جمعه, ۱۹ بهمن, ۱۴۰۳ / 7 February, 2025
مجله ویستا

تهدیدات آمریکا بر ضد جمهوری اسلامی ایران


تهدیدات آمریکا بر ضد جمهوری اسلامی ایران

تهدید عبارت است از شرایطی که در آن عناصر و مؤلفه های امنیت داخلی و خارجی در معرض خطر, تضعیف و ضربه قرار گرفته است

تهدید عبارت است از شرایطی که در آن عناصر و مؤلفه‌های امنیت داخلی و خارجی در معرض خطر، تضعیف و ضربه قرار گرفته است. ممکن است این تهدید واقعی و عینی و یا صرفا ذهنی و روانی باشد و فقط احساس شود.نوشتار حاضر تهدیدات آمریکا را علیه جمهوری اسلامی ایران بر شمرده است.

«ملت ایران آمریکا را دشمن شماره یک خود می‌داند» « مقام معظم رهبری»

● تعریف: تهدید عبارت است از شرایطی که در آن عناصر و مؤلفه‌های امنیت داخلی و خارجی در معرض خطر، تضعیف و ضربه قرار گرفته است. ممکن است این تهدید واقعی و عینی و یا صرفا ذهنی و روانی باشد و فقط احساس شود.

- انواع تهدید:

۱) تهدیدات داخلی:

تهدیداتی که دارای منشاء داخلی است ولی ممکن است در امتداد تهدیدات خارجی باشد تهدیدات داخلی تلقی می‌شود. این تهدیدات شامل تهدیدات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و نظامی امنیتی می‌باشد.

۲) تهدیدات خارجی:

تهدیداتی که علیه حاکمیت ملی، تمامیت ارضی، امنیت ملی، استقلال و حاکمیت نظام جمهوری اسلامی ایران و حوزه‌های نفوذ آن است و دارای منشاء خارجی است. تهدیدات خارجی تهدیدات منطقه‌ای و بین‌المللی می‌باشد.

تهدیدات آمریکا بر ضد جمهوری اسلامی ایران تهدیدات بین‌المللی و منطقه‌ای محسوب می‌شود. با توجه به پیوستگی سیاست داخلی و خارجی تهدیدات خارجی و داخلی نیز در بسیاری موارد همپوشانی داشته باشند. با این مقدمه فهرست تهدیدات آمریکا بر ضد ج.ا.ا به شرح زیر ارزیابی می‌شود.

۱) تهدیدات سیاسی - امنیتی:

- حاکمیت جناح افراطی و تند رو حزب جمهوریخواه در آمریکا.

- نفوذ گسترده لابی صهیونیستی در حاکمیت آمریکا.

- روابط نزدیک و پیوندهای عمیق آمریکا با رژیم صهیونیستی.

- توانمندی سازی رژیم صهیونیستی و حفظ برتری توان این رژیم در مقایسه با کشورهای منطقه.

- راه‌اندازی دفتر دیپلماسی عمومی و نرم افزاری در جهت تاثیر‌گذاری بر افکار عمومی.

- گنجاندن نام ج.ا.ا در فهرست ۷ کشور تهدید شده به بمباران هسته‌ای.

- گنجاندن نام ج.ا. در فهرست کشورهای به اصطلاح محور شرارت.

- گنجاندن نام ج.ا.ا در فهرست کشورهای حامی تروریسم.

- حضور در دریای خزر از طریق آذربایجان و استقرار در منطقه قفقاز و آسیای میانه.

- روی کار آوردن حکومت دست نشانده در عراق.

- تقویت ضد انقلاب از طریق عراق پس از روی کار آوردن حکومت دست نشانده.

- تکمیل حلقه محاصره ایران با اشغال عراق.

- ایجاد ائتلاف با برخی کشورهای اروپایی و منطقه‌ای بر ضد ایران.

- حضور گسترده در خلیج فارس و گسترش سلطه بر منطقه.

- گسترش ناتو به شرق در جهت مهار سه جانبه ایران، روسیه و چین.

- بکار‌گیری شورای امنیت در جهت اهداف و مقاصد سلطه جویانه.

- ایجاد تغییرات ژئوپولتیکی در منطقه حساس خاورمیانه و تغییر نقشه سیاسی منطقه خاورمیانه.

- ایجاد ائتلاف بین‌المللی برای مقابله با جمهوری اسلامی به بهانه مبارزه با تروریسم.

