سه شنبه, ۹ بهمن, ۱۴۰۳ / 28 January, 2025
مجله ویستا
علت جیغ زدن فرزندم چیست؟
پرسش: دختر من یک سال و سه ماهه است، در مورد فشار دادن دندان هایش و جیغ زدن های بی دلیلش می خواستم کمک بگیرم که چطور برخورد کنم تا دیگه تکرار نکنه.
پاسخ: اولا بررسی رفتار خود شما و پدر این کودک خیلی مهم است چون گاهی مشاهده می شود که پرخاشگری خود والدین کودک را به این دست رفتارها سوق می دهد. البته در جریان تحول کودکی در بیشتر بچه ها این رفتارها مشاهده می شود که بعد از مدتی رفع می شود اما به هر حال بررسی علت شناسی نیز توصیه می شود. در برخورد با کودکتان در این دست شرایط چند توصیه های زیر توجه کنید:
1- ابتدا کودک را به آرامش دعوت کنید.
2- در جوی کاملاً آرام، با آرامش اما جدی، کودک را به سکوت تشویق نمایید.
3- از تهدید، تمسخر، تحقیر و تنبیه کودک تان، بطور جدی خودداری نمایید.
4- در صورت امکان، در آغوشش گرفته و از او بخواهید که سکوت کند و آرام بگیرد.
5- علاقه ی خود را نسبت به او بیان نموده و بگویید به دلیل رفتار بدش، از او ناراحت اید.
6- علت رفتارش را بپرسید.
7- او را نسبت به کاری که کرده و عواقب احتمالی آن، آگاه نمایید.
8-دلایل خود را مبنی بر بد بودن رفتارش، عنوان نموده و راه های بهتر را بازگو کنید.
9- برای اطمینان از این که به حرف های تان گوش داده یا نه، از او بخواهید حرف های شما را تکرار کند.
10- تا حد ممکن، محرک هایی که باعث بروز چنین رفتارهایی می شود را از محیط پیرامونش حذف کنید. این محرک ها ممکن است مستقیم و زنده مانند رفتارهای خود پدر و مادر و یا غیرمستقیم و از طریق تلویزیون، سینما و... باشد.
11- اگر احساس می کنید کودک تان از نظر جسمی ضعیف است، تقویتش کنید.
12- اگر کودک دچار بحران های عاطفی ست، او را مورد حمایت عاطفی قرار دهید.
13- در صورتی که مشکل کودک از درک و یادگیری او نشأت می گیرد و امکان برخورد با مشکلات پیش آمده را ندارد، به او کمک فکری کنید تا موانع را از سر راه بردارد.
14- توجه داشته باشید که گاهی پرخاش گری، اکتسابی ست و در اثر مشاهده ی رفتار پرخاش گرانه ی دیگران به وجود می آید، پس کودک را از محیط های پرتنش دور نگه دارید.
15-احساس خود را از عملکرد او بیان کرده و یادآور شوید از کاری که انجام می دهد، ناراحت هستید.
16- و در نهایت پدر و مادر به عنوان مسئول، باید به دقت بر برنامه های مورد علاقه ی فرزندان شان نظارت داشته باشند. آنان هم چنین باید بر نقش خود به عنوان الگوی نیرومند رفتاری، توجه داشته باشند زیرا اگر خودشان رفتار پرخاش گرانه داشته باشند، فرزندان شان نیز چنین خواهند کرد.
اگر شما هم سوال دارید و در مدتی کوتاه به صورت رایگان پاسخش را می خواهید، به این صفحه بروید.
پاسخ: اولا بررسی رفتار خود شما و پدر این کودک خیلی مهم است چون گاهی مشاهده می شود که پرخاشگری خود والدین کودک را به این دست رفتارها سوق می دهد. البته در جریان تحول کودکی در بیشتر بچه ها این رفتارها مشاهده می شود که بعد از مدتی رفع می شود اما به هر حال بررسی علت شناسی نیز توصیه می شود. در برخورد با کودکتان در این دست شرایط چند توصیه های زیر توجه کنید:
1- ابتدا کودک را به آرامش دعوت کنید.
2- در جوی کاملاً آرام، با آرامش اما جدی، کودک را به سکوت تشویق نمایید.
3- از تهدید، تمسخر، تحقیر و تنبیه کودک تان، بطور جدی خودداری نمایید.
4- در صورت امکان، در آغوشش گرفته و از او بخواهید که سکوت کند و آرام بگیرد.
5- علاقه ی خود را نسبت به او بیان نموده و بگویید به دلیل رفتار بدش، از او ناراحت اید.
6- علت رفتارش را بپرسید.
7- او را نسبت به کاری که کرده و عواقب احتمالی آن، آگاه نمایید.
8-دلایل خود را مبنی بر بد بودن رفتارش، عنوان نموده و راه های بهتر را بازگو کنید.
9- برای اطمینان از این که به حرف های تان گوش داده یا نه، از او بخواهید حرف های شما را تکرار کند.
10- تا حد ممکن، محرک هایی که باعث بروز چنین رفتارهایی می شود را از محیط پیرامونش حذف کنید. این محرک ها ممکن است مستقیم و زنده مانند رفتارهای خود پدر و مادر و یا غیرمستقیم و از طریق تلویزیون، سینما و... باشد.
11- اگر احساس می کنید کودک تان از نظر جسمی ضعیف است، تقویتش کنید.
12- اگر کودک دچار بحران های عاطفی ست، او را مورد حمایت عاطفی قرار دهید.
13- در صورتی که مشکل کودک از درک و یادگیری او نشأت می گیرد و امکان برخورد با مشکلات پیش آمده را ندارد، به او کمک فکری کنید تا موانع را از سر راه بردارد.
14- توجه داشته باشید که گاهی پرخاش گری، اکتسابی ست و در اثر مشاهده ی رفتار پرخاش گرانه ی دیگران به وجود می آید، پس کودک را از محیط های پرتنش دور نگه دارید.
15-احساس خود را از عملکرد او بیان کرده و یادآور شوید از کاری که انجام می دهد، ناراحت هستید.
16- و در نهایت پدر و مادر به عنوان مسئول، باید به دقت بر برنامه های مورد علاقه ی فرزندان شان نظارت داشته باشند. آنان هم چنین باید بر نقش خود به عنوان الگوی نیرومند رفتاری، توجه داشته باشند زیرا اگر خودشان رفتار پرخاش گرانه داشته باشند، فرزندان شان نیز چنین خواهند کرد.
اگر شما هم سوال دارید و در مدتی کوتاه به صورت رایگان پاسخش را می خواهید، به این صفحه بروید.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست