از نوری در تاریکی تا کشف اشعه ایکس

عکسبرداری با اشعه ایکس از جمله اقدامات تشخیصی ارزشمند در دنیای پزشکی است. اما جالب است بدانید که کشف این اشعه در سال ۱۸۹۵ توسط ویلهلم کنراد رونتگن صورت گرفت، فیزیک‌دانی که هیچ علاقه‌ای به تحقیق در زمینه پزشکی نداشت.
البته قبل از رونتگن هم دانشمندان متوجه شده‌ بودند که پرتو‌های کاتدی می‌توانند به قطعات نازکی از فلز نفوذ کنند. به علاوه، آن‌ها متوجه شده بودند که این اشعه‌ها قادرند یک صفحه نمایش فلورسنت را که در فاصله ۳ تا ۵ سانتی‌متری از یک پنجره آلومینیمی نازک در لوله شیشه‌ای حاوی این اشعه‌ها قرار گرفته باشد، روشن کنند. با توجه به این یافته‌ها، رونتگن یک لوله شیشه‌ای را با استفاده از یک مقوای مشکی پوشاند و خروج اشعه‌های کاتدی را از آن مورد بررسی دقیق قرار داد.
او در حین انجام آزمایش متوجه تابش یک روشنایی در آزمایشگاه‌ تاریکش و به فاصله چند متر دور‌تر از لوله شیشه‌ای شد و در ابتدا تصور کرد که وجود یک‌ پارگی در پوشش مقوایی موجب فرار نور از لوله و ایجاد روشنایی شده است.
اما بعد فهمید که داستان، یک چیز دیگر است: اشعه‌ها پس از خروج از شیشه از پوشش مقوایی مشکی دور آن نیز عبور کرده بودند و روی یک صفحه فلورسنت که کمی جلوتر بود، ظاهر شده بودند. رونتگن متوجه شد که این اشعه جدید می‌تواند در مواد جامد هم نفوذ کند و تصویری از یک اسکلت انسانی را در نگاتیو عکاسی ثبت کند. کشف رونتگن خارق‌العاده بود و به همین دلیل در سال ۱۹۰۱، اولین سال اهدای جوایز نوبل، این جایزه را به خاطر کشف تصادفی‌ آن‌چه که امروزه اشعه ایکس نامیده می‌شود، به دست آورد.

منبع : سازمان نظام پزشکی