شناخت مهندسی ارزش و برنامه کار آن

● تاریخچه
مهندسی ارزش ابتدا در زمان جنگ جهانی دوم در آمریکا و در کمپانی جنرال الکتریک مطرح گردید. مشکل اصلی این کمپانی، کمبود بعضی مواد اولیه جهت تولیدات خود بود. آقای لارنس مایلز در مواجهه با این مشکل تلاش نمود تا راه حل مناسبی بیابد. وی اساس کار خود را بر بررسی کارکردهای تولیدات جنرال الکتریک قرارداد، سپس با طی مراحلی سعی کرد جانشین هایی برای مواد اولیه کمیاب بیابد. وی این روش را که متکی بر تحلیل کارکرد ها بود مهندسی ارزش نامید. در دهه ۶۰ این روش در وزارت دفاع و کلیه نهادها و سازمانهای تابعه آن به عنوان یک دستور العمل رعایت می گردید. در دهه ۷۰ این روش به ژاپن راه یافت و در آنجا به واسطه تاثیر پذیری از روشهای کار گروهی این کشور تغییرات مختصری در نحوه پیاده سازی پیدا کرد و اکنون این روش (و نه علم) تقریباً در سراسر جهان شناخته شده است و انجمن های مهندسی ارزش در بسیاری از کشورهای امریکایی، اروپایی و حتی آسیایی تاسیس شده اند که مهمترین آنها انجمن مهندسی ارزش امریکا می باشد. در آسیا و در همسایگی ما در کشور عربستان سعودی نیز کارهایی در این زمینه صورت گرفته و متخصصین صاحب نامی در آنجا فعالیت نموده اند...
● تعریف مهندسی ارزش
صاحب نظران برای مفهوم مهندسی ارزش تعریف های متعددی ارائه نموده اند که مهمترین آنها به شرح زیر هستند:
ـ کارا ترین روش از نظر هزینه که با اطمینان بتواند یک کارکرد را به انجام برساند و در عین حالکیفیت و سایر انتظارات مشتری را برآورده کند[PM Network ، ۲۰۰۲].
ـ مهندسی ارزش یک رهیافت سازمان یافته خلاق با هدف تشخیص موثر هزینه های غیر ضروری می باشد[Lawrense Miles ، ۱۹۸۹].
ـ متدولوژی مهندسی ارزش (که مهندسی ارزش، تحلیل یا مدیریت ارزش نیز نامیده می شود) یک ابزار قدرتمند حل مساله است که در عین بهبود عملکرد و یا نگهداشتن آن در حد معمول هزینه ها را کاهش می دهد [SAVE، ۲۰۰۵].
ـ مهندسی ارزش یک فرایند ساختار یافته و چند تخصصی می باشد که با تحلیل کارکردهای پروژه برای دست یافتن به بهترین ارزش با کمترین هزینه دوره عمر پروژه تلاش می کند [Norton et al، ۱۹۹۵].
در مجموع تعاریفی که برای مهندسی ارزش ارائه شده است عموماً پنج واژه کلیدی بکار رفته است که با تعریف آنها ضمن شناخت روش می توان تفاوت مهندسی ارزش را با سایر روشها بهتر درک کرد.
ـ ساختار یافته : عملکرد مهندسی ارزش در قالب یک فرایند ساختار یافته است که به برنامه کاری مشهور است. این برنامه یک شروع و یک پایان مشخص دارد و عموماً به هفت بخش تفکیک می شود: جمع آوری اطلاعات، تحلیل کارکردها، خلاقیت و گزینه یابی، بسط و توسعه، ارایه گزارش و نظارت بر اجرا. از این نظر مهندسی ارزش از سایر روشهای مشابه که عموماً غیر منسجم هستند متفاوت است. مزایای ساختارمند بودن انجام کارها طبق یک اسلوب معین توسط هر تیم آموزش دیده و عدم اجرای کار بصورت سلیقه ای است.
