عوارض آبله مرغان در بارداری

آبله مرغان یک بیماری ویروسی است که ویروس آن یکی از 8 ویروس شناخته شده خانواده تبخال است. انسان تنها منبع آبله‌مرغان است. ابتلا به این ویروس معمولا ایمنی دایمی می‌دهد. اگر فرد غیر ایمنی در تماس با بیمار مبتلا به آبله مرغان باشد 90 درصد شانس ابتلا دارد.
عوارض آبله مرغان
ابتلا به آبله مرغان در بچه‌ها معمولا خفیف‌ است ولی در بالغین (بالای 13 سال) به ویژه در خانم‌های حامله می‌تواند منجر به عوارض جدی مثل ذات‌الریه (پنومونی) و نیز ناهنجاری مادرزادی در جنین شود (احتمال ناهنجاری 2 درصد دارد). احتمال شیوع آبله‌مرغان در خانم‌های حامله نسبت به غیر حامله بالاتر نمی‌رود. 20-10 درصد حامله‌های مبتلا، پنومونی واریسلایی می‌گیرند و اگر درمان ضد ویروسی نشوند، احتمال مرگ ‌و میر در آنها 45-20 درصد می‌باشد و با درمان مناسب به 14-3 درصد می‌رسد. عامل خطر ایجاد پنومونی در این مادران سیگاری بودن و داشتن بیش از صد وزیکول جلدی است. کمتر از 2 درصد موارد گزارش شده آبله مرغان در افراد بالای 20 سال است ولی یک‌چهارم موارد بیماری‌زایی در این افراد دیده می‌شود.
اگر خانم‌ حامله‌ای در هفته 20-8 حاملگی به این بیماری مبتلا شود در کمتر از 2 درصد موارد نوزاد در معرض ابتلا به سندرم مادرزادی آبله‌مرغان قرار می‌گیرد که شامل کوچکی اندام، ضایعات جلدی، مشکلات عصبی و آسیب‌های چشمی است. آبله‌مرغان در خانم حامله شانس ابتلای فرزند به هرپس‌زوستر (نوعی بیماری ویروسی تبخالی) را در کودکی تا 4 سالگی بالا می‌برد. اگر خانم حامله در 5 روز قبل یا 2 روز بعد از زایمان به این بیماری مبتلا شود نوزاد در معرض واریسلای نوزادی است که با ضایعات جلدی و یا عفونت منتشر نمایان شده و بدترین زمان ابتلا است و پرعارضه‌ترین نوع آبله مرغان دوران بارداری است.
مدت نهفته بیماری
مدت نهفته بیماری 21-10 روز است یعنی تا 3 هفته پس از تماس با فرد مبتلا به آن ممکن است علائم در فرد سالمی که در تماس بوده و ایمن نیست به وجود بیاید. ضایعات جلدی آبله مرغان معمولا تا 3 هفته خوب می‌شوند.
واکسیناسیون
انجام واکسیناسیون 2 دوره‌ای به فاصله 2-1 ماه در افراد غیر ایمن 98 درصد ایمنی می‌دهد. این واکسیناسیون در 20 سال اخیر به بازار امریکا عرضه شده است. به خانم‌های غیر ایمن که می‌خواهند حامله شوند واکسیناسیون توصیه می‌شود و چون ویروس زنده است باید تا یکماه پس از دوره دوم واکسن، حامله نشوند. اگر خانم زائویی ایمن نبود باید موقع ترخیص از بیمارستان دوز اولیه را داد و ماه بعد تکمیل کرد.

راه‌های انتقال
1 تماس- فرد به فرد:
از طریق تماس جلدی با ضایعات است که تا موقع افتادن ضایعات واگیردار هستند یا از طریق با ترشحات حلق و گلوی فرد مبتلا است که از دو روز قبل از بروز ضایعات جلدی ویروس پخش می‌کنند.
2- مادر به جنین:
در زندگی داخل رحمی و از طریق جفت است.
 نی‌نی‌بان جدیدترین و بهترین مطالب خود را در تلگرام و از طریق سه کانال «راهنمای بارداری»، «کودک‌یاری» و «سلامت جنسی» در اختیار شما قرار می‌دهد.