پژواک شکست اسرائیلی

به دنبال انتشار گزارشی از سوی یك كمیسیون ویژه اسرائیل در مورد جنگ اسرائیل علیه لبنان در تابستان گذشته، ایهود اولمرت، نخست‌وزیر اسرائیل همچنان در برابر فشارها برای استعفا مقاومت می‌كند.
پیش از این، دان هالوتز، رئیس ستاد ارتش اسرائیل مجبور به استعفا شده و عمیر پرتز، وزیر جنگ این كشور نیز اعلام كرده كه به‌زودی استعفا خواهد داد. در گزارش كمیسیون وینوگراد می‌آید: تصمیم دولتمردان اسرائیل برای واكنش نشان دادن با یك حمله نظامی آنی و شدید براساس یك طرح جامع، مبسوط و تام‌الاختیار نبود. دولت اسرائیل در تصمیم‌گیری برای دست به جنگ زدن با لبنان تمام گزینه‌ها از جمله تداوم سیاست مهار را درنظر نگرفت.در جریان پنج هفته جنگ در ماه‌های جولای و اوت سال گذشته، ۱۱۹ سرباز و ۴۳ غیرنظامی اسرائیلی كشته شدند. همچنین بیش از ۱۱۰۰ لبنانی كه اكثریت قریب به اتفاق آنها غیرنظامی بودند، جان باختند. با این حال، این كمیسیون نتوانست به این واقعیت بپردازد كه دولت اسرائیل در واكنش خود نسبت به حمله حزب‌الله به یك پست مرزی اسرائیل و به اسارت گرفتن دو سرباز اسرائیلی، با هدف قرار دادن بخش‌های عمده‌ای از زیرساخت‌های غیرنظامی لبنان پا را فراتر از آنچه كه اسرائیل آن را دفاع مشروط از خود می‌نامد، گذاشت. این گزارش همچنین در پرداختن مستقیم به جنایات جنگی وسیع نیروهای اسرائیلی در حملات خود به مراكز پرجمعیت غیرنظامی ناكام ماند. همچنین كمیسیون وینوگراد به طور مستقیم به این دلیل نمی‌پردازد كه چرا اسرائیل تصمیم به حمله نظامی گرفت و از سیاست مهار منحرف شد. بخش عمده‌ای از جواب این سوال به فشارهایی برمی‌گردد كه از سوی دولت بوش به اولمرت وارد شد. مدت‌ها بود كه دولت بوش به اسرائیلی‌ها فشار می‌آورد تا برای فلج كردن حزب‌الله به لبنان حمله كند. هفت هفته قبل از شروع جنگ، بوش در دیدار با اولمرت قویا نخست‌وزیر اسرائیل را ترغیب كرد تا خیلی زود دست به حمله علیه لبنان بزند و حمایت كامل آمریكا را عملیات گسترده نظامی اعلام نمود. درست سه روز بعد، عوامل اسرائیل دو مبارز مسلمان را در سیدون ترور كردند كه منجر به یك سری درگیری‌های انتقام‌جویانه و به اسارت گرفتن چند نفر شد كه در نهایت به اسارت دو سرباز اسرائیلی در تاریخ ۱۲ جولای توسط حزب‌الله انجامید. در سال‌های قبل از حملات هوایی اسرائیل به شهرهای لبنان در تاریخ ۱۲ جولای كه حملات موشكی تلافی‌جویانه حزب‌الله به شهرهای اسرائیل را به دنبال داشت، این گروه تقریبا هیچ تهدیدی محسوب نمی‌شد. بیش از یك دهه بود كه هیچ شهروند اسرائیلی (به استثنای یك مورد تصادفی در سال ۲۰۰۳ كه در اثر شلیك موشك ضدهوایی حزب‌الله علیه یك هواپیمای اسرائیلی كه به طور غیرقانونی حریم هوایی لبنان را نقض كرده بود) توسط حزب‌الله كشته نشده بود و هیچ حمله‌ای از سوی حزب‌الله علیه اهداف غیرنظامی از زمان خروج اسرائیل در مه ۲۰۰۰ صورت نگرفته بود. كلیه اقدامات نظامی حزب‌الله بین مه ۲۰۰۰ و جولای ۲۰۰۶ عملا علیه نیروهای اشغالگر اسرائیل در یك منطقه مرزی مورد مناقشه بین لبنان و بخش جنوب غربی سوریه كه در اشغال اسرائیل است، صورت گرفته بود. سیاست همیشگی حزب‌الله شلیك موشك به اسرائیل در پاسخ به حملات اسرائیل علیه رهبران سیاسی آنها یا علیه غیرنظامیان لبنان بوده است. وقتی كه در مه ۲۰۰۶ دولت اسرائیل در تدارك برای حمله به لبنان با پشتیبانی آمریكا به ساكنان شمال اسرائیل توصیه كرد تا در یك تمرین نظامی شركت كنند، تعدادی از آنها اطلاع دادند كه آنها نمی‌توانند كلیه پناهگاه‌هایی را كه برای مدت زیادی بلااستفاده مانده بود، پیدا كنند. همان‌طور كه در گزارش كمیسیون وینوگراد به آن اشاره می‌شود، حزب‌الله آنچنان تهدیدی جدی برای امنیت اسرائیل محسوب نمی‌شد كه لازم به چنین حمله گسترده‌ای علیه آن و علیه زیرساخت‌های غیرنظامی لبنان باشد. ریچارد آرمیتاژ، معاون وزارت خارجه آمریكا در دور اول ریاست‌جمهوری بوش در هفته سوم این نبرد اعتراف كرد كه تنها چیزی كه این بمباران‌ها تا به حال داشته اتحاد مردم علیه اسرائیلی‌ها بوده است. وقتی كه اسرائیلی‌ها متوجه شدند كه این جنگ چقدر برای منافع امنیتی اسرائیل مخرب بوده، بسیاری به نقش آمریكا در گرفتار كردن آنها در چنین باتلاقی نیز پی بردند. به فاصله كوتاهی پس از شروع جنگ، گزارش‌ها حاكی از این بود كه تعداد زیادی از سران اسرائیل از جمله برخی از مقامات ارشد اسرائیل چقدر از دست بوش به خاطر فشار آوردن به اولمرت برای جنگ خشمگین و عصبانی هستند. این امر در سطح توده‌های مردم نیز مشهود بود. با آنكه بسیاری از اسرائیلی‌ها در خیابان‌های تل‌آویو عدم‌تمایل خود را برای مردن و كشتن در خدمت ایالات متحده اعلام كردند، اكثریت قریب به اتفاق نمایندگان هر دو مجلس آمریكا قطعنامه‌هایی را تصویب كردند و در آن حمایت بی‌قید و شرط پشتیبانی بوش از جنگ در لبنان را اعلام نمودند. در واقع، با توجه به اتكای زیاد رژیم اسرائیل به آمریكا به لحاظ نظامی، اقتصادی و دیپلماتیك، جنگ اخیر علیه لبنان بدون چراغ سبز از سوی واشنگتن اتفاق نمی‌افتاد. اولمرت و دیگر رهبران رژیم اسرائیل به تنهایی عمل نكردند. آمریكاییانی كه ادعا می‌كنند حامی اسرائیل هستند نیز باید خواستار تحقیقات مستقل در آمریكا و همین‌طور بررسی دلایل درگیر كردن اسرائیل در یك جنگ غیرضروری كه موجب از دست رفتن جان بسیاری شده، بشوند.

منبع : فارین پالیسی

منبع : روزنامه تهران امروز