چرا عفونت گوش کودکان، آنقدر متداول است؟

این تخیل شما نیست.  بچه‌ها ممکن است به بسیاری از عفونت‌های گوش مبتلا شوند. در واقع، در حدود 70% موارد، هنگامی که بچه‌ها دچار سرماخوردگی می‌شوند، آن‌ها در گوش خود دچار عفونت می‌شوند. دلیل اصلی این امر، سیستم ایمنی نارس بدن و گوش‌های کوچک آن‌ها است که به خوبی گوش‌های بزرگسالان، مایعات را تخلیه نمی‌کند.
گوش شناگران
عفونت در گوش خارجی اغلب با عنوان گوش شناگر نامیده می‌شود. این حالت معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که گوش آن‌قدر مرطوب باقی می‌ماند که میکروب‌ها در آن شروع به رشد می‌کنند.. اما حتی اگر بچه‌های شما شنا هم نمی‌کنند، خراشی کوچک از دستمال کاغذی (و یا هر چیز دیگری که کودکان ممکن است در گوش خود کنند)، ممکن است موجب ایجاد مشکل شود.  زمانی که گوش فرزند شما دچار خارش شده و یا در صورت تماس درد می‌گیرد مراقب باشید. چاره این مشکل معمولاً فقط استفاده از قطره‌های تجویزشده و خشک نگاه‌داشتن گوش می‌باشد.
تشخیص عفونت گوش
تنها راهی که به طور کامل می‌توان مطمئن شد که آیا فرزند شما دچار عفونت گوش شده است یا خیر، آن است که دکتر، با دستگاهی که گوش‌بین (otoscope) نامیده می‌شود، داخل گوش کودکتان را چک کند. این دستگاه صرفاً یک چراغ‌قوه کوچک به همراه یک عدسی بزرگ کننده است که به دکتر اجازه می‌دهد داخل گوش را ببیند. پرده سالم گوش، عکس بالا، معمولاً شفاف بوده و رنگی خاکستری-صورتی مانند دارد. پرده گوش عفونی، سرخ و متورم به نظر می‌رسد.
داخل گوش شما
شیپور استاش، کانالی است که گوش میانی شما را به گلوی شما متصل می‌کند. این لوله، جلوی تجمع مایعات و افزایش فشار هوا در گوش را می‌گیرد. سرماخوردگی، آنفولانزا، و آلرژی‌ها می‌توانند شیپور استاش را تحریک کرده و باعث تورم آن شوند.
مایعات در گوش
در صورتی که شیپور استاش بسته شود، مایعات در داخل گوش میانی جمع می‌شوند. این امر، باعث ایجاد محیطی عالی برای زادوولد باکتری‌ها و ویروس‌ها که ممکن است باعث ایجاد عفونت شوند، می‌شود. دکتر شما ممکن است داخل گوش کودکتان را با گوشبین، که می‌تواند مقداری هوا در گوش دمیده و به دکتر اجازه دهد که حرکت پرده گوش را بررسی کند، ببیند. در صورتی که پرده گوش، به مقدار کافی نوسان نداشت، به احتمال زیاد مایعات در پشت آن جمع شده‌اند.
پاره شدن پرده گوش
در صورتی که مقدار زیادی مایعات یا فشار در گوش میانی جمع شود، ممکن است باعث شود که پرده گوش پاره شود (عکس بالا). در این صورت ممکن است شما مایعات زرد، سفید و یا سیاهی را ببینید که از گوش وی خارج می‌شوند. اگرچه این امر ترسناک به نظر می‌رسد، اما پرده گوش معمولاً در طی چند هفته خود را درمان می‌کند. مگر در صورتی که این اتفاق زیاد تکرار شود، در شنوایی کودکتان مشکلی ایجاد نخواهد شد. خبر خوب این است که در این صورت، به احتمال زیاد درد به صورت ناگهانی از بین خواهد رفت، به علت اینکه مایعات و فشار داخل گوش تخلیه می‌شوند.
نشانه‌های عفونت گوش
بزرگ‌ترین نشانه خطر عفونت، درد تیز گوش است. در این صورت، کودک شما به احتمال زیاد زمانی که دراز می‌کشد درد بیشتری را حس خواهد کرد و به همین دلیل ممکن است دچار مشکل خوابیدن شود.
مشکلات دیگری که باید به آن‌ها توجه داشته باشید:
مشکل شنیداری
تب
خارج شدن مایعات از گوش
سرگیجه
بینی بسته
نشانه‌های عفونت گوش در نوزادان
برای کودکان و نوزادانی که نمی‌توانند به شما بگویند که چه چیزی درد می‌کند، تشخیص عفونت گوش ممکن است سخت باشد. در خیلی از موارد، آن‌ها گوش خود را خواهند کشید. بچه‌های کوچک ممکن است عصبانی شده، مشکل خواب پیداکرده و کم غذا بخورند. نوزادان ممکن است بطری‌های شیر را به عقب بزنند، برای اینکه فشار موجود در گوش آن‌ها عمل بلعیدن را برایشان مشکل می‌کند.
 
