گریه بچه، احساس ضعف می کنم!

سوال:

سلام و خسته نباشید، پسر 2 سال و 3 ماهه دارم که بسیار باهوش دقیقه با وجود اینکه اگاهانه و با علاقه بچه دار شدم از بدو تولدش به خاطر نااروم بودنش و افسردگی پس از زایمان در برابرش احساس ضعف و استرس میکردم مثلا گریه اش خیلی منو بهم میریخت اوایل حتی رابطه ام با همسرم که خیلی هم به هم علاقه داریم به هم ریخته بود که بعد از یک سالگی پسرم کم کم همه چیز بهتر شد اما الان دوباره به مشکل بر خوردم، پسرم هر چیزیو که میخواهد همون اول با گریه و جیع میگه حتی خواسته هایی که منطقیه و میدونه که ما بهش عمل میکنیم ، خیلی لجباز شده حتی وقتی کار بدی میکنه و ما محل نمیدیم لبخند میزنه و اون کارو انجام میده و به ما نگاه میکنه به هیچ وجه حواسش پرت نمیشه و نمیشه ذهنشو منحرف کرد ، وقتی کاری رو نمیتونه انجام بده شروع به جیع زدن میکنه و عصبی میشه ، اصلا هم با اسباب بازی بازی نمیکنه و دایم میخواد ما باهاش بازی کنیم در واقع میخواد ما بازی کنیم و اون نگاه کنه!!! من دوباره در برابرش احساس ضعف میکنم به خصوص وقتی داد میزنه عصبی میشم لطفا کمکم کنید. 

جواب:

دوست گرامی کودکان ما متخصص در تشخیص ضعفها و حساسیتهای ما هستند. وقتی شما در خودتان احساس استیصال می کنید فرزندتان زودتر از هر کس دیگر متوجه این احساس شده و سواستفاده خود را می کند حال انکه اگر قدرت ،آگاهی و توانایی کافی در برخورد با سورفتارهای فرزندتان را داشته باشید او کمتر کنترل تان می کند.

اولا توصیه جدی دارم صبر و تحمل خود را زیاد کنید. هرچه بیشتر از کوره در بروید فرزندتان بیشتر سواستفاده می کند.

در ثانی وقتی فرزندتان بدخلقی می کند برایش شرح دهید که با جیغ زدن وی هیچ کاری برایش نمی کنید. فقط وقتی ارام خواسته اش را بگوید به درخواستش توجه می کنید. در این راستا ثبات قدم هم داشته باشید و زود تسلیم فرزندتان نشوید.

ضمنا کودکان در این سن چندان بازی با اسباب بازی را بلد نیستند و دوست دارند والدین با انها بازی کنند پس هر روز حداقل یک ساعت با کودکتان بازی کنید.

کتاب هم برایش زیاد بخوانید چون هم باعث سرگرمی وی است و هم می توانید از طریق همین  کتابها به اموزش رفتارهای درست بپردازید. مطالعه در زمینه فرزند پروری هم اکیدا توصیه می شود.