ـ چند تخصصی : مطالعات مهندسی ارزش یک تلاش چند رشته ای است و شامل گردآوری و تشکیل یک گروه از افراد است که با اطمینان بتوان گفت در کنار هم می توانند تمامی زمینه های پروژه را مورد بررسی و بازبینی قراردهند. این افراد همانند یک گروه با هدایت و رهبری یک تسهیل گر مهندسی ارزش عمل می کنند. وظیفه تسهیل گر هدایت افراد در قالب برنامه کاری مهندسی ارزش است. هر متخصص زمینه های مرتبط با خود را در پروژه بررسی کرده، نظر می دهد. تخصصهای بکار رفته در یک پروژه گوناگون هستند ولی عموماً همپوشانیهایی دارند و تغییرات در یک زمینه ممکن است اثراتی روی زمینه های دیگر پروژه داشته باشد. استفاده از روش مهندسی ارزش (به واسطه ماهیت کار گروهی در آن) موجب می شود این تاثیرات در حین کار دیده شوند و هر تخصص جداگانه عمل نکند. از سوی دیگر گاهی برخی از ایده های اولیه و نظرهای اصلاحی از سوی کسانی مطرح می شود که در رشته مورد نظر متخصص نیستند. این نظرها در قالب یک گروه محک می خورند و تبدیل به راه حلهای جامعی می گردند. به این طریق ظرفیتهای فکری پروژه با بکارگیری ایده های مختلف و نگرشهای غیر یکسان افزایش می یابد.
ـ تحلیل کارکرد : بخش مهم مهندسی ارزش تحلیل کارکردهای پروژه است. این رویکرد منحصر به این روش بوده و باعث تمایز مهندسی ارزش از دیگر روشهای بازبینی طرح و کاهش هزینه ها می شود. در این فرایند ابتدا یک پرسش مطرح می شود: «این عنصر چه می کند؟» و یا از این عنصر چه کارکردی مورد انتظار است؟» پاسخ به این پرسشها باعث شناخت کارکردهای عنصر مورد نظر می شود.
ـ ارزش : در مهندسی ارزش صرفاً هدف کاهش هزینه نیست بلکه هدف جامعتر افزایش ارزش را پیگیری می کند. هزینه یکی ازعوامل موثر بر ارزش یک پروژه است و عوامل دیگری از جمله زمان، کارکرد و کیفیت نیز بر آن تاثیرگذار هستند. دستیابی به ارزش بالا با افزایش کارکردهای پروژه، کاهش هزینه های پروژه، دستیابی توأمان به افزایش کارکرد(و یا کیفیت) و یا کاهش هزینه شکل می گیرد. شایان ذکر است که به طور کلی ارزش دارای هفت نوع است: اخلاقی، قضایی، مذهبی، سیاسی، اجتماعی، زیبایی شناسی و اقتصادی[DoD، ۱۹۸۴].
ـ هزینه دوره عمر : نگرش مهندسی ارزش به هزینه ها مقطعی و کوتاه مدت نبوده بلکه این روش هزینه های دوره عمر پروژه را نیز مورد بررسی قرار می دهد. این هزینه ها شامل هزینه های دوره ساخت و ارزش حال تمام هزینه های محتمل در حین استفاده از تسهیلات ایجاد شده (نگهداری، تعمیرات و بهره برداری) می باشد. از این رو آنچه در این روش مطرح می شود دید واقعی تر از هزینه های پروژه است و ما را به سمت گزینه هایی که در آینده نیز هزینه های کمتری ایجاد می کند سوق می دهد.
