ابهام در قوانین کودکان، براي بچه ها چه كرده‌ ايم؟

جام جم آنلاین:با همه اين دانسته‌ها تا چه حد در قوانين و باورهايمان كودكان را ديده‌ايم و براي شيرين كردن خاطرات‌شان تلاش كرده‌ايم

ما دينمان را نسبت به كودكان تا حدودي ادا كرده‌ايم تا آنجا كه هنوز هم تاوان حمايت‌مان را از كودكان آزارديده زنجاني پس مي‌دهيم و به جرم پوشش اخبار آنها و رساندن شرح ماجرايشان به گوش شما، از حق مصاحبه با مسوولان سازمان بهزيستي محروم شده‌ايم و علنا جواب شنيده‌ايم كه بالادست‌تري‌هايي وجود دارند كه اجازه تهيه خبر از بهزيستي را به برخي رسانه‌ها نمي‌دهند و همكاري با بعضي از خبرنگاران به شكل تعليق درآمده است! اين، همه توان نمايندگان شما در يكي از رسانه‌هاست براي احقاق حقوق كودكان، سهم شما چيست؟ شما چه كرده‌ايد؟

ابهام در سن كودكان‌

شايد بگوييد: «سهم ما هم پيمان‌نامه حقوق كودك است كه آن را به شكل مشروط در سال 1989 امضا كرده‌ايم» و آن وقت ما مي‌پرسيم، چطور پيمان‌نامه را امضا كرده‌ايم؛ اما هنوز به تعريف واحدي از كودك نرسيده‌ايم و تعريفمان از كودك و محدوده سني آن، در شرايط گوناگون، بسته به اين كه آن را براي مجازات بخواهيم يا گواهينامه يا راي‌گيري يا عبادت يا كار متفاوت است!.

قوانين محدود و ضعيف‌

شايد بگوييد: «سهم ما وضع قوانيني سخت و بازدارنده براي حمايت از كودكان است.» كه اگر بگوييد ما هم برايتان اورژانس اجتماعي را مثال مي‌زنيم كه مددكارانش هنوز نمي‌توانند به شكلي قانوني و با تحكم، در شرايط بحراني اجتماعي از كودكان حمايت كنند و معمولا تلاش‌شان براي مداخله در بحران به گفتگو و التماس محدود مي‌شود!

اما ضعف در قوانين مربوط به حمايت از حقوق كودكان، تنها به ناتواني قانوني مددكاران محدود نمي‌شود، قوانين ما حتي توانايي نگهداري كودكان كار و خيابان جمع‌آوري شده از سطح خيابان‌ها را در مراكز نگهداري دولتي ندارند تا آنجا كه سالانه 10 هزار كودك كار و خيابان وارد چرخه ساماندهي مراكز بهزيستي مي‌شوند كه 4/85  درصد آنها بدسرپرست هستند و والدينشان هربار پس از جمع‌آوري آنها از سطح خيابان، به مراكز مراجعه مي‌كنند و كارگران خردسالشان را به زور پس مي‌گيرند تا بار ديگر آنها را به خيابان بفرستند!

...و غم‌انگيزتر وقتي است كه از آمار‌هاي مربوط به كودكان كار آگاه مي‌شويد، براساس آخرين آمار‌هاي منتشر شده توسط مركز آمار ايران در سال 85، از مجموع 13 ميليون و 253 هزار كودك در رده سني 10 تا 18 سال كشور، 3 ميليون و 600 هزار كودك خارج از چرخه تحصيل و يك ميليون و 700 هزار كودك به صورت مستقيم درگير كار بودند.

همچنين 915 هزار كودك با عنوان «كودك خانه‌دار» توسط مركز آمار ثبت شده است و همچنين تفكيك جنسيتي كودكان كار نشان مي‌دهد، يك ميليون و 300 هزار نفر از آنها را پسران و 370 هزار نفرشان را دختران10 تا 18 سال تشكيل مي‌دهند؛ كودكاني كه حتي مسوولان بهزيستي هم اذعان دارند ورود آنان به چرخه كار، امري ناگزير است؛ اما هنوز فكري براي حرفه‌آموزي يا ارائه خدمات رفاهي به آنان نشده است.

