عراق پس از اعدام دیکتاتور

سرانجام كابوس صدام و رژیم بعث با اعدام او پایان یافت. مردم عراق دیگر می توانند راحت سر بر بالین بگذارند و حضور اجتماعی - سیاسی فعالتری از خود بروز دهند چون باور كردند كه دیكتاتور خون آشام چون غول زندانی در بطری، دیگر بار از آن خارج نخواهد شد تا جنایات بی بدیلش را علیه ملت عراق ازسرگیرد.اعدام صدام رویای مرگ خون آشام را به واقعیت تبدیل كرد و عراقیهایی كه با شك و سوء ظن جریان دادگاه او را از صحنه تلویزیونهای خود مشاهده می كردند، می توانند باور كنند كه معامله ای برای احیای دوباره رژیم او در كار نیست، اگرچه طرح بازگرداندن بعثی ها در نظام سیاسی عراق دل نگرانی واقعی مردم است كه دستكم در سی و اندی سال گذشته عادت كرده اند دیرباور باشند و به وعده ها سخت اعتماد كنند.اما آیا اعدام دیكتاتور عراق می تواند نقطه اتكایی برای پایان همه خشونتهای خونبار در این كشور زخمی از دهه ها جنگ و بی ثباتی باشد ؟
آیا عراقیها بعداز مرگ صدام می توانند صبح بااطمینان از خانه هایشان خارج شوند، در محله های شلوغ رفت و آمد كنند و دیگر شاهد انفجار، ترور، آدم ربایی و درگیریهای خشونت بار نباشند ؟چنین تصوری از اوضاع عراق بسیار دور از واقعیت خواهد بود چون وضعیت جاری این كشور هرگونه خوش بینی ساده انگارانه را منتفی می كند.
به عبارت دیگر اگر روزگاری منبع تهدید، ترس و ناامیدی از آینده از دید مردم عراق رژیم بعث بود حتی پس از سقوط رژیم صدام این منبع بر قوت خو باقی ماند چون عوامل وابسته به رژیم مخلوع همچنان عامل بسیاری از جنایات در سراسر كشور بودند اما حالا منبع تهدید وضعی متفاوت دارد و در واقع منابع دیگر تهدید جایگزین و افزون بر آن شده است.
عوامل رژیم سابق یكی از منابع تهدید برای امنیت مردم عراق بودند كه البته مرگ صدام می تواند تا حدود زیادی در ناامیدی آنان از بازگشت وی به قدرت موثر باشد ولی در زمان حاضر عراق از جانب عوامل دیگری تهدید می شود كه از آن جمله اند: اشغال چند ساله این كشور، جنگ منافع میان بازیگران منطقه ای عرب كه گذشته از برخی اختلافهای اصولی با رژیم بعث عراق ترجیحا وضع سابق را بهتر از موقعیت كنونی می دانند و منافع خود را از این طریق تامین شده تر می یافتند.از این رو طی سالهای پس از سقوط رژیم صدام این كشورها بیشترین تاثیر گذاری را در گسترش ناامنی در عراق داشته اند.
تاملی بر مواضع ماههای اخیر سران كشورهای یادشده كه مدام بر طبل خطر ساختگی هلال شیعی در منطقه كوبیده اند، حمایت های صریح آنان از چالشهای قدرت در عراق و سرانجام ماوا دادن به هواداران و عوامل شاخص رژیم بعث سابق همگی نشان می دهد، مرگ صدام هرگز مانع رشد انگیزه های آنها برای پایان دادن به توطئه افكنی در داخل عراق نخواهد شد.به گزارش ایرنا نبود نظام سیاسی باثبات و گسترش روزافزون عوامل تروریستی در عراق مثل القاعده منبع تهدید دیگری است كه اصولا انگیزه آن برای ایجاد ناامنی در عراق نمی تواند احیای دوباره نظام بعثی در این كشور باشد.
القاعده جنگ با آمریكاییان و دشمنی با اكثریت مردم عراق را به دلایل دیگری دنبال می كند كه مفهوم آن با تلاش برای احیای رژیم سابق بعث بیگانه است.
منبع تهدید دیگر در عراق كه باید آن را بیش از موارد دیگر مهم خواند گسترش خطرناك اختلافهای قومی - مذهبی است كه پیامد آن به طور مستقیم مربوط است به مدیریت غلط اشغالگران به ویژه ارتش آمریكا، توطئه گری كشورهای عرب زیاندیده از برهم خوردن معادله قدرت در عراق و بالتبع منطقه، مطالبات زودهنگام و گاهی افراطی برخی جناحهای قومی - سیاسی، عدم همسویی لازم میان وارثان اوضاع پس از سقوط رژیم بعث، گسترش فقر و بی ثباتی ناشی از استمرار بلاتكیفی امنیتی و چشم انداز روشن از آینده كشور، هدایت توطئه گرانه عملیات ایذایی تروریستی در مناطق مختلف عراق و...نكته مهم دیگر در این میان، اعدام صدام در زمانی است كه اشغالگران آمریكایی - انگلیسی و متحدانشان در وضع بحران مشروعیت در عراق بسر می برند از این رو تعجیل در اعدام دیكتاتور سابق در دو سطح قابل ارزیابی است:نخست اینكه آیا اعدام در خدمت به استقرار استراتژی معلوم درباره عراق انجام شده است ؟
یا اقدامی است زودهنگام برای اینكه فرصت چنین كاری در آینده از بین نرود ؟ بدیهی است اعدام دیكتاتور خون آشام عراق آرزویی است كه همه زخم خوردگان از او و رژیم جنایتكارش سالها در دل داشته اند و حالا می توانند خشنود از تحقق این رویا باشند اما مساله مهم تاثیرگذاری آن در اوضاع عراق است.
بدون تردید مرگ صدام می تواند مرهمی بر زخمهای مردم عراق باشد ولی نتیجه لازم را در خدمت به هدف استقرار آرامش و ثبات در این كشور باید در زمان حاضر بیش از هر زمان مورد توجه قرار داد. با این حال نباید از خاطر دور داشت كه تهدید و بی ثباتی در عراق اكنون از منابع دیگری تغذیه می شود كه عوامل رژیم بعث یكی از آنها محسوب می گردد.
اعدام دیكتاتور عراق یك اتفاق میمون برای ملت مجروح و رنج دیده این كشور و همه ملتهایی است كه ۳۰سال حكومت رژیم بعث آنان را هدف قرار داد اما برای ترسیم چشم انداز امیدبخش در این كشور باید منتظر اتفاقات دیگری هم بود كه تاثیرگذاران اصلی در این عرصه هستند.

منبع : روزنامه ابرار