● زمان اجرا ی مهندسی ارزش
زمان بکارگیری کارگاه مهندسی ارزش بستگی به نوع پروژه مورد نظر دارد. مهندسی ارزش را می توان در مراحل مختلفی از چرخه حیات یک پروژه اعمال نمود. این مراحل عبارتند از:
ـ مرحله شناسایی پروژه
ـ مرحله امکان سنجی
ـ مرحله توسعه گزینه ها
ـ مرحله طراحی کلی
ـ مرحله انتخاب گزینه های و روشهای تدارکات یا ساخت
ـ مرحله طراحی تفضیلی و طراحی اجزاء
ـ مرحله پیش از ساخت
ـ مرحله نگهداری و بهره برداری
ـ مرحله بازنگری پس از اجرای پروژه
هر مرحله می تواند فرصتهای متفاوتی برای پیاده سازی کارگاه مهندسی ارزش در اختیار ما بگذارد ولی هرچه این کار در مراحل اولیه پروژه صورت پذیرد شانس بزرگتری برای تاثیرگذاری بر پروژه و کنترل اهداف پروژه از طریق بیشینه سازی ارزش پول سرمایه شده و از طریق کنترل بموقع دخیل در پروژه وجود دارد[Hammersley، ۲۰۰۲].
● برنامه کار مهندسی ارزش
▪ سازماندهی مطالعات و مراحل قبل از شروع کارگاه مهندسی ارزش
قبل از شروع فرایندهای اصلی مهندسی ارزش ما نیازمند انجام یکسری اقدامات اولیه بمنظور برگزاری هر چه موفقیت آمیزتر کارگاه مهندسی ارزش هستیم. در این مرحله مجریان مهندسی ارزش با همکاری کارفرما فعالیت های زیر را انجام می دهند:
ـ بررسی میزان نیاز کارفرما به اجرای مهندسی ارزش
ـ تکمیل پرونده اطلاعات طرح مورد بررسی
ـ تعیین عوامل ارزش
ـ تعیین دامنه مطالعات
ـ تعیین سرپرست، اعضا، تاریخ و مدت لازم برای انجام مهندسی ارزش
ـ بازدید اعضا تیم در مرحله اجرای طرح[مستوفی و همكاران، ۱۳۸۳]
● سازماندهی مطالعات و مراحل کارگاه مهندسی ارزش
همانگونه که در تعریف مهندسی ارزش اشاره شد این روش دارای برنامه کاری مشخصی است که دنبال کردن آن ضامن موفقیت مطالعات می باشد. این برنامه دارای مراحل گوناگونی است و متخصصان هر یک آنرا به گونه ای تقسیم می کنند و در حال حاضر متجاوز از ده نوع برنامه کار مهندسی ارزش وجود دارد که البته تمامی آنها دارای مبانی مشترکی می باشند. در جدول ۲-۱[میر محمد صادقی، ۱۳۸۲] تعدادی از برنامه های کاری مطرح در دنیا آمده است و در ادامه برنامه کاری که دارای هفت مرحله بوده و مطابق آخرین برنامه مصوب انجمن بین المللی مهندسی ارزش می باشئد به اختصار می آید. این هفت مرحله عبارتند از:
۱) جمع آوری اطلاعات
۲) تحلیل کارکردها
۳) خلاقیت
۴) ارزیابی
۵) بسط و توسعه
۶) ارایه گزارش
۷) ممیزی و ارزیابی
● مرحله اطلاعات
آماده سازی افراد تیم مهندسی ارزش و در اختیار داشتن اطلاعات صحیح کلید موفقیت مطالعه مهندسی ارزش است لذا در ابتدا یک سطح پایه از شناخت با جمع آوری اطلاعات در دسترس، پیش از آغاز پروژه ایجاد می شود. این اطلاعات با توجه به نوع پروژه می تواند متنوع باشد ولی در هر حالت نیازهای مصرف کننده و احتیاجات مصرف کننده نهایی، اهداف ویژه پروژه و قیمتهای حال حاضر اقلام مورد مصرف در پروژه باید جمع آوری شود. همچنین اعضای گروه باید روی محدوده پروژه به توافق برسند[قوامی فر، ۱۳۸۱]. در این مرحله تمام مدارک معتبر مانند نقشه ها، مشخصات فنی، برآوردهای هزینه، سقف های بودجه مصوب، راهبردها، هدف های پروژه، برنامه زمانی، قراردادهای منعقد شده و تمام اطلاعاتی که پیش از شروع کارگاه جمع آوری شده است؛ گرد آوری، مرور و طبقه بندی می شود.
