کاهش باروری زنان، عفونت چه نقشی دارد؟

گونه‎ای رایج از قارچ‎ها به نام کاندیدا عفونت قارچی را ایجاد می‎کند. به طور طبیعی خاصیت اسیدی واژن از تکثیر این قارچ در واژن جلوگیری می‎کند. اما تغییر در اسیدیته واژن – بیشتر به دلیل بیماری، قاعدگی، بارداری، برخی از آنتی بیوتیک‎ها و قرص‎های جلوگیری از بارداری- می‎تواند موجب رشد و تکثیر این قارچ‎ها در واژن شوند.

پوشیدن لباس‎های تنگ و همچنین لباس‎های مرطوب (برای نمونه حوله حمام مرطوب)، می‎توانند زمینه تکثیر عفونت قارچی را مهیا کنند.

نشانه‎های اصلی عفونت قارچی واژینال

خارش و ترشحات سفید و پنیر مانند (و بدبو) هستند. همچنین ممکن است در لب‎های خارجی احساس سوزش یا تحریک داشته باشید یا جوشهای ریز پوستی را در این محل مشاهده کنید. فراموش نکنید که رعایت هر چی بیشتر بهداشت شما را از عفونت قارچی مصون می‌دارد.

لازم به ذکر است که داشتن عفونت قارچی، مستقیم بر توانایی باروری‎ اثر نمی‎گذارد. اما خارش و تحریک پذیری ناشی از عفونت قارچی می‎‎تواند موجب شود که شما تمایلی برای نزدیکی با زوج‎تان نداشته باشید.

درمان عفونت قارچی واژینال با دارو‎های بدون نسخه مخصوص عفونت قارچی واژینال، به سادگی انجام می‎شود. می‎توانید از دارو‎های خوراکی نظیر فلوکونازول نیز استفاده کنید. بیشتر درمان‎ها ظرف مدت 1 تا 7 روز، اثر گذار هستند. در مقاربت زمانی که از قرص‎های ضد قارچ استفاده می‎کنید خطری نیست، اما مقاربت ممکن است ناحیه را تحریک کرده و سرعت بهبود را پایین بیاورد. در صورتی‎که از پماد یا کرم‎های ضد قارچ استفاده می‎کنید تا پایان دوره درمان، از مقاربت پرهیز کنید. از بیماری‌های مقاربتی بیشتر بدانید.

اگر با مصرف این دارو‎ها علائم عفونت و بیماری در شما برطرف نشد به پزشک مراجعه کنید تا چک کند که به عفونت‎های دیگری که نشانه‎های مشابه دارند دچار شده‎اید یا خیر. عفونت‎هایی مانند کلامیدیا، سوزاک و التهاب باکتریایی مهبل می‎توانند اسیدیته ترشحات واژن را تغییر دهند. همین امر رسیدن اسپرم به تخمک را دشوار می‎کند و درنتیجه شانس باروری‎تان را کاهش می‎دهد.