قانونی را می‌توانید وضع کنید، اما بهتر است این قوانین معقولانه باشد. قوانین نباید سخت یا استبدادی باشد. شرایط و موارد استثناء را هم در نظر بگیرید‌.
شرایطی مانند: بیماری و مسائلی که ممکن است در یک خانواده پیش بیاید. سعی کنید در اجرای آنچه که وضع می‌کنید ثابت قدم باشید نه اینکه دائما آن‌ها را تغییر دهید.
تجربه نشان داده است، اکثر بزرگسالانی که در گذشته والدینشان در مورد تماشای تلویزیون و دیگر رسانه‌های الکترونیکی سختگیری کرده بودند، درحال حاضر زندگی موفق و پویاتری دارند.
این امر از ظاهر زندگی آن‌ها کاملا مشهود است. آن‌ها بیاد می‌آورند بجای هدر دادن زمانشان با رسانه‌های الکترونیکی مانند تلویزیون، نوار‌های ویدئویی و سایر رسانه‌های الکترونیکی (سمعی و بصری)، برای یک آینده خوب سخت کار می‌کردند.
آن‌ها از زمانشان برای توسعه توانایی‌ها و مهارت‌های علمی و هنری از قبیل فراگیری اصول فنی، کار با ماشین‌های الکترونیکی، ورزش، موسیقی، نقاشی و.... استفاده کردند؛ مهارت‌هایی که از آن‌ها فردی موفق و با ارزش در جامعه ساخته است. این همه، نتیجه اجرای قوانین منطقی و صحیح در خانواده آن‌ها بوده است.
تحقیقات نشان داده است که بچه‌هایی که کمتر با تلویزیون یا سایر وسایل و رسانه‌های الکترونیکی (سمعی و بصری) سرکار دارند بچه‌هایی فعال و پر تحرک هستند. آن‌ها در آینده تمایل بسیار زیاد به فعالیت‌های ذهنی و فیزیکی دارند. این بچه‌ها، به افرادی سودمند با کمال و دارای استاندارد‌های بالای شخصیتی در جامعه تبدیل خواهند شد.
در حال حاضر، بطور طبیعی همان بچه‌ها برای خود والدینی شده‌اند. این والدین موفق هستند که می‌خواهند از هدر رفتن بی رویه وقت و زمان فرزندانشان بواسطه این رسانه‌های الکترونیکی جلوگیری کنند. این والدین از جمله والدینی هستند که از قوانین و اصول درست به شدت حمایت کرده و در اجرای صحیح آن پشتکار از خود نشان می‌دهند.
▪ روش چهارم: برای تماشای تلویزیون از قبل برنامه‌ریزی کنید
برنامه‌های تلویزیون را از یک هفته قبل تهیه کنید‌. زمان و برنامه‌های مورد نظر را که حتما باید محتوای سالم و مفرح داشته باشند، انتخاب کنید و بخاطر بسپارید. موارد استثناء مانند بیماری، اضطرارها و امکان منتفی شدن پخش برنامه‌ها و بخش‌های ویژه‌ای را که به مناسبت‌های خاصی پخش می‌شوند، در نظر داشته باشید.
هنگام غذا خوردن از خاموش بودن تلویزیون مطمئن شوید زیرا تماشای تلویزیون هنگام خوردن برای سلامت خانواده بسیار خطرناک است. به هیچ عنوان تسلیم اصرار‌های خانواده در خصوص تماشای تلویزیون در هنگام شام یا در غیر زمان تعیین شده، نشوید.
▪ روش پنجم: مهارت‌های «سواد رسانه‌های» را به فرزندانتان آموزش دهید
درباره آنچه که شما و خانواده‌تان می‌شنوید و یا تماشا می‌کنید، صحبت و بحث کنید. برای فرزندانتان توضیح دهید، تماشای تلویزیون و دیگر رسانه‌ها به واسطه پیام‌هایی که منتقل می‌کنند روی وضعیت رفتاری، تفکر و احساسات آن‌ها اثر می‌گذارد. معنای پیام‌های هدف‌دار رسانه‌ها را برای آن‌ها توضیح دهید‌. بعد از ارائه این اطلاعات، از آن‌ها سوال کنید.
پاسخ آن‌ها نشان خواهد داد که آن‌ها چگونه و چقدر از اطلاعات داده شده را دریافت کرده‌اند. آن‌ها مهارت‌های درست دیدن و شنیدن (دریافت پیام‌های مورد نظر خود) را در کنار شما به خوبی تجربه و فرا خواهند گرفت. بحث و تحلیل درخصوص محتوای برنامه‌ها با خانواده منجر به ایجاد فضای سالمی برای رشد صحیح فرزندانتان می‌شود.
▪ روش ششم: شوخی و طنز در هنگام تماشای تلویزیون
بعضی از برنامه‌های تلویزیون هم مفید و هم مفرح هستند. حتی اگر برنامه‌ای چنین شرایطی را نداشت، شما می‌بایست، با شوخی وخنده حسابی چنین شرایطی را برای آن بوجود آورید.