یک مدل هزینه که نشان دهنده هزینه تقریبی اجزای عمده طرح است، تنظیم می شود. باید آین کار براساس دانسته های قبلی افراد گروه انجام شود و سپس با پیش بینی های موجود در اطلاعات جمع آوری شده مقایسه گردد. اقلام عمده هزینه ای، در این مدل مورد توجه قرار دارد. منظور از اقلام عمده هزینه ای، اقلامی است که مجموعاً حدود۸۰% هزینه های طرح را شامل می شود.
قسمت های دارای بیشترین اختلاف بین برآوردهای قبلی و تخمین گروه مطالعات، که دارای بالاترین پتانسیل صرفه جویی هستند، با کمک مدل هزینه گفته شده در بالا، مشخص می شوند[جبل عاملی و همكاران، ۱۳۸۳].● مرحله تحلیل کارکرد
در این مرحله کل محصول و اجزای تشکیل دهنده آن به منظور تعیین کارکردها و کاربردهای آنها مورد مطالعه قرار می گیرد. تحلیل کارکرد شامل روشهایی برای تعریف و تعیین ساختار کارکردها می باشد که انجام این عمل پایه هایی جهت تحلیل کمیتی ارزش می گردد. در این مرحله کارکردها فقط با استفاده از دو کلمه یکی فعل و دیگری اسم توصیف می شوند، زیرا توصیفهای طولانی موجب دور شدن از هدف و محدودیت اعمال روشهای خلاق می گردد. پس از تعیین کارکردها، هزینه های بر آورد شده به کارکردها تخصیص می یابد. مجموعه کارها با هدف حذف جزییات زاید و حداقل رسیدن تاثیرات هیجانی و نگرش منطقی بر جریان باشد[جبل عاملی و همكاران، ۱۳۸۳، صفحه ۲۶۸] و [مطهری، ۱۳۸۰].
● فهرست کنترلی فعالیتها
ـ در مرحله تحلیل کارکردها لازم است پاسخ پرسش های زیر، روشن شود:
ـ آیا تمام کارکردهای مرتبط با محدوده مطالعه مهندسی ارزش تعریف شده اند؟
ـ آیا کارکردهای تعریف شده دسته بندی شده اند؟
ـ آیا مدلهای لازم( سلسله مراتبی، منطقی یا FAST ) برای کارکردها تهیه شده است؟
ـ آیا به هر کارکرد هزینه مربوطه تخصیص داده شده است؟
ـ آیا در صورت ضرورت تخصیص دیگر منابع به کارکردها، برای تعیین شاخص ارزش، اقدامی صورت گرفته است؟
ـ آیا برای هر کارکرد بها تعیین شده است؟
ـ آیا با توجه به نیازهای کارفرما و ...کارکردهای ضروری فراتر نرفته است؟
ـ آیا کارکردهای غیر ضروری در طرح وجود دارد؟
ـ آیا شیوه بهتری برای تحقق کارکردها موجود است؟
ـ آیا امکان حذف هیچ یک از کارکردها و جود دارد؟
ـ آیا امکان حذف کل پروژه وجود دارد؟
ـ آیا امکان تحقق کارکرد بدون اجرای پروژه وجود دارد؟
ـ آیا تمام کارکردهای پر هزینه، غیر ضروری و نیز دارای شاخص ارزش اندک، شناسایی شده اند؟
ـ آیا امکان بهبود به حدی است که ادامه مهندسی ارزش را توجیه نماید؟
ـ آیا مناسب ترین کارکردها برای بهبود انتخاب شده اند؟[جبل عاملی و همكاران، ۱۳۸۳].