شايد بگوييد: «چشماني تيزبين براي تشخيص سريع و بموقع كودك‌آزاري تعبيه كرده‌ايم.» كه در اين صورت يادتان مي‌آوريم براساس آمارها، بسياري از موارد كودك‌آزاري حتي به مراكز ذي‌ربط ارجاع داده نمي‌شوند و گاهي حتي ديگراني كه شاهد وقوع اين جرم مي‌شوند، آن را گزارش نمي‌كنند و اگر هم گزارش كنند هنوز هيچ سازمان مشخصي، متولي قانوني رسيدگي به اين جرم نيست و گرچه نهاد‌هاي غيردولتي تلاش مي‌كنند به نحوي مانع وقوع كودك‌آزاري شوند؛ اما قانون هنوز انعطاف لازم را براي پشتيباني از آنان ندارد.

به طوري كه گزارش سالانه واحد مددكاري انجمن حمايت از حقوق كودكان به نقل از ايسنا، نشان مي‌دهد؛ طي يك سال گذشته حدود 200 مورد كودك‌آزاري به مددكاري انجمن ارجاع شده كه حدود 48 درصد اين كودكان مورد آزار جسمي، 49 درصد آزار عاطفي، 13 درصد آزار جنسي، 20 درصد بهره‌كشي اقتصادي و 12 درصد مورد آزار آموزشي قرار گرفته‌اند.

منبع: جام جم آن لاین

براساس اين گزارش، 41 درصد آزاردهندگان كودك را پدران، 28 درصد مادران، 7 درصد نامادري، 6 درصد همسايه، 4 درصد اقوام و به همين ميزان غريبه‌ها، 3 درصد كادر آموزشي و به همين ميزان كادر بيمارستان، 2 درصد ناپدري و به همين ميزان كادر زندان تشكيل داده است.

بررسي وضعيت خانوادگي كودكان ارجاع داده شده به واحد مددكاري انجمن حمايت از حقوق كودكان بيانگر آن است كه حدود 30 درصد اين كودكان در خانواده‌هايشان تجربه اعتياد و مصرف مواد مخدر عنوان شده است.

همچنين در خانواده 40 درصد آنها اختلافات شديد خانوادگي، 40 درصد فقر، 31 درصد تجربه طلاق و جدايي و 9 درصد فوت والدين و در برخي موارد چندين عامل مشترك ذكر شده است.

طبق گزارش ذكر شده، ميانگين سني كودكان آزارديده، 10 تا 12 ساله و توزيع جنسيتي آنها تقريبا مساوي بوده است؛ به طوري كه 48 درصد پسران و 52 درصد دختران مورد آزار قرار گرفته‌اند.

پاسكاري كودكان كار بين شهرداري و بهزيستي‌

شايد بگوييد: «سازمان‌هايي مدافع حقوق كودكان داريم كه مصرانه...» و ما  در اين صورت حرفتان را قطع مي‌كنيم و مي‌گوييم كودكان كار سال‌هاست بين شهرداري و بهزيستي پاس داده مي‌شوند و ساماندهي آنها هنوز هم به سرانجام نرسيده است و گرچه شهرداري ابراز رضايت خود را از به عهده گرفتن اين مسووليت اعلام كرده؛ اما هنوز آيين‌نامه‌اي در اين زمينه تدوين نشده است.

نگفتني‌هايي داريم كه...

شايد بگوييد...،‌ شايدبگوييم...، امروز، روز جهاني كودك است و نمايندگان شما در رسانه‌ها، نگفتني‌هاي زيادي براي گفتن دارند،‌ ما بخش كوچكي از حقي كه به گردنمان است را  انجام داده‌ايم و هزينه‌اش را پرداخته‌ايم! شما چطور؟