مراقبت‌های خانگی برای عفونت گوش
درحالی‌که سیستم ایمنی بدن، با عفونت مبارزه می‌کند، کارهایی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید تا با درد فرزندتان مبارزه کنید. استفاده از یک لیف حمام گرم در خارج از گوش می‌تواند تسکین دهنده باشد.  قطره‌های گوش می‌توانند باعث تسکین سریع شوند، اما قبل از استفاده از آن‌ها با پزشک خود مشورت کنید.  مسکن‌های بدون نسخه و تب برها، مانند ایبوبروفن و استامینوفن، نیز یک گزینه محسوب می‌شود. به هیچ‌وجه به کودکان آسپیرین ندهید.
 
آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت گوش
عفونت‌های گوش اغلب به خودی خود از بین می روند، بنابراین اگر پزشک شما روش "صبر کنیم و ببینیم چه می‌شود" را پیشنهاد کرد خیلی تعجب نکنید. هر چقدر بیشتر از آنتی‌بیوتیک‌ها مصرف کنیم، تأثیر آن‌ها کمتر می‌شود. دلیلش این است که باکتری‌ها یاد می‌گیرند که با داروهای پرمصرف مقابله کنند. همچنین، برخی از عفونت‌های گوش توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شوند و آنتی‌بیوتیک‌ها تنها بر روی باکتری‌ها موثر هستند. بله، آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند کمک کنند، اما پزشک شما می‌داند بهترین زمان برای استفاده از آن‌ها چه زمانی است.
مشکلات و موانع در عفونت گوش
اگر عفونت‌های گوش فرزند شما به طور پیاپی عود می‌کنند، آن‌ها ممکن است باعث ایجاد زخم در پرده گوش و از بین رفتن شنوایی، مشکلات گفتاری و حتی ایجاد مننژیت شوند.  اگر او به تعداد زیادی از عفونت‌های گوش دچار شده است، شاید بد نباشد که حتی برای یک‌بار هم که شده، شنوایی وی را چک کنید.
لوله‌های گوش
برای عفونت‌های گوش لجباز که درمان نمی‌شوند، پزشکان گاهی اوقات لوله‌های کوچک را در پرده گوش قرار می‌دهند. لوله‌ها، مایعات را از گوش میانی خارج کرده و جلوی تجمع مجدد آن را می‌گیرد. استفاده از لوله،  می‌تواند فشار یا درد را تسکین دهد و مشکلات شنوایی را از بین ببرد. لوله‌ها معمولاً بین  8 تا 18 ماه در گوش باقی می‌مانند. در اغلب موارد، آن‌ها به خودی خود بیرون میفتند.
لوزه‌ها می‌توانند علت باشند
گاهی اوقات لوزه‌های یک کودک آن‌قدر متورم می‌شود که بر روی شیپور استاش، که گوش میانی را به گلو ارتباط می‌دهد، فشار وارد کرده و موجب بسته شدن آن می‌شوند. این امر باعث تجمع مایعات در گوش میانی و ایجاد عفونت می‌شود. در صورتی که این اتفاق زیاد تکرار شود، ممکن است لازم باشد که لوزه‌ها خارج شوند.
جلوگیری از عفونت گوش
بزرگ‌ترین علت عفونت گوش میانی، سرماخوردگی است، بنابراین اجتناب از ویروس‌های سرماخوردگی برای گوش نیز خوب است.  بهترین راه برای جلوگیری از میکروب‌ها آن است که مطمئن شوید فرزند شما دست خود را اغلب و به خوبی می‌شوید. راه‌های دیگر جلوگیری از عفونت گوش، شامل دور نگاه‌داشتن فرزند خود از دود سیگار، تزریق واکسن آنفولانزای سالانه، و تغذیه نوزاد با شیر مادر است که باعث تقویت سیستم ایمنی بدن وی خواهد شد.
آلرژی و عفونت گوش
همانند سرماخوردگی، آلرژی‌ها نیز می‌توانند شیپور استاش را تحریک کرده و به عفونت گوش میانی کمک کنند. اگر شما نمی‌توانید علت حساسیت وی را پیدا کنید، بهتر است برای مشخص کردن دلیل به پزشک مراجعه کنید تا آزمون‌های لازم برای شناسایی علت حساسیت وی انجام شود. استفاده از داروها و واکسن‌های حساسیت، می‌تواند باعث از بین رفتن ناراحتی و حتی جلوگیری از عفونت گوش شوند.
نی‌نی‌بان جدیدترین و بهترین مطالب خود را در تلگرام و از طریق سه کانال «راهنمای بارداری»، «کودک‌یاری» و «سلامت جنسی» در اختیار شما قرار می‌دهد.