علت شب ادراری بچه ها، کی خوب میشه؟

تحقیق در مورد شب ادراری (Nocturnal enuresis) نشان می دهد که بیشتر کودکان از چهار سالگی رختخواب خود را خیس نمی کنند، اما سنی که کودکان به طور ثابت این توانایی را به دست می آورند متغیر است. برخی از پزشکان برای کودکان زیر شش سال از اصطلاح شب ادراری استفاده نمی کنند، زیرا معتقدند تا این زمان کودکی که در رختخواب، خود را خیس می کند هنوز در مرحله رشد است.
برای اکثریت گسترده ای از کودکان شب ادراری علامت ساده ای است که نشان می دهد کنترل مثانه آن ها رشد کمتری دارد. شب ادراری اغلب ارثی است، البته این عادت مانند داشتن چشمان آبی ژنتیکی نیست، اما رابطه خانوادگی محکمی در این مسئله وجود دارد. در واقع اگر هم پدر و هم مادر بعد از پنج سالگی یاد گرفته اند شب ها جای خود را خیس نکنند فرزندشان هم به احتمال 80 درصد مثل خود آن ها خواهد بود. پسرها تقریبا دو برابر دخترها دچار شب ادراری می شوند و دیرتر به توانایی کنترل مثانه می رسند. شب ادراری در درجه اول به مسائل جسمانی مربوط است و تا سن بلوغ مشکل اکثریت کودکانی که دچار شب ادراری هستند حل می شود.
اگر چه شب اداری معمولا به هیچ یک از عوامل احساسی مربوط نیست، اما برخی رویدادها اغلب به شب ادراری مربوط می شوند. از جمله:
هر تغییر عمده ای در خانواده به علت مرگ، جدایی یا طلاق
هر لطمه روحی عمده ای که کودک از آن رنج برده یا شاهد آن بوده است.
جدایی موقت از والدین به مدت یک ماه یا بیشتر
آمدن خواهر یا برادر جدید به خانواده
انتقال به منزل جدید
مراجعه مکرر به بیمارستان به خاطر بیماری
فشار بیش از حد والدین برای خیس نکردن رختخواب و واکنش های منفی آن ها زمانی که فرزندشان رختخواب را خیس می کند.
مسخره شدن از جانب خواهر و برادرها به خاطر شب ادراری