مسافران مقصر بودند!

شاید شنیدن این خبر كه ناوگان هوایی شهری بریتانیا پس از جنگ جهانی د‌وم ۶۰۰ سال) هیچ سقوطی را ثبت نكرده است، لبخند استهزا بر لبان برخی بنشاند! یا این كه به گفته گاردین، مامور كنترل پرواز فرودگاه هیثرو در سی‌امین سال خدمتش در برج مراقبت، تاكنون نتوانسته تخلف مشهودی را در ناوبری یا خلبانی و یا مهندسی پرواز، چه در زمان برخاستن و چه در زمان نشستن ثبت نماید، بیشتر به یك لطیفه شبیه باشد. اما واقعیت آن است كه در بسیاری از كشورها برای جان انسان‌ها اهمیتی شایسته قائلند. ضمن آنكه آنها هیچ توصیه‌ای در حد آنچه در روایات ما در خصوص ارجحیت عرض و دم انسان مومن آمده، با خود ندارند!
اما سرزمین ما برای مسافرت‌های هوایی به پروازهای خطرناك بدل شده است. در سالیانی نه‌چندان دراز، شهرت و قابلیت خلبانان ایرانی و كیفیت خطوط هوایی آن زبانزد خاص و عام بوده است، اما سالیانی است كه مسافران ایرانی جان خود در كف دست می‌گیرند و از آغاز برخاستن تا زمان نشستن شرح كاملی از ادعیه قدسیه را بر دل و زبان جاری می‌سازند. اما به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر با تحریم‌های غیرانسانی و نادرست كشورهای غربی، از جمله آمریكا صدمات جبران‌ناپذیر بر صنعت هوایی كشور وارد شده است. هزینه این اقدامات غیرانسانی را ساكنین ایرانی و شهروندان غیرنظامی پرداخت می‌كنند. هرچند نمی‌توان خباثت مخالفین این كشور را به تصمیم‌های غیرمنطقی تصمیم‌گیران ایرانی گره زد كه حال كه آنها ما را تحریم می‌كنند، ما به دنبال روش‌های منطقی و مناسب برای كاهش ریسك‌ها و هزینه‌های انسانی نباشیم. مهم آن است كه هزینه - فایده این تحریم‌ها و چگونگی اتخاذ سیاست‌های بخردانه را مجددا مورد ارزیابی قرار دهیم.از سوی دیگر به نظر می‌رسد نظام آموزش و كنترل كیفیت در سازمان‌های هوایی كشور با افت محسوسی روبه‌رو شده است. علی‌رغم تبلیغات فراوان در این زمینه اخباری به گوش می‌رسد كه حاكی از نگرانی‌هایی در این باب است. مساله دیگر میزان پرداخت‌ها و حقوق و مزایای عناصر درگیر در صنعت هوایی اعم از ستادی و عملیاتی می‌باشد. بخش‌های فنی، خدماتی و عملیاتی صنعت هوایی كشور دریافت‌های مناسبی ندارند. همین امر سبب كاهش علا‌قه و افت كیفیت شده است.
اخبار دقیقی وجود دارد كه بسیاری از خلبانان متبحر ایرانی به دلیل پرداخت‌های ایده‌آل و حمایت‌های گسترده خطوط هوایی عربی، به كشورهای حوزه خلیج فارس مهاجرت كرده‌اند. مساله پایانی در این میان سرنوشت یكسان كمیته‌های بررسی و پیگیری علل سقوط است. در پرونده‌های قبلی سقوط، عمده تقصیرها به پای خلبانی نوشته می‌شد كه جانش را در سقوط از دست داده بود و امكان دفاع از خود نمی‌داشت. اما در ماجرای پرونده هواپیمای سی-۱۳۰ دادگاه حكم به تبرئه همه متهمان داده است. با این حساب شاید بتوان به مطایبه گفت شاید مسافران آن هواپیما از مقصران سقوط بوده‌اند! بهتر است اگر آقایان نمی‌خواهند با صراحت و صداقت علل سقوط هواپیماها را به اطلا‌ع مردم شریف ایران برسانند، نه وقت خود را تلف كنند و نه به احساسات مردم ایران بی‌احترامی نمایند.

منبع : روزنامه اعتماد ملی