مرا گناهکار بدان - FIND ME GUILTY

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آلمان و آمریکا
محصول : وین دیزل، باب دبرینو، رابرت گرینهات، سیدنی لومت، ت. ج. منسینی و جرج زاک
کارگردان : لومت
فیلمنامه‌نویس : رابرت ج. مکری، منسینی و لومت
فیلمبردار : ران فورتوناتو
آهنگساز(موسیقی متن) : جاناتان تیونیک
هنرپیشگان : دیزل، پیتر دینکلیج، لینس روچ، ران سیلور، الکس روکو، آنابلا اسکیورا و رابرت استنسن
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۵ دقیقه


در سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۸۸، به مدت ۲۱ ماه، بیست تن از اعضاء خانوادهٔ مافیائی ̎لوکزه̎ اهل نیوجرزی به خاطر ۷۶ فقره خلاف محاکمه شدند. متهم اصلی در این محاکمهٔ طولانی، ̎جاکومو دی‌نورشیو̎ (دیزل) بود که دفاع از خودش را به عهده گرفت. او جوک می‌گفت و شاهدها را دست می‌انداخت و پلیس‌ها را مسخره می‌کرد و صبر و تحمل وکلای هر دو طرفِ دعوا را محک می‌زد. هیئت منصفه، ظاهراً از نمایش کمیکی که ̎دی‌نورشیو̎ به راه انداخته بود خیلی هم لذت می‌برد و حتی یکی از زنان هیئت منصفه او را ̎دلچسب و تودل‌برو̎ نیز یافته بود. در مقابل ̎دی‌نورشیو̎، ̎شان کیرنی̎ (روچ)، دادستان جدّی دولتی قرار داشت که به هر ترتیب می‌خواست جماعتی مثل او را به زندان بیندازد (پس از آن‌که دادستان با اکراه به ̎دی‌نورشیو̎ اجازه می‌دهد تا دفاع از خودش را به عهده بگیرد، او به هیئت منصفه می‌گوید: ̎من یک گنگستر نیستم، یک گگستر ـ gagester، لطیفه‌گو ـ هستم.̎) این محاکمه به یکی از تکان‌دهنده‌ترین حکم‌های تاریخ قضائی آمریکا منجر شد...
● لومتِ ۸۲ ساله، خیلی راحت و بی‌هیچ عذاب‌وجدانی، هم‌دلی تماشاگر را به‌سوی ̎دی‌نورشیو̎ سوق داده و دادستان را موجودی موذی و غیرقابل تحمل و اکثر پلیس‌ها را موجوداتی آشکارا دورو و پُر دوزوکلک توصیف کرده ـ طوری که برخی از منتقدان آمریکائی نتیجه گرفته‌اند که فیلم علناً طرفِ مجرم‌ها را گرفته است. اما ضاهراً لومت به چیز بسیار ظریف‌تر و باارزش‌تری نیز اشاره دارد: او به تماشاگر یادآوری می‌کند که در برابر ادا و اطوار و نمایش، قدرت مقاومت ندارد و از او می‌پرسد که در برابر چه نوع جرم و خطائی کوتاه می‌آید و نرمش نشان می‌دهد و در تصمیم‌گیری‌هایش تا چه حد قالب و تا چه اندازه محتوا، برایش ملاک است، و آیا اعتماد به دادستان‌ها از جایگاه آنان ریشه می‌گیرد یا از اعمالشان؟ لومت تا حالا با بازیگر اکشن‌کاری مثل دیزل کار نکرده بود. دیزل در این‌جا سنگ تمام گذاشته و شخصیتش هیئت منصفه را مجاب می‌کند که قلبی رئوف دارد. حال این‌که واقعاً هم این‌طور است... و اما هر چه هست، این ̎برشت̎ی‌ترین کاری است که لومت تا به حال انجام داده؛ فیلمی که مدام به چالش می‌طلبد و به فکر می‌اندازد و به تجدیدنظر دعوت می‌کند.