● مرحله خلاقیت
در این مرحله بر روی هر کارکردی که در مرحله تحلیل کارکرد نیاز به تقویت آن احساس می شود فعالیت صورت می گیرد[میر محمد صادقی، ۱۳۸۲] و از طریق توفان افکار اعضای تیم مهندسی ارزش وادار می شوند که به گونه ای خلاق بر روی اهداف و کارکردها تمرکز نموده و راههایی را پیشنهاد دهند که کارکردهای موجود در پروژه به طریق بهتری به انجام برسند[مستوفی و همكاران، ۱۳۸۳].
● فهرست کنترلی فعالیت ها
در مرحله خلاقیت باید اقدامات مقتضی برای پاسخ به سئوالهای زیر انجام شود:
ـ آیا برای ارائه ایده های نو، زمینه و شرایط و ترغیب فراهم شده است؟
ـ آیا تمام اعضای گروه، در جلسات خلاقیت حضور فعال داشته اند؟
ـ آیا تمام ایده ها ثبت شده اند؟
ـ آیا پیشنهادهای متعددی ارایه شده است؟
ـ آیا ارایه پیشنهاد، فارغ از محدودیتهای ناشی از مشخصات فنی و الزام های متداول بوده است؟
ـ آیا برای هر یک از کارکردهای پایه، یک کاربرگ مرحله خلاقیت تکمیل شده است؟
ـ آیا بر جلسات گروهی توفان افکار قواعد زیر حاکم بوده است؟
ـ ممنوعیت هرگونه انتقاد از پیشنهادهای ارایه شده.
ـ تلاش برای افزایش شمار پیشنهادها.
ـ تلاش برای تلفیق و بهبود پیشنهادها.
ـ آیا تدابیر لازم برای غربال و ارزیابی پیشنهادها در مراحل بعدی اندیشیده شده است؟
ـ آیا تحقق کامل تمام کارکردهای پایه پروژه، در مرحله خلاقیت مورد بررسی قرار گرفته است؟[ جبل عاملی و همكاران، ۱۳۸۳]
● مرحله ارزیابی
مرحله ارزیابی کمک می کند تا ۱) بعضی از ایده های مرحله قبل را که قابل استفاده نیستند حذف کنیم. ۲) ایده های پالایش شده را در گروههایی طبقه بندی کنیم. ۳) آنها را ارزیابی کنیم و ۴) بهترین ها را انتخاب کنیم. دو قدم نخست باعث می شوند ارزیابی نظرات باقیمانده با تمرکز بیشتر بر جزئیات و با سرعت مناسب انجام شود. بیشترین وقت گروه صرف انجام مرحله سوم می شود و طی آن بحثهای فراوانی به لحاظ مفهومی و اجرایی شکل می گیرد و بر اساس معیارهای مصوب نظرات باقیمانده تایید و یا رد می شوند و نهایتاً در گام چهارم گروه تصمیم می گیرد که کدامیک از نظرهای ارزیابی شده بیشترین ارزش را در اجرا بدنبال خواهد داشت. با پایان این مرحله گروه تسلط لازم را روی مفاهیم و دیدگاهها برای انجام مراحل بعدی بدست آورده است[ قوامی فر، ۱۳۸۱].
