چگونه کودک منظمی داشته باشیم؟

هنگامی که کودکان نوپا هستند اغلب دوست دارند که لباس هایشان را جمع و جور کنند. کمک کردن به پدر و مادر صرفا یک وظیفه  نیست بلکه کاری لذت بخش است و احساس مهم بودن را در انسان بر می انگیزد. کودکان دوست دارند لباس های کثیف را در سبد بگذارند و یا اینکه آشغال ها را در سطل زباله بریزند.

 

ولی کودکان خردسال اغلب عادت ندارند که پشت سر خودشان لباس هایشان را جمع کنند زیرا معمولا کس دیگری این کار را برای آنها انجام می دهد. سپس هنگامی که کمی بزرگ تر شدند ناگهان پدر و مادرشان رویه ی خود را تغییر می دهند و می گویند که : (( خودت باید این کار رو بکنی!))

پس بهترین حالت این است که هر کس در خانه از ابتدای امر مسئول کارهای خودش باشد . ولی با برنامه ریزی مناسب و تشویق و راهنمایی مداوم حتی بی مبالات ترین کودک نیز عوض می شود.

کار را برای آنها لذت بخش کنید :
کودکان خردسال بازی جمع و جور کردن لباس ها و کمک در گذاشتن لباس ها در سبد لباس های چرک را دوست دارند. یک کودک دوساله میتواند جوراب ها را جفت کند لباس های زیر را تا کند و حدس بزند که هر تکه لباس مربوط به کدام یک از اعضا خانواده است.

به کودک اجازه دهید که جعبه ی کفش ها را بریده و از آنها برای قسمت بندی کشو استفاده کند. به او اجازه دهید که تصمیم بگیرد کدام کشو را برای قسمت بندی کشو استفاده کند. به او اجازه دهید که تصمیم بگیرد کدام کشو را برای جوراب ها ، لباس زیر و یا شورتش لازم دارد. هنگامی که کودک در حال جمع کردن لباس هایش در اطراف خانه است فرمانده بازی کنید ( یعنی شما باید دستور بدهید و کودک باید اطاعت کند).

کودک را تحسین کنید :
اطمینان حاصل کنید که تلاش های کودک در جمع و جور کردن لباس هایش و گذاشتن آنها در مکان مناسب را به طور مداوم تحسین کنید. به او دقیقا بگویید که کدام یک از کارهایی را که انجام داده است دوست دارید : (( سارا من واقعا از اینکه تو شلوارت را در سبد لباس های چرک گذاشتی خوشم آمد. با این کارت کمک بسیار بزرگی به من کردی؟))
خودتان را الگو قرار دهید :
این کار در واقع تعیین می کند که در منزل کارها چگونه باید انجام گیرند. مثلا اگر کودک بداند که شما نیز این کار را انجام می دهید دیگر نمیتواند بگوید (( خودت هم لباس هات رو جمع نمیکنی)) بنابراین با الگو قرار دادن خودتان راه را به او نشان دهید.

جمع و جور کردن لباس ها را برای کودک آسان کنید :
اگر جمع و جور کردن لباس ها و گذاشتن آنها در جای خود را برای کودک آسان تر کنید مرتب و منظم بودن برایش بسیار ساده تر خواهد بود. مثلا در کمد او یک جالباسی را پایین تر بکوبید. لباس هایی را که بیشتر استفاده می شوند در طبقات پایین تر بگذارید و کشوها را طوری قرار دهید که کودک بتواند بدون کمک شما به آنها دسترسی پیدا کند.

چه در اتاق خودش و چه در حمام جالباسی ها را طوری نصب کنید که دستش به راحتی به آن برسد. یک میز کوچک مخصوص کودک تهیه کنید تا او لوازمی را که به طور دایمی از آنها استفاده می کند ( نظیر وسایل مدرسه...) روی آن قرار دهد.

پی آمدهای طبیعی را اعمال کنید :
هنگامی که کودک به سنی رسید که به لباس های خاصی علاقه پیدا کرد میتوانید با محروم کردن او از پوشیدن آنها به عنوان پی آمدهای طبیعی سهل انگاریش او را به خوبی تنبیه کنید. لباس هایی را که در سبد مخصوص لباس های چرک ریخته نشده نشویید. آنها را در جعبه ی مخصوصی بریزید. سپس هنگامی که از شما لباس خاصی را میخواهد به او بگویید : (( من آن را نشستم چون در سبد لباس های چرک نبود)) سپس او را وادارید که قبل رفتن به بازی به شما در شستن لباس ها کمک کند.

بسیار دقیق باشید :
همیشه به کودک بفهمانید که دقیقا چه چیز را از او انتظار دارید و به جای اینکه شخصیتش را مورد انتقاد قرار دهید اعمالش را مورد انتقاد قرار دهید مثلا به او نگویید : (( تو دست و پا چلفتی هستی)) بلکه به جای آن بگویید : (( وقتی که شلوارهای نوی تو رو روی زمین می بینم خیلی ناراحت می شوم)).
کودکی که به او برچسب زده شده است سریعا به این باور می رسد که واقعا این طور است ( یعنی مثلا به این باور می رسد که ((من یک آدم شلخته هستم)) و همیشه خودش را این طور در نظر می گیرد)).

برای او شرح دهید که این رفتار اوست که شما نمیتوانید آن را تحمل کنید نه خود او و با او در مورد تغییر دادن این رفتار بحث کنید. حتی میتوانید اجازه دهید که یکی از کودکان دیگرتان که از کودک خاطی بزرگتر است در تصمیم گیری در مورد عواقب سهل انگاری کودک به شما کمک کند.