همگام با انقلاب

یک هفته پس از فرار شاه از ایران، امام خمینی (ره) تصمیم به بازگشت به ایران گرفت.
ایشان که در طول تاریخ مبارزات و در اوج بحران های سنگین دوران قیام قاطعیت بی مانندی از خویش نشان داده بودند اکنون محبوبیت بی نظیری در بین مردم ایران داشتند.
تصمیم قاطعانه امام خمینی (ره)، دولت و نظامیان را به شدت وحشت زده کرده بود زیرا بازگشت امام به مفهوم شکست کامل همه برنامه هایی بود که برای جلوگیری از ایجاد جمهوری اسلامی طراحی کرده بودند.
حکومت بختیار و سرکردگان نظامی برای جلوگیری از ورود رهبر انقلاب، تصمیم به بستن فرودگاه ها گرفتند.
آنان فرودگاه های کشور را به بهانه نقایص فنی بستند.
بستن فرودگاه در آن شرایط بسیار حساس که ملت در انتظار رهبر نستوه خویش لحظه شماری می کردند، مردم را به شدت خشمگین کرد.
گروه هایی از مردم در حالی که از این اقدام حکومت خشمگین بودند در خیابان انقلاب تهران جمع شده و بدون هراس از نیروهای نظامی فریاد می زدند: وای به حالت بختیار، اگر امام ما نیاد، مسلسل ها بیرون میاد.یکی دیگر از عکس العمل های مردم در مقابل این اقدام دولت درخصوص بستن بدون علت فرودگاه آن بود که عده ای از مردم مبارز، خیابان های اصلی منتهی به خانه های وابستگان به حکومت غیرقانونی را در تهران بستند و به طنز علت آن را نقص فنی اعلام کردند.

منبع : روزنامه خراسان