مزایای ورزش برای کودکان، تفریح کنند یا قهرمان شوند؟

ایسنا: دکتر شاهین صالحی تاثیر فعالیت‌های ورزشی بر سلامتی جسمانی و روانی کودکان را مهم خواند و خاطر نشان کرد: «متاسفانه امروزه بازی‌های کامپیوتری دامن‌گیر کودکان شده و فعالیت جسمانی آنان به هیچ وجه در حد بچه‌های دهه‌های قبل نیست.»

این متخصص پزشکی ورزشی با بیان این‌که هرچه بچه ها را به سمت ورزش‌های جسمانی مانند فوتبال، بسکتبال و ... سوق دهیم موجب شادابی جسمی و روحی آن‌ها می‌شویم، اظهار کرد: «پرداختن به ورزش باعث بالا رفتن ظرفیت هوازی بچه‌ها می‌شود و ضمن سلامت جسمانی بیشتر تاثیر بسزایی بر سلامت قلب و عروق آن‌ها خواهد داشت.»

وی جلوگیری از اختلال ساختاری بدن مانند خم شدن کمر، شانه‌ها و گردن که بر اثر انجام زیاد بازی‌های کامپیوتری ایجاد می‌شود را از دیگر مزیت‌های پرداختن به فعالیت‌های جسمانی دانست و تصریح کرد: «پرداختن به ورزش باعث قوی‌تر شدن عضلات شده و سبب می‌شود ساختار بدن احیا شود. هر چه افراد در دوران کودکی و نوجوانی فعالیت‌های ورزشی بیشتری داشته باشند کمتر در دوران بزرگسالی و پیری به پوکی استخوان مبتلا می‌شوند. زیرا با ورزش کردن جذب املاح کلسیم توسط بدن افزایش یافته و در نتیجه‌ آن تراکم استخوانی‌شان بیشتر می‌شود.»

 

ورزش و مسئولیت اجتماعی

دبیر کمیته‌ آموزش فدراسیون پزشکی ورزشی افزایش روح همگرایی و کار گروهی را از دیگر مزایای ورزش کردن در دانش‌آموزان عنوان کرد و افزود: «ورزش روح تحمل‌پذیری بچه‌ها را ارتقا می‌دهد و آن‌ها را از جنبه روانی آماده پذیرش مسئولیت‌های اجتماعی می‌کند که تاثیر بسزایی در موفقیت آن‌ها خواهد داشت.»

وی با اشاره به این‌که ورزش همچنین از طریق خالی کردن انرژی دانش‌آموزان سبب کاهش خشونت ذاتی بازی‌های کامپیوتری می‌شود ادامه داد: «ورزش موجب شده بچه‌ها از محیط غالباً ترسناک و اضطراب‌آور بازی‌های کامپیوتری وارد یک محیط شاداب و لذت‌آفرین شوند.»

صالحی فعالیت در ورزش‌های گروهی را بهتر از ورزش‌های انفرادی دانست، اما در عین حال خاطر نشان کرد: «ورزش‌های انفرادی هم به نوعی گروهی است، زیرا تمرینات آن‌ها به صورت دسته‌جمعی برگزار می‌شود و لازم است دانش‌آموزان بر اساس میزان علاقه خود وارد رشته‌های ورزشی شوند.»

 

ورزش قهرمانی یا تفریحی؟

این متخصص پزشکی ورزشی در ادامه گفت: «انجام ورزش‌های سنگین برای بچه‌هایی که به حد کافی به بلوغ جسمانی و تکامل رشد قدی نرسیده‌اند و همچنین رشد استخوان‌های آن‌ها تکمیل نشده باشد، نامناسب است. افراد در سنین مختلف مانند 16 یا 18 سالگی به بلوغ جسمانی و تکامل رشد استخوانی می‌رسند و لازم است قبل از آن به صورت تفریحی و در جهت سلامت جسم ورزش کنند و پس از رشد به سمت ورزش حرفه‌ای گام بردارند.»

وی به والدین توصیه کرد به بچه‌ها این‌گونه القا نکنند که به عنوان مثال باید به تیم ملی فوتبال برسی یا حتماً وارد آن تیم معروف شوی، زیرا این کار موجب افزایش استرس و اضطراب در کودکان می‌شود و نباید ورزش را به صورت یک رقابت جدی به فرزندان خود القا کنند و تنها هدف از ورزش را شادابی روح، جسم و افزایش ارتقای جسمانی فرزندان‌شان بدانند.

صالحی همچنین مربیان را در صورت ناآگاهی در برخی از موارد مربوط به سلامت کودکان و دانش‌آموزان به شرکت در کلاس‌های فدراسیون پزشکی ورزشی فرا خواند و تأکید کرد: «مربیان نباید تمرین را به گونه‌ای برگزار کنند که موجب آسیب‌دیدگی‌ بچه‌ها شود و موجبات دلزدگی آن‌ها از ورزش کردن را فراهم کند.»