تنبیه بدنی کودکان توسط والدین

 از نظر روان شناختی اصل تنبیه به جا و مناسب به عنوان راهکار آخر مورد تأیید است اما این به معنای تنبیه جسمانی نیست.
احمدرضا سلامتی کارشناس روان شناسی اظهار داشت: تنبیه در صورتی می تواند موثر باشد که به شکل سوء رفتار به خصوص جسمانی اعمال نشود.
وی افزود: تنبیه به معنای حذف تشویق و رفتارهایی با محرک آزاردهنده به منظور اصلاح کودک و کاهش دادن رفتار نامطلوب است و میتواند به اشکال مختلف مانند نگاه خشم آلود،محروم کردن از بازی های مورد علاقه 9 گردش و توبیخ و باشد که مشخصا تنبیه جسمانی در آن جایی ندارد.
معاون سازمان توان بخشی قربانیان خشونت، تصریح کرد: هدف از تنبیه اصلاح رفتار کودک بوده اما در اغلب موارد علت تنبیه مشکلات شخصیتی خود والدین است که صورت تنبیه فیزیکی میگیرد در واقع پدر یا مادر به دنبال راهی برای تخلیه ی احساس منفی خود هستند و کودک قربانی خشم آن ها قرار می گیرد.
سلامتی ادامه داد: از منظر سازمان های بین المللی مانند سازمان بهداشت جهانی و سازمان های داخلی حمایت از کودکان تنبیه جسمی یا فیزیکی از مصادیق خشونت علیه کودک است که باید مردود شناخته شود.