موضع برتر ایران

موضوع سخنرانی احمدی نژاد، رئیس جمهور کشورمان در دانشگاه کلمبیا و اظهارات توهین آمیز بولینگر، رئیس این دانشگاه از چند بعد قابل بررسی است.
اگر نگاهی به تاریخچه انقلاب اسلامی بیندازیم ، می بینیم که نفرت و ادبیات کینه توزانه صهیونیست ها و مسوولان امریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران چیزی نیست که مربوط به سالهای اخیر و دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد باشد، بلکه از همان ابتدای انقلاب همواره از هر تریبونی و موقعیتی برای این مساله بهره جسته اند، اما بروز آن همیشه به یک اندازه نبوده و با فراز و فرودهایی همراه بوده است.
به دنبال حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی به لبنان و متعاقبا شکست مفتضحانه آنها در جریان جنگ ۳۳ روزه ، این نفرت از حزب الله لبنان و همچنین جمهوری اسلامی ایران فزونی یافت و مسوولان و دست اندرکاران آنها مترصد فرصتی بودند تا با ادبیات خاص خود به تلافی این موضوع بپردازند.
از این رو، در مراسم سخنرانی ریاست جمهوری کشورمان در دانشگاه کلمبیا، بولینگر، رئیس این دانشگاه که یکی از معتبرترین دانشگاه های جهان است در اقدامی احمقانه با بیان کلماتی توهین آمیز که وقاحت برخی از آنها به حدی بود که حتی مترجم از ترجمه آنها منصرف می شد، مواضع استکباری صهیونیست ها را بوضوح نمایان کرد.
این اظهارات که در بین جمع کثیری از مردم و با پوشش رسانه های مختلف و از سوی یک شخصیت علمی بیان می شد، بسان لگدهایی است که به گرده صهیونیست ها زده می شد و از این بابت جای بسیار خوشحالی دارد که آنها چنین اقداماتی صورت می دهند. از بعد دیگر پذیرش سخنرانی در دانشگاه کلمبیا از سوی رئیس جمهور کشورمان بسیار حائز اهمیت است ، چرا که ایشان واقف است که رسانه های خارجی که به دنبال سوژه و ایجاد فضای جدید هستند، چنین جلسه ای را به هیچ وجه از دست نخواهند داد، بنابراین رئیس جمهور تریبون دانشگاه بزرگ کلمبیا را برای بیان مواضع جمهوری اسلامی ایران در قبال مسائل مختلف انتخاب کرد و همانگونه که پیش بینی کرده بود، این جلسه با پوشش رسانه ای و بازتاب بسیار وسیعی روبه رو شد و توانست تمامی صحبتهای خود را به گوش جهانیان برساند.
از این رو، چنین مصاحبه ها و روابطی را می توان به عنوان نکته مثبتی در عملکرد احمدی نژاد عنوان کرد که معمولا بازتاب مثبتی را هم در پی دارد. سال گذشته نیز پیش از سفر احمدی نژاد به سازمان ملل ، مایک دالاس یکی از گزارشگران معروف امریکایی با احمدی نژاد مصاحبه ای داشت که پس از آن در گفتگو با شبکه سی.ان.ان احمدی نژاد را فردی فهیم ، عاقل ، متین و مهربان معرفی کرده بود.
در همین حال ، مصاحبه های اخیر احمدی نژاد بعد دیگری نیز دارد و آن ضرورت نگاه مقابله به مثل در روابط رسانه ای مسوولان کشورمان با خبرنگاران امریکایی است.
درحالی که مسوولان ارشد جمهوری اسلامی ایران چنین ارتباطاتی با خبرنگاران و شبکه های رسانه ای امریکایی دارند و خبرنگاران خارجی نیز براحتی در کشورمان فعالیت و با مقامات کشورمان مصاحبه می کنند، اما تاکنون هیچ خبرنگاری از ایران نتوانسته با مسوولان امریکایی گفتگو کند. بنابراین هر چند در حال حاضر استفاده از تریبون امریکایی ها و صهیونیست ها برای ضربه زدن به خودشان بسیار مفید است ، اما مناسب است مقابله به مثل در این موضوع به عنوان یکی از سیاست های جمهوری اسلامی ایران در دستور کار قرار گیرد و در آینده در صورت امتناع مقامات امریکایی از ارتباط با رسانه های کشورمان ، مسوولان ما نیز چنین اقدامی را در قبال رسانه ها و خبرنگاران آنها داشته باشند.
البته موضع مقامات امریکایی قابل درک است ، چرا که آنها همیشه می ترسند مبادا در برنامه ای سوالی از آنها شود که نتوانند پاسخ دهند.
در این خصوص چه مثالی بهتر از این که خود من برای ساخت برنامه ای مستند از معاونان وزارت خارجه امریکا نیکلاس برنز و جیمز جفری درخواست مصاحبه کردم ، اما هیچ یک حاضر به این مصاحبه نشدند. بعدها یک روز در یک پارک توانستم با گری سیک ، مشاور امنیتی سابق ایالات متحده در دولت کارتر مصاحبه ای انجام دهم و از او دلیل امتناع مقامات امریکایی از مصاحبه با خبرنگاران ایرانی را بپرسم. جالب این بود که وی در پاسخ جوابی نداشت جز این که آنها از این رویارویی و قرار گرفتن در موقعیتی که نتوانند پاسخ دهند، می ترسند.

نادر طالب زاده

منبع : روزنامه جام‌جم