امام‌زاده عبداللّه ، شوشتر

این آرامگاه، در جنوب شهر شوشتر بر فراز تپه‌ای واقع شده و پیرامون آن را گورستانی كهن فرا گرفته است. سردر سنگی ورودی به محوطه به دوره‌ صفویه مربوط است. مجموعه‌ بنا به صورت مكعب مستطیل است. ورودی امام‌زاده كه در نمای شمالی بنا قرار دارد عبارت از سردر بلندی كه در دو سوی آن،‌ دو مناره یا تزئینات كاشی قرار گرفته است. پس از ایوان، یك در چوبی قدیمی است كه تاریخ 1035 روی كتیبه آن حك شده است و پس از آن اتاقی با سقف گنبدی شكل قرار گرفته است. زیر سقف نقاشی‌های گل و بوته مربوط به دوران قاجار به چشم می‌خورد. ضریح برنجی آن از كارهای زمان ناصرالدین‌شاه است. گنبد فراز حرم به سبك رایج منطقه و به شكل گنبدهای «رُك زینه‌ای» در 12 رج ساخته شده است. بنای نخستین بقعه به منتصر - خلیفه‌ عباسی - نسبت داده شده است. بنای كنونی بقعه، از آثار مهدی قلیخان - حكمران شوشتر در زمان شاه‌عباس صفوی و مربوط به سال 1002 هـ.ق است. در جوار امامزاده قبر سه شخصیت وجود دارد. نسب امام‌زاده را به امام زین‌العابدین می‌رسانند.