مرد کوچک - LITTLE MAN

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : ریک آلوارز، لی میز، کینن آیوری وینز و مارلون وینز
کارگردان : کینن آیوری وینز
فیلمنامه‌نویس : مارلون وینز، شون وینز و کینن آیوری وینز
فیلمبردار : استیون برنستاین
آهنگساز(موسیقی متن) : تدی کاستلوچی
هنرپیشگان : مارلون وینز، لیندن یورکو، گابریل پینتل، شون وینز، تریسی مورگان، کری واشینگتن، جان ویدرسپون، چاز پالمینتری و فرد استوکر
نوع فیلم : رنگی، ۹۰ دقیقه


̎کالوین سیمز̎ (مارلون وینز) سارق زبردستی است که خیال دارد به کمک دوست و هم‌پالکی‌اش، ̎پرسی̎ (مورگان)، از موزه سرقت کند که به تازگی یکی از درشت‌ترین الماس‌های دنیا را به نمایش گذاشته است. یکی از دلایلی که ̎کالوین̎ می‌تواند وارد قسمت‌های ممنوعه شود، قد و اندازه‌اش است ـ ̎کالوین̎ کوتوله‌ای است با ۶۰ سانتی‌متر قد، که راحت می‌تواند به مکان‌هائی وارد شود که آدم‌هائی با قد و اندازهٔ معمولی، نمی‌توانند. ̎کالوین̎ موفق می‌شود الماس را به چنگ آورد ولی موقع فرار تحت تعقیب پلیسی قرار می‌گیرد و اجباراً الماس را در کیف یک عابر می‌اندازد. ̎کالوین̎ و ̎پرسی̎ که می‌خواهند الماسشان را از دستِ شریک جرمِ بی‌خبر از همه‌جایشان بیرون بیاورند، نقشه‌ای می‌چینند تا به گونه‌ای وارد خانه‌اش شوند: لباس بچه‌گانه‌ای تن ̎کالوین̎ می‌کنند و او را جلوی در خانهٔ عابر می‌گذارند. معلوم می‌شود که زوجِ صاحب‌خانه، ̎داریل̎ و ̎ونسا̎ (شون وینز و واشینگتن) دلشان بچه می‌خواسته و خیلی زود بچهٔ پشت در خانه‌شان را زیر پروبال خود می‌گیرند و بی‌خبر از برخی از رفتارهای غیرعادی بچه، با شادمانی، طعم شیرین پدر و مادر شدن را مزمزه می‌کنند.
● احتمالاً کسانی هستند که می‌توانند به شوخی‌های زنندۀ این فیلم بخندند و حتی آنها را دل‌چسب بیابند. اما کسانی که اهلش نیستند باید از این فیلم دوری جویند! در این‌جا سر مارلون وینز را (به‌طور دیجیتالی) به بدن هم‌زاد کوچولویش (پسربچه‌ای نه ساله) جوش داده‌اند و یکی از ترسناک‌ترین کوتوله‌های سال‌های اخیر ـ لااقل از آخرین فیلم دیوید لینچ به این‌سو ـ را جلوی چشم تماشاگر گذاشته‌اند. این کمدی خشن که برادران وینز (سازندهٔ سری فیلم ترسناک) آن را کارگردانی کرده‌اند، احتمالاً ترسناک‌ترین فیلمشان تا به امروز است. کمدی بزن بکوب فیلم در یکی از صحنه‌ها به اوج بی‌نمکی و بدسلیقگی می‌رسد: یک گنگستر نمونهٔ ایتالیائی (پالمینتری) و هم‌پالکی‌هایش، در جست‌وجوی الماس وارد خانهٔ ̎داریل̎ می‌شوند و نتیجه، شبیه صحنه‌ای از تنها در خانه (کریس کولامبوس، ۱۹۹۰) است که به خاطر لوسی و خشونت، عاقلانه آن را کنار گذاشته باشند.