●فهرست کنترلی فعالیت ها
ـ آیا تمام ایده ها مرور شده اند؟
ـ آیا بررسی دقیقی روی چگونگی تحقق نیازهای کارکردی و الزام های فیزیکی هر یک از ایده ها صورت گرفته است؟
ـ آیا می توان به منظور بهینه سازی عملکرد و هزینه ها گزینه ها، گزینه ها را ساده سازی نمود؟
ـ آیا معیارهای ارزیابی به وضوح مشخص شده اند؟
ـ آیا معیارهای ارزیابی در برگیرنده مواردی چون ارزش های زیبا شناختی، زیست محیطی، فرهنگی و منابع هستند؟
ـ آیا در معیارهای ارزیابی عملکرد، نگهداری، هزینه های ساخت و هزینه های دوره عمر، مورد توجه قرار گرفته اند؟
ـ آیا برای یکایک گزینه ها، با توجه به ارزش ها، مزایا و هزینه ها وزن مناسب در نظر گرفته شده است؟
ـ آیا از میان پیشنهادها و گزینه ها، حداقل سه مورد به عنوان بهترین پیشنهاد یا گزینه انتخاب شده است؟[ جبل عاملی و همكاران، ۱۳۸۳]
● بسط و توسعه
راهکارها و گزینه هایی که در مرحله ارزیابی به عنوان راه حلهای عملی برای مسئله مورد توجه قرار گرفته اند در این مرحله مورد بررسی قرار می گیرند و قابل ارائه به کارفرما می گردند[مستوفی و همكاران، ۱۳۸۳]. در این مرحله تمام آثار هزینه ای، کیفی و زمانی اجرای ایده ها بر طرح اولیه، بررسی و اعلام می گردد. برای این کار می توان از متخصصان خارج از گروه نیز استفاده نمود و نقاط قوت و ضعف هر یک از گزینه ها و همچنین بخشهایی که نیاز به مطالعه و بررسی دارند، تعیین می گردد[ جبل عاملی و همكاران، ۱۳۸۳].
● فهرست کنترلی فعالیت ها
ـ آیا تخمین هزینه های دوره بهره برداری انجام شده است؟
ـ آیا گزینه های انتخابی، پاسخگوی نیازهای کارفرما و بهره بردار هستند؟
ـ آیا تمام داده ها و اطلاعات پشتیبان، موجود است؟
ـ آیا الزامات و نیازمندیهای عملکردی در نظر گرفته شده است؟
ـ آیا نیازها و الزام های نگهداری در نظر گرفته شده اند؟
ـ آیا بهترین پیشنهادها یا گزینه ها بطورکامل توصیف و تشریح گردیده اند؟
ـ آیا گزینه ها و پیشنهادها از سوی متخصصین بررسی شده اند؟
ـ آیا تمام راه حلهای ممکن در نظر گرفته شده اند؟
ـ آیا مواد اولیه و مصالح موجود در محل مورد توجه قرار گرفته اند؟
ـ آیا مقادیر و هزینه های مورد استفاده در محاسبات مجدداًَ بررسی شده اند؟
ـ آیا خالص صرفه جویی ها محاسبه شده اند؟
ـ آیا مناسب ترین گزینه انتخاب شده است؟
ـ آیا گزینه های دیگری نیز برای پیشنهاد وجود دارد؟
ـ آیا پیشنهاد ارایه شده تمام واقعیت ها را بطور شفاف، مختصر، محکم و مستدل بیان می کند؟
ـ آیا گزینه ها از جنبه آثار زیست محیطی مورد توجه و بررسی قرار گرفته اند؟
ـ آیا از مشاوره متخصصان درون و برون سازمانی بهره کافی برده شده است؟
ـ آیا از هزینه و زمان مورد نیاز برای طراحی مجدد و بررسی تاثیر متقابل پیشنهاد ها در نظر گرفته شده است؟.[ جبل عاملی و همكاران، ۱۳۸۳]
● ارائه
در این مرحله نتایج مراحل قبل بصورت گزارش کامل که خلاصه کار گروه مهندسی ارزش می باشد به تصمیم گیرندگان ارائه می گردد. در این گزارش سرفصلهای اصلی که توسط مهندسی ارزش مورد مطالعه قرار گرفته مشخص می شود. در هر سر فصل گزینه های مختلف که از فیلتر مراحل قبل عبور کرده مشخص می شود. هزینه های اولیه بر مبنای هزینه های صرفه جویی شده در هر قسمت مشخص می گردند. پس از آن گزارشی حاوی گزینه توصیه شده کارگاه مهندسی ارزش در اختیار کارفرما و طراح گذاشته می شود و لازم به ذکر است که مرحله محاسبه هزینه ها باید هزینه های مربوط به طراحی مجدد در بعضی از قسمت ها مد نظر قرار گیرد پس از انجام گزینه ها توسط تصمیم گیرندگان گزینه های نهایی برای اجرا مشخص می گردد و گروه مهندسی ارزش خود را که شامل میزان صرفه جویی های حاصله، توصیه ها و روشهای اجرایی مختلف را جهت اجرا ابلاغ می نماید[مطهری، ۱۳۸۰].
