تست غربالگری در بارداری، میزان تشخیص

انجام این نوع غربالگری مستلزم داشتن نتایج غربالگری سه ماهه اول و دوم است. نتیجه تست فقط بعد از انجام آزمایش های مرحله دوم (کواد) گزارش می شود و میزان تشخیص آن بیشتر از ۹۰درصد است.
اگر غربالگری اول مثبت باشد
اگر خانمی در غربالگری سه ماهه اول نتیجه مثبت داشته باشد، باید حتما در سه ماهه دوم تست غربالگری را دوباره با چهار مارکر مربوط به این مرحله انجام دهد. نتیجه این دو مرحله توسط نرم افزاری به نام نرم افزار آلفا با یکدیگر تلفیق شده و یک نتیجه واحد گزارش میشود. در غربالگری یکپارچه، تشخیص سندرم داون ۱ به ۲۵۰ تعیین شده که میزان حساسیت تست را افزایش میدهد. برای نقص لوله عصبی باز میزان آلفافتو پروتئین ۵/۲ برابر میزان مورد انتظار برای سن حاملگی در نظر گرفته میشود.
تحلیل تست غربالگری
براساس تست های سه ماهه اول و یا دوم، خانمها به دو گروه با ریسک بالا(نتیجه غربالگری مثبت) و با ریسک پایین(نتیجه غربالگری منفی) تقسیم می شوند. نتیجه تست به صورت احتمال آماری و منحنی ستونی گزارش میشود. میزان مشخص شده برای تشخیص سندرم داون چه در سه ماهه اول و چه در سه ماهه دوم ۱ به ۲۵۰ تعیین شده و همه خانمهایی که ریسک بیش از ۱ به ۲۵۰ داشته باشند نتیجه غربالگری مثبت از نظر سندرم داون دارند. برای نقص لوله عصبی باز اگر میزان آلفا فتو پروتئین در سه ماهه دوم ۵/۲ برابر یا بیشتر از میزان مورد انتظار برای سن حاملگی مورد نظر باشد نتیجه مثبت گزارش میشود.
مزایا و معایب غربالگری یکپارچه
ایمن ترین و موثرترین روش غربالگری سندرم داون غربالگری یکپارچه است چون با داشتن نتیجه دو تست مهم میتوان نتیجه قطعی تری داشت. نتیجه میزان مثبت کاذب با این تست کمتر بوده  و حساسیت بالاتری نسبت به هر مرحله به تنهایی دارد.  مثبت کاذب پايين به معنای نیاز کمتر برای به کارگیری روش های تهاجمی و در نتیجه سقط کمتر در بارداری های طبیعی است. با انجام این آزمایش حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد سندرم داون مشخص می‌شود و احتمال خطای آن در تشخیص مثبت سندرم داون یک تا ۲ درصد است. از سوی دیگر غربالگری یکپارچه این عیب را دارد که مادر شانس انجام CVS را از دست می دهد و برای گرفتن نتیجه آزمایش باید ۳ تا ۴ هفته، فاصله بین دو مرحله را منتظر بماند. در بعضی موارد ممکن است مادر قادر به انجام مرحله دوم تست نباشد، در این حالت مادر بدون نتیجه غربالگری بارداری را ادامه می دهد.