تغییر عادت غذایی زنان، در دهه مختلف زندگی

بدن ما در هر دوره‌ای از زندگی با مجموعه‌ای تغییرات روبه‌روست که باید موردتوجه قرار گیرد. یکی از رایج‌ترین و مهم‌ترین آن‌ها تغییر در عادات غذایی است که تحت تاثیر تغییرات هورمونی، اختلالات خواب، استرس و سبک زندگی روزمره خواهد بود.

در ادامه به برخی از تغییرات و نیازهای غذایی بدن در دهه‌های مختلف زندگی اشاره می‌شود:

 

30 سالگی
       رسیدن به 30 سالگی رویدادی است که نباید ساده از کنار آن گذشت. با ورود به این دهه زندگی ممکن است با دو حالت روبرو شوید: تمایل شدید نسبت به غذا خوردن و ریزه‌خواری یا برعکس بی‌اشتهایی شدید.
       هورمون اضطراب به نام کورتیزول می‌تواند در هر دو صورت تاثیر بگذارد. آنچه اتفاق می‌افتد این است که افزایش یا کاهش سطح هورمونی در پایان سیکل قاعدگی موجب تغییر اشتها می‌شود.
       حدود 35 سالگی معمولا تغییر وزن نسبتا قابل‌توجهی به وجود می‌آید. کاهش ویتامین‌ها و ریزمغذی‌ها می‌تواند زمینه‌ساز اختلالات غذایی شده و تمایل به مصرف خوراکی‌های شیرین و شور را افزایش دهد. اگر به تغییر عادات غذایی توجه نداشته باشید و تمایل به ریزه‌خواری را کنترل نکنید، دچار افزایش وزن جدی شده و در معرض کمبود منیزیم و کلسیم خواهید بود.
       همچنین در این سن بسیاری از زنان تصمیم به بارداری نیز دارند و تصور می‌کنند باید مقدار بیشتری غذا بخورند، درحالی‌که بارداری اصلا توجیهی برای پرخوری نیست. برنامه غذایی در این دوران باید سالم و سرشار از منابع کلسیم، آهن و ویتامین‌ها باشد. بدن تغییراتی در خود ایجاد می‌کند تا جنین را در بهترین حالت نگه دارد.
40 سالگی
       ورود به 40 سالگی با تغییرات بسیار روان‌شناختی و جسمانی همراه است. باید بدانید کاملا طبیعی است که وزن 20 سالگی خود را نخواهید داشت. همچنین بهتر است بدانید که در صورت رعایت رژیم غذایی سالم باز هم باید مقدار بیشتری میوه‌ها، سبزی‌ها و شیر میل کنید و از خوردن خوراکی‌های فاقد ارزش غذایی بپرهیزید.
       طی این دهه از زندگی مشکلات گوارشی بیشتر بروز می‌کند و اشتها به طرز قابل‌توجهی افزایش می‌یابد.
       مقاومت به انسولین نیز ممکن است در این سنین بیشتر شود. زمانی که بدن به‌اندازه کافی انسولین ترشح نکند، به جای قند در سلول‌های بدن، سطح آن در خون بالا می‌رود. در این صورت چون سلول‌ها مقدار موردنیاز قند را دریافت نمی‌کنند، از انرژی بدن استفاده می‌کنند که درنتیجه تغییر در عادات غذایی به‌خصوص تمایل به مصرف کربوهیدرات را در پی دارد.
50 سالگی
       بعضی از زنان در این سنین و در آستانه یائسگی دچار تغییرات هورمون‌های استروژن می‌شوند. این شرایط معمولا با اختلالات غذایی همراه است که تمایل به مصرف کربوهیدرات‌‌ها و قند را درست مانند شرایط مقاومت به انسولین افزایش می‌دهد. به همین خاطر جای تعجب نیست که زنان در این سنین غالبا دچار اضافه‌وزن می‌شوند. البته این حالت را نباید به‌طورکلی منفی دانست، زیرا نوعی ساختار محافظت یا مکانیسم دفاع طبیعی در برابر ضعیف شدن استخوان‌ها و ماهیچه‌هاست، به این معنا که چربی‌ها از اندام‌ها در برابر ضربه‌ها و زمین خوردگی‌ها محافظت می‌کند که در این سن واقعا خطرناک خواهد بود.
       البته توصیه می‌شود سبک زندگی سالمی را رعایت کنید که شامل رژیم غذایی متعادل و افزایش مصرف خوراکی‌های سرشار از کلسیم است که ضامن سلامتی خواهند بود.
60 سالگی
       به‌رغم آنچه تصور می‌شود با افزایش سن، حجم معده کوچک نمی‌شود البته ممکن است تغییراتی در حالت کشسانی روده‌ها ایجاد شود. در این سن دستگاه گوارش به اشتباه به مغز پیام می‌رساند که به‌اندازه کافی غذا صرف شده است درحالی‌که چنین نیست. به همین دلیل در عادات غذایی تغییراتی ایجاد می‌شود و حجم غذا خوردن را کاهش می‌دهد.
       توجه به وزن در این سنین بسیار اهمیت دارد زیرا اضافه‌وزن می‌تواند زمینه‌ساز سقوط، بستری شدن در بیمارستان و حتی فوت شود. همچنین لاغری مفرط یا کاهش شدید وزن نیز ممکن است نشانه‌ای از بیماری باشد.
توجه به عادات غذایی
       باید به تاثیرات سن بر عملکرد دستگاه گوارش توجه داشت زیرا این تغییرات می‌تواند به‌تدریج نیازهای غذایی موردنیاز بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
       با افزایش سن بدن انسان مستعد ذخیره‌سازی چربی‌های شکمی است که می‌توان با تمرینات ورزشی مناسب مانند ایروبیک آن را کاهش داد.
       پس از 35 سالگی، افراد کم‌تحرک که برنامه غذایی چندان مغذی را نیز رعایت نمی‌کنند، به‌تدریج ضعیف می‌شوند. به همین خاطر لازم است تا عادات غذایی همواره موردتوجه باشد و احتیاط‌های لازم رعایت شود.