خرابه‌های "آدم پکن : جو کودیان

خرابه‌های" آدم پکن" جوکودیان در کوه لون کوی دهکده جو کودیان از ناحیه فان شان در ۴۸ کیلومتری جنوب غربی شهر بیجینگ قرار دارد. این ناحیه محل اتصال ناحیه کوهستانی و دشت در جنوب شرقی دشت وسیع شمال چین و شمال غربی ناحیه کوهستانی است. ناحیه کوهستانی در اطراف جو کودیان دارای سنگ اهک است. به دلیل جاری بودن اب در این منطقه، در طول تاریخ غارهای بزرگ و کوچک طبیعی در این ناحیه شکل گرفته است. بر بالای کوه یک غار طبیعی دیده می‌شود که طول ان از شرق تا غرب ۱۴۰ متر است و"غار ممیون آدم نما " نامیده می شود. سال۱۹۲۹ در این غار برای نخستین بار "نخستین محل جوکودیان" یا انسان قدیمی کشف شد . ناحیه خرابه‌های جوکودیان، خرابه‌های مهم دوره پارینه سنگی در شمال چین است که در این میان نخستین محل جوکودیان – خرابه های "آدم پکن " معروف ترین است.
این خرابه‌ها را سال ۱۹۲۱ "آتشن" دانشمند سوئدی برای اولین بار کشف کرد. سپس دانشمندان در این محل به حفاری پرداختند. سال ۱۹۲۷ بوداشن دانشمند کانادایی رسما به حفاری در جوکودیان مبادرت ورزید و سه دندانی را که در جوکودیان کشف کرده بود، رسما " گونه پکن میمون آدم نمای چین " خواند . سال ۱۹۲۹ " پی وین جون " باستان شناس چینی در جریان حفاری ، نخستین کاسه سر " آدم پکن" را کشف کرد و کشف وی جهان را به تکان درآورد. خرابه‌های جوکودیان پس از حفاری بیش از ۸۰ سال ، همچنان برای تحقیق و بررسی مورد استفاده است. در نخستین محل۴۰ متر حفاری شده است. اما هنوز نیمی از باقی غارحفاری نشده است . در مقایسه با سایر خرابه‌ها، شمار سنگواره‌ها و سنگواره‌های پستانداران که در این ناحیه از خاک بیرون آمده، بسیار فراوان است. در نخستین محل جوکودیان آثار تاریخی برجای مانده استفاده از آتش کشف شد و مشخص گردید که تاریخ استفاده بشر از آتش چند صد هزار سال پیش از تاریخی است که گمان می‌شد. در خرابه‌ها پنج قشر خاکستری و استخوانهای سوخته شده پیدا شده است که ضخامت ان به شش متر می‌رسد. این آثار تاریخی بر جای مانده نشان می‌دهد انسان پکن نه تنها با آتش آشنا بوده بلکه راه‌های حفظ اتش را می‌دانسته است. در این خرابه‌ها همچنین هزاران وسایل سنگی از خاک بیرون امده و مواد خام ان از اطراف خرابه‌های یاد شده بوده است. این وسایل سنگی متنوع و گوناگون و ساده در چند مرحله ساخته شده است . کشفیات ثابت می‌کند میمون پکن آدم نما تقریبا با زمان حال ۷۰۰ هزار تا ۲۰۰ هزار سال فاصله دارد و در ناحیه جوکودیان اقامت داشته است و از طریق شکار زندگی می کرده است . دوران اولیه با زمان حال ۳۰۰ هزار تا ۲۰۰ هزار سال فاصله دارد دوران دوم با زمان حال ۴۰۰ هزار تا۳۰۰ هزار سال و دوران سوم با زمان حال ۳۰۰ هزار تا ۲۰۰ هزار سال فاصله دارد.انسان پکن متعلق به بشر اولیه و تبدیل آن از میمون به انسان عاقل است. این کشف به لحاظ زیست شناسی، تاریخ شناسی و تحقیق توسعه بشر دارای ارزش بسیار است. انسان پکن و سایر کشفات و تحقیقات فرهنگی، منازعات پیرامون میمون و یا انسان حقیقی از دوران کشف انسان جاوه ای در قرن ۱۹ میلادی رادرمحفل علمی حل کرده است. واقعیات نشان می‌دهد در طول تاریخ و در یک مرحله خاص انسان واقعی تحولات اجتماعی و فرهنگی زیادی را شاهد بوده است. آنان نسل‌های بعدی "میمون جنوبی" هستند و نیزنیاکان "انسان عاقل " هستند. "انسان حقیقی " در مرحله میانه از رد بندی میمون تا تکامل آدم شکل گرفته است. شکل" انسان حقیقی " کماکان با استاندارد انسان پکن جوکودیان یکسان است. خرابه‌های جوکودیان همچنان غنی‌ترین و سیتماتیک‌ترین و پرارزش‌ترین مدرک بشر قدیمی همزمان با خلقت جهان است. طبق استاندارد انتخاب میراث فرهنگ جهانی، خرابه‌های ادم پکن جووکودیان دسامبر سال ۱۹۸۷ در فهرست میراث جهانی ثبت شد. ارزش کمیته میراث جهانی :کار تحقیق و بررسی علمی خرابه‌های "ادم پکن " جوکودیان کماکان در جریان است . از این میان می‌توان آثار تاریخی برجای مانده بشر جدید از ۱۸ هزار سال قبل از میلاد تا ۱۱ هزار سال قبل از میلاد را کاوش کرد و تکامل تدریجی بشر را تشریح نمود.

منبع : رادیو بین‌المللی چین