- مخدوش کردن چهره بین‌المللی نظام با ادعایی نظیر حقوق بشر دموکراسی.

- ایجاد و تشدید اختلافات قومی، نژادی در جهت تجزیه کشور.

- القاء حاکمیت دو گانه و گسست میان مردم و حاکمیت.

- ایجاد بدبینی و نارضایتی در میان مردم نسبت به حاکمیت.

- تشدید جنگ روانی بر ضد نظام جمهوری اسلامی ایران با هدف تاثیر‌گذاری بر افکار عمومی.

- تشدید اتهامات بر ضد ج.ا.ا. مبنی بر حمایت از تروریسم و تلاش برای دستیابی به تسلیحات کشتار جمعی.

- تکرار ادعاهای حمایت ایران از تروریسم.

- تکرار ادعای تلاش ایران برای دستیابی به تسلیحات کشتار جمعی.

- نفوذ و ایجاد اختلاف و تفرقه در میان گروه‌های سیاسی.

- ایجاد شکاف در ارکان تصمیم‌گیری نظام.

- القاء بحران ناکارآمدی نظام در حل مشکلات.

القاء بحران مشروعیت و مقولیت نظام.

۲) تهدیدات نظامی:

- بمباران سکوهای نفتی، مراکز تولید انرژی و پالایشگاه‌های مهم کشور.

- اشغال جزایر سه گانه ایرانی خلیج فارس.

- بمباران نیروگاه اتمی بوشهر.

- تقویت و پشتیبانی اشرار در منطقه شرق کشور.

۳) تهدیدات اقتصادی:

- محاصره دریایی ایران برای جلوگیری از صدور و ورود کالا.

- ایجاد نوسان در قیمت‌های نفت با توجه به اتکاء اقتصاد ایران به نفت و برون‌زا بودن متغییرهای اقتصادی.

- تسلط بر منابع و ذخایر نفت منطقه بویژه عراق و در دست گرفتن بازار و قیمت جهانی نفت و بی‌تاثیر کردن تصمیمات اوپک.

- تشدید تحریم های اقتصادی بمنظور جلوگیری از دستیابی ایران به فن‌آوری‌های پیشرفته.

- جلوگیری از دستیابی ایران به اعتبارات وام‌های بین‌المللی.

- فشار به کشورهای طرف قرار داد ایران بمنطور قطع همکاری با ایران.

- سازماندهی قاچاق کالا و جعل اسکناس.

۴) تهدیدات اجتماعی:

- سوء استفاده از احساسات جوانان بر ضد نظام و ایجاد التهابات کاذب.

- القاء بحرانی بودن اوضاع اجتماعی و بزرگنمایی معضلات و مشکلات طبیعی.

- ناامید کردن مردم بویژه جوانان از آینده نظام.

- بهره‌ برداری از فاصله طبقاتی.

- بهره برداری از نرخ بالای بیکاری و تیره و تار نشان دادن آینده نظام.

- بزرگ نمایی مشکلات طبیعی و القاء، بحرانی اوضاع اجتماعی بمنظور مایوس کردن مردم.

۵) تهدیدات فرهنگی:

- تقویت جریان‌های فکری منحرف سلفی‌گری و وهابیت.

- القاء ناکارمدی حکومت دینی و ترویج لیبرال دمکراسی و سگولاریسم.

- تهاجم فرهنگی همه جانبه بر ضد اسلام.

- ترویج ابتذال فرهنگی، اباحه گری و لامذهبی.

- رواج ابتذال اخلاقی از طریق نرم افزارهای کامپیوتری.

- ترغیب و تشویق نخبگان به ترک از کشور

- ترویج افکار الحادی و نسبی‌گرایی فلسفی.

- راه اندازی شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای و سایت‌های اینترنتی بمنظور انحراف فکری و اخلاقی.

- ناموفق جلوه دادن تجربه حکومت دینی در تبلیغات.

- حمایت از فرقه‌های جعلی و ضاله بهائیت.

- القاء برتری فرهنگ آمریکایی.

- حمایت از چهره‌ها و جریان‌های فرهنگی وابسته.

- بی‌تفاوت کردن نسل جوان بویژه دانشجویان و دانش‌آموزان نسبت به آرمان‌های انقلاب البته تقسیم‌بندی دیگری در زمینه‌ تهدیدات می‌توان انجام داد که عبارت است از:

- تهدیدات متقارن

- تهیدات نامتقارن

- بمباران هسته‌ای

- جنگ هوشمند cyber war.