سندرمی که نتیجه استرس در بارداری است(2)

نتایج یک پژوهش در کشور حاکی از تأثیر استرس بر ابتلای مادران باردار به سندرم خطرناک پره‌اکلامپسی و نقش مهم و بازدارنده «حمایت اجتماعی» در جلوگیری از ابتلا به این سندرم دارد ... در مطلب پیش در خصوص رابطه مستقیم استرس در بارداری و سندرم توضیح داده شد که در ادامه موارد بیشتری در این خصوص آمده ست:
بنابراين پيشگيري اوليه غيرممکن است اما با وجود اين،‌ دستکاري عوامل خطر شناخته شده بيماري ممکن است آن را کاهش دهد که اين عوامل عبارتند از عوامل خطر عمومي، ژنتيکي، مامايي و پزشکي.

بر همين اساس پژوهش حاضر به بررسي تعيين ارتباظ استرس و حمايت اجتماعي با بروز «پره‌اکلامپسي» پرداخته است اما در ابتدا تعاريفي از حمايت اجتماعي ارائه مي‌دهد: درباره حمايت اجتماعي تعاريف و تقسيم‌بندي‌هاي متفاوتي وجود دارد. حمايت اجتماعي گاهي به وجود روابط اجتماعي يا کميت روابط اطلاق شده و گاهي به نوع بخصوصي از روابط اجتماعي.
حمايت اجتماعي غالبا به نوع کارکردي و ساختاري طبقه‌بندي مي‌شود. مفهوم حمايت اجتماعي ساختاري شامل ادغام اجتماعي و مفهوم حمايت اجتماعي کارکردي شامل تعاملات بين فردي است. حمايت اجتماعي کارکردي نيز به دو جزء درک حمايت توسط فرد در رابطه‌اي خاص و در دسترس بودن و وجود رفتار حمايت و واقعي تفکيک مي‌شود. دريافت حمايت اجتماعي به ميزان برخورداري فرد از حمايت‌هاي هيجاني آشکار همچون کمک و مساعدت عيني توسط خانواده و دوستان است.
تحقيق حاضر سپس تاکيد مي‌کند که در دوران بارداري حمايت اجتماعي براي سلامتي و رفاه مادر منتظر، ضروري است. فراهم کردن منابع حمايتي عاطفي و اطلاعاتي،‌ سبب تسکين تغييرات جسمي و رواني مرتبط با بارداري و تشويق مادر براي رفتارهاي سالم و ايجاد تغييراتي در سبک زندگي مي‌شود.
اين پژوهش بر روي 110 زن باردار چندزا صورت گرفته که شامل 55 مبتلا به پره‌اکلامپسي و 55 فرد سالم بودند انجام شده است. معيارهاي ورود افراد به اين تحقيق، مليت ايراني، نداشتن سابقه ازدواج مجدد، جنين تک‌قلو و سالم،‌ سن حاملگي بيش از بيست هفته،‌ نداشتن بيماري‌هاي مزمن از قبيل سندرم آنتي‌فسفوليپيد، بيماري قلبي عروقي،‌ کليوي،‌ ريوي، خودايمني و ديابت، نداشتن حاملگي عارضه‌دار و مولار، نداشتن اعتياد به مواد مخدر و دخانيات بوده است.
نتايج اين پژوهش حاکي از تفاوت معنادار ميزان حمايت اجتماعي کل و زيرمقياس خانواده در دو گروه مادران باردار مبتلا به «پره‌اکلامپسي» و غيرمبتلا بوده است. همچنين ميزان استرس در دو گروه نيز اختلاف معناداري داشت. بدين صورت که گروه مبتلا ، استرس بيشتر و حمايت اجتماعي کمتري داشتند.
يافته‌هاي تحقيق نشان داد: هر واحد افزايش استرس در زنان باردار،‌احتمال ابتلا به سندرم «پره‌اکلامپسي» را سه درصد افزايش مي‌دهد. همچنين به ازاي هر واحد افزايش حمايت اجتماعي در زنان باردار،‌احتمال ابتلا به پره‌اکلامپسي سه درصد کاهش مي‌يابد.
در اين تحقيق پس از بررسي عامل‌هاي مداخله‌گر مشخص شده که سابقه پره‌اکلامپسي و تعداد مراقبت‌هاي بارداري بر ارتباط ميان استرس و حمايت اجتماعي اثر مداخله‌گر دارد.
نتايج اين پژوهش نشان داده که استرس،‌ شانس ابتلا به پره‌اکلامپسي را در زنان باردار يک درصد افزايش مي‌دهد. با وجود اين، پس از تعديل عوامل مداخله‌گر،‌اين ارتباط معني‌دار نبوده است. همچنين به ازاي يک واحد افزايش ميزان حمايت اجتماعي،‌احتمال ابتلا به اين سندرم،‌4 درصد کاهش مي‌يابد که بر خلاف استرس،‌اين ارتباط معني‌دار بوده است.
اين نتايج درحالي حاصل مي‌شود که بنا بر تاکيدات صورت گرفته در اين تحقيق، استرس‌هاي دوران بارداري از پديده‌هاي مهمي است که متاسفانه در مراقبت‌هاي روتين باردراي سنجيده نمي‌شود؛ در نتيجه ميزان آن در دوران بارداري و تاثير آن بر سلامت مادر نامشخص مانده است.
نی‌نی‌بان جدیدترین و بهترین مطالب خود را در تلگرام و از طریق سه کانال «راهنمای بارداری»، «کودک‌یاری» و «سلامت جنسی» در اختیار شما قرار می‌دهد.