«حلقه سبز» زیر ذره بین

بالاخره با پخش آخرین قسمت سریال «حلقه سبز» ساخته «ابراهیم حاتمی کیا»، پرونده دومین سریال تلویزیونی این کارگردان برجسته نیز بسته شد. در همین راستا و با توجه به اینکه این سریال از همان روزهای اول پخش، حرف و حدیث های بسیاری راه انداخت، در خاتمه نیز منتقدان به کالبدشکافی این اثر پرداختند، از جمله:
● قابلیت سینمایی
«خسرو دهقان» معتقد است: سریال «حلقه سبز» با پیچیدگی های بسیاری ساخته شده بود، در حالی که امکان ساده تر ساخته شدن این اثر نیز وجود داشت. فیلمنامه قابلیت سینمایی اش بیشتر بود و در حد یک مجموعه با تعداد قسمت های بالا نبود.
بعد از سال ها می توان ابراهیم حاتمی کیا را از دو حیث و در قالب دو آدم مختلف بررسی کرد. یکی آدمی که در سال های اولیه فیلم می ساخت و اثرهایش با توجه به سادگی داستان و شخصیت ها جالب توجه می شدند و دیگری آدمی که در سال های اخیر قصد دارد با ساخت داستان های پیچیده و خلق شخصیت های غیر ساده با مخاطب خود ارتباط برقرار کند.
این پیچیدگی ها نه تنها منجر به برقراری ارتباط با مخاطب نمی شود، بلکه او را از اثر دور می کند، زیرا هضم آن برای مخاطب سخت و دشوار می شود.
● زمان های مرده
به اعتقاد «میر پوریا» این مجموعه در کارنامه کاری «براهیم حاتمی یا»اثر ضعیفی محسوب می شود. داستان «حلقه سبز» به زحمت در حد قصه یک فیلم بلند سینمایی است، در واقع تعریف کردن خلاصه طرح اولیه داستان نشاندهنده وجود چند صد دقیقه زمان مرده در سریال است.
بسیار عجیب است که حاتمی کیا به عنوان کارگردانی با سابقه تشخیص نداده است روحی که بر اساس روند موجود در فیلم نامه وارد داستان و درگیر یک رابطه عشقی می شود و به تدریج رشد می کند و به دنبال فردی برای اهدای قلب خود به آن می گردد، به اندازه کافی فانتزی است، بنابراین نباید از چهره های کودن نما مانند دلقک ها و با لودگی های کودک وار استفاده کند.
پرداختن به مضامین اخلاقی و دینی
«منوچهر اکبرلو» درباره «حلقه سبز» می گوید: سریال «حلقه سبز» بخشی از تولیداتی است که در چند سال گذشته به عنوان رویکرد جدید تلویزیون به شمار می رود یعنی پرداختن به مضامین اخلاقی و دینی با استفاده از عناصری چون روح، مرگ و تداخل این دنیا و جهان دیگر.
البته می شود به این رویکرد این نقد را وارد کرد که چرا سخن گفتن از دین حتما باید همراه با مرگ یا بیماری های لاعلاج باشد و ما کمتر مضامین دینی را در روابط معمولی و روزمره شاهد هستیم.
● تفاوت دو رسانه
«فرزاد هومن» نیز درباره «حلقه سبز» اعتقاد دارد که: حاتمی کیا با ساخت این سریال این نکته را بیش از پیش ثابت کرد که بیشتر فیلم ساز موفقی است تا سریال ساز خوبی. البته بخشی از این موضوع به تفاوت دو رسانه تلویزیون و سینما برمی گردد. ضرورت پر کردن مدت زمانی مشخص از جدول پخش برنامه روی نگارش متن، حتی دیالوگ های «حلقه سب
ز» تاثیر گذاشته است، حتی از قسمت های اول این نکته به چشم می خورد; به عنوان نمونه معرفی شدن «حسن گلاب» به عنوان یک روح به بینندگان و «گلبهار»، بیش از اندازه طول می کشد. الزاما از طریق بازگشت به گذشته، حوادث تکرار نمی شوند.
بلکه این امر می تواند تکرار یک مضمون، درون ساختار یا متن باشد. با توجه به این موضوع، تکرارهای موجود در حلقه سبز باعث کاستن از جذابیت داستان شده است، البته این اشکال در اغلب سریال های ایرانی دیده می شود.
تجربه سینمایی حاتمی کیا بر تصویربرداری این سریال تاثیر گذاشته است، به گونه ای که نماهای باز و با تحرک بیشتری در «حلقه سبز» می بینیم.

منبع : روزنامه ابتکار