تست های تشخیص بارداری، قسمت (1)

انواع روش های تشخیص حاملگی :

- نوار تست حاملگي (بی بی چک)

- آزمایش خون بارداری

- آزمایش ادرار بارداری (گراویندکس)

- سونوگرافي

- تشخيص حاملگی با اندازه گیری BetaHCG در خون يا ادرار

متداول ترین، آسان ترین، ارزان ترین و سریع ترین روش تشخیص حاملگی، جستجوی هورمون hCG يا گنادوتروپین جفتی انسان (human Chorionic Gonadotropin) در ادرار و یا با استفاده از روش های سرولوژی در خون می باشد. كه سه آزمايش ذكر شده اول، با استفاده از اندازه گيري سطح اين هورمون در خون يا ادرار جهت تعيين نتيجه استفاده مي كنند. 

هورمون hCG در دوران بارداری، توسط سلول های سینسیشیو تروفوبلاست (Syncytiotrophoblast) جفت (Placenta) تولید شده و در سرم خون و ادرار قابل تشخیص است. هورمون hCG از دو زنجیره آلفا (a) و بتا (b) تشکیل شده است. زنجیره آلفای هورمون HCG از نظر ساختمانی با هورمون های LH ـ FSH و TSH مشابه است، اما زنجیره بتای آن، ساختار منحصر بفردی دارد، به همین دلیل، اساس آزمایش های سرولوژی تعیین حاملگی، جستجوی زنجیره بتای هورمون hCG می باشد.

زماني كه اسپرم و تخمک لقاح پیدا می کنند، تخمک لقاح یافته به طرف رحم رفته و در جدار آن لانه گزینی می کند. بین 3 تا 10 روز بعد جفت تشکیل می شود. HCG ( هر دو بخش آلفا و بتا ) توسط سلول های تروفوبلاستیک جفت سنتز می شود و نیمه عمر آن 12 تا 36 ساعت است . مهمترین وظیفه این هورمون نگه داری از جسم زرد است که تولید استرادیول و پروژسترون می کند .

مقدار این هورمون در حاملگی طبیعی از روز ششم تا دهم بعد از لقاح در سرم خون مادر شروع به بالا رفتن می كند (حتی گاه از روز سوم لقاح هم قابل شناسایی است). هورمون hCG كه از جفت ترشح مي شود، ابتدا در خون ظاهر شده، سپس بعد از شروع متابولیزه شدن در ادرار انتشار می یابد و دفع می شود؛ بنابراين آزمایش خون حساس تر است و زودتر مثبت می شود. درموارد حاملگی خارج رحمی هم که حتماً باید خون تست شود.

این هورمون ۳ تا ۵ روز بعد از عقب افتادن عادت ماهانه (Menstrual cycle) در ادرار و قبل از آن، در سرم خون بانوان به مقداري می رسد که قابل اندازه گیری مي شود .

- اگر مقدار هورمون BhCG کمتر از ۱۰ باشد شخص باردار نیست

- اگر مقدار هورمون BhCG بیشتر از ۲۵ باشد فرد باردار است

- اگر مقدار هورمون BhCG بین ۱۰ تا ۲۵ باشد نمی توان با قاطعیت گفت شخص باردار است ویا خیر

ميزان اين هورمون در خون و ادرار پس از وقوع حاملگی (یک روز پس از عقب افتادگی در سیکل ماهانه) به 5 تا 10 واحد می رسد که این مقدار برای مثبت شدن تست کافی است. از آن پس میزان هورمون به سرعت افزایش می یابد و سپس کم کم افت پیدا می کند. به طور طبیعی مقدار اچ‌سی‌جی هر 48 ساعت دوبرابر می‌شود . سطح این هورمون در هفته‌های ۸ تا ۱۱ به حداکثر خود رسیده و سپس در ادامه حاملگی کاهش می‌یابد. اما در موارد بارداري خارج رحمی، بارداري مولار، برداشت کل رحم(هيستركتومي)، کورتاژ پس از حاملگی سیر نزولی سریع تر آن را شاهد هستیم.

پاسخ های مثبت کاذب

در شرایطی مثل مصرف بعضی داروها مثل پرومتازین یا کلردیازپوکساید , وجود بیماریهائی مثل پروتئینوری , هموگلوبینوری , و زایمان جدید تا سقط جنین , اشتباه در روش اجرای تست , خطا در خوندان نتایج , ممکن است پاسخ مثبت کاذب دیده شود که در تفسیر نتیجه باید در نظر داشت.

پاسخ های منفی کاذب

زمانی که HCG در حد اکثر غلظت ( در روز های ۶۰ تا ۸۰ ) می باشد , ۵ تا ۱۰% امکان ایجاد جواب منفی کاذب وجود دارد. پاسخ های منفی کاذب معمولا ناشی از خطا در انجام روش ارائه شده می باشند. علت دیگر پاسخ منفی کاذب انجام تست در روز های اول لقاح است که هنوز هورمون HCG وارد ادرار نشده است. نگهداری ادرار در ظروف غیر استاندارد , عدم رعایت دهای لازم برای واکنش و مصرف داروی کاربامازپین هم ممکن است منجر به پاسخ منفی کاذب شود.