مثلا وقتی یک پیام بازرگانی بی‌محتوا تماشا می‌کنید روش‌های فنی، نکات ظریف و پیام‌های زیرکانه‌ای را که تولیدکنندگان در ساخت آن برنامه بکار برده‌اند بصورت شوخی و طنز بر ملا سازید. به فرزندانتان آگاهانه بفهمانید این رسانه‌ها با این ترفند‌ها می‌خواهند محصولات مورد نظر خود را بفروش برسانند. آن‌ها باید آنچه را که در قالب نمایش ارائه می‌شود هوشیارانه تماشا کنند.
▪ روش هفتم: درباره صحنه‌های خشونت آمیز و دیگر جنبه‌های مخرب رسانه‌ها صحبت کنید
شاید اکثریت مردم از پی آمدها و تاثیرات شوم و مخرب این رسانه‌ها در آینده فرزندانشان اطلاعی نداشته باشند‌. ولی این واقعیتی انکار ناپذیر است‌.
والدین آگاه در خصوص جنبه‌های مختلف رسانه‌ها برای فرزندانشان صحبت می‌کنند. شما به عنوان والدین باید از تفاوت‌های بین خشونت و وحشت «رسانه‌های» با وحشت و رنج «زندگی واقعی» فرزندانتان را آگاه سازید. نباید فریب فیلم‌های تلویزیونی و‌... را بخورند.
از تصاویر مهیج تبهکاران و قهرمانان فیلم، از خشونت‌ها و تضاد‌های موجود بین حقایق «زندگی واقعی» در مقایسه با آنچه این رسانه‌ها به عنوان واقعیت به معرض تماشا می‌گذارند، برای آن‌ها صحبت کنید و بخواهید نظرشان را برایتان بگویند‌. این گفتگو‌ها روش خوبی برای خلق فضای سالم خانوادگی است.
▪ روش هشتم: برنامه‌های مفید و پر محتوا را برای تماشا انتخاب کنید
تماشای برنامه‌های آموزشی تلویزیون و فیلم‌های ویدئویی را به عنوان یک اصل دائمی و بصورت عادت درآورید.
بسیاری از برنامه‌های خوب تلویزیون مانند؛ برنامه‌های تاریخی، فرهنگی، علمی، بیوگرافی شخصیت‌ها، تاتر و نمایش‌های کلاسیک و‌... قادرند خانواده ما را آگاه و غنی سازند. این برنامه‌ها حتی می‌توانند مفرح و الهام‌بخش هم باشند.
▪ روش نهم: عادت به تماشای برنامه‌های خوب
به عنوان بزرگسال برنامه‌هایی را که می‌خواهید تماشا کنید، انتخاب کنید. اگر لازم است دلیل تماشای آن را برای فرزندان و دوستانی که در آن ساعت به دیدن شما آمده‌اند، توضیح دهید. این کار باعث می‌شود تا عادت‌های تماشای برنامه‌های مورد نظر شما با افراد خانواده همسان شود.
نکته‌ای که نباید آن را فراموش کنید این است که بچه‌ها هرگز از روی میل و رغبت از قوانین شما پیروی نخواهند کرد‌. تن‌ها تاکید، سرسختی و پایداری شما در اجرای صحیح قوانین و روش‌ها است که آن‌ها را وادار به پذیرش و اجرا می‌کند.
▪ روش دهم: بر اساس ارزش‌های اعتقادی زندگی کنید
برنامه‌ها و پیام‌هایی که شما از رسانه‌های دریافت یا گزینش می‌کنید، باید براساس ارزش‌های اعتقادی باشد. بواسطه این ارزش‌ها است که پایه زندگی خانوادگی شما محکم و استوار خواهد شد. شما می‌توانید ارزش‌های زندگی و خواسته‌های شخصی خود را با ارزش‌های اعتقادی منطبق سازید و به سلامت آینده خود و فرزندانتان مطمئن شوید.
● نکته آخر
شاید پیام‌های رسانه‌های سر زده و بی‌خبر وارد زندگی شما می‌شوند. با وجود این، این شما هستید که می‌توانید با درایت و هوشیاری از تاثیرات منفی آن‌ها بر روی زندگی و خانواده خود جلوگیری کنید.
بر اساس ده روش فوق و با در نظر گرفتن شرایط سنی کودکانتان، می‌توانید برنامه خوب و صحیحی را برای زندگی خود طراحی کنید. شاید همه این ۱۰ روش هم به کار شما نیاید و شاید هم نیاز داشته باشید کمی از سیاست و درایت‌های شخصی خود کمک بگیرید. ولی مطمئنا با رعایت روش‌هایی که انتخاب می‌کنید و کمی صبوری و پشتکار در اجرای برنامه‌هایتان حتما به نتیجه مطلوب خواهید رسید.
سه مرحله ساده پیشنهادی ما برای بکارگیری روش‌های فوق و کنترل زندگی خودعبارت است از:
- کسب شناخت از مسئله
- اجرای راه کارهای موجود
- پایداری و مداومت در اجرای راه کارها
امتحان کنید و نتایج آن را با چشمان خود ببینید.
به قول معروف: هرکسی آن دِرود عاقبت کار که کشت

منبع : فرهنگ‌سرای‌رسانه