یک گزارش نهایی شامل موارد زیر می باشد[جبل عاملی و همكاران، ۱۳۸۳]:
ـ معرفی گروه
ـ خلاصه اقدامهای گروه
ـ تشریح پروژه (هدف ها و محدوده کار)
ـ پیشنهادهای گروه مهندسی ارزش
● فهرست کنترلی فعالیت ها
ـ آیا لزوم تغییر در طرح به وضوح شناسایی و توجیه شده است؟
ـ آیا در ارایه پیشنهاد تغییر، اختصار رعایت شده است؟
ـ آیا گزارش شامل تمام موارد مرتبط و وابسته است؟
ـ آیا میزان صرفه جویی ها در گزارش، محاسبه و ارایه شده است؟
ـ آیا خلاصه گزارش مطالعات مهندسی ارزش، کامل و صحیح است؟
ـ آیا پیشنهادها، هزینه ها و صرفه جویی های مندرج در گزارش مورد بررسی مجدد قرار گرفته اند؟
ـ آیا برای پرسش هایی که احتمالاً مطرح خواهد شد، پاسخ مستدلی، پیش بینی شده است؟
ـ آیا وسایل کمک آموزشی (تخته سیاه، پروژکتور و مانند آن) در ارایه پیشنهاد موثر است؟
ـ آیا برنامه اجرایی فعالیت های لازم، برای انجام پیشنهاد ها تهیه شده است؟
ـ آیا نقشه ها و شکل های پیش و پس از تغییرها آماده شده است؟
ـ آیا پیشنهادهای تغییر به مناسب ترین و موثر ترین مقام مسئول یا تصمیم گیر ارایه می شود؟
ـ آیا پیشنهادهای تهیه شده، تمام زمینه هایی را که ممکن است تحت تاثیر قرار گیرند، مورد توجه قرار داده است؟
ـ آیا اطلاعات ارایه شده، برا ی تصمیم گیری کافی است؟ [جبل عاملی و همكاران، ۱۳۸۳]
● فعالیتهای تکمیلی
پس از ارایه پیشنهادها و تصویب برخی از آنها، رهبر و شماری از اعضای، برای راهنمایی ها و ارایه توضیحات (در صورت لزوم) ارتباط خود را با کارفرما و مشاور پروژه، حفظ می کنند. این ارتباط موجب افزایش احتمال پیاده سازی پیشنهادها در طرح می شود که نتیجه آن ایجاد رویکرد مثبت به مهندسی ارزش، در آینده خواهد شد[جبل عاملی و همكاران، ۱۳۸۳].
این فعالیت ها شامل موارد زیر می باشد:
ـ جمع بندی و تدوین گزارش نهایی
ـ ارسال نتایج کار گاه به اعضای تیم
ـ تشكیل جلسه جهت تبادل نظر پیرامون نتایج کارگاه
ـ انجام اصلاحات در گزارش نهایی
ـ ارائه نهایی به مراجع ذیصلاح
ـ پیگیری جهت ابلاغ نتایج برای اجرا
ـ فراهم نمودن زمینه و تمهیدات لازم به منظور برگزاری کارگاه مهندسی ارزش در مرحله بعدی پروژه
ـ بررسی و ممیزی نمودن نتایج حاصل از اجرای پیشنهادات کارگاه در حین اجرا [مستوفی و همكاران، ۱۳۸۳]