بازی کودکان در روانشناسی، کوچه که جای بازی نیست!

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: پسر 6 و نیم ساله ای دارم کمرو و اکتیو. آیا می تواند تو کوچه با بچه ها بازی کند؟ بچه های بدی نیستند ولی آیا به بازی بیرون از خانه عادت نمی کند؟ بعدها به درس خواندن یا شکل گیری شخصیتش لطمه نمی زند؟
پاسخ دکتر پرویز رزاقی، روانشناس خانواده و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس:
معمولا بازی کردن بچه در کوچه می تواند مشکلات، تبعات و آسیب های رفتاری خود را به همراه داشته باشد. شاید خیلی صلاح نباشد بچه ها در کوچه بازی کنند. اگر ناچار هستید که فرزندتان به کوچه برود، حتما باید مهارت ها و آموزش های ارتباط اجتماعی را به فرزندتان یاد دهید. اما با توجه به این که فرزند شما کم رو و کم حرف است احتمالا شلوغی های خود را در داخل خانه انجام می دهد و شما باید دقت بیشتری را در مورد فرزندتان داشته باشید. شما باید علاوه بر آموزش های مهارت های ارتباطی، روش های نه گفتن و جرات مندی را به فرزندتان آموزش بدهید. چرا که وقتی بچه وارد کوچه می شود و می خواهد با بچه های دیگر ارتباط اجتمماعی بگیرد، زمانی که آسیب های اجتماعی یا رفتارهای پرخطر از طرف بچه های کوچه اعمال می شود، بتواند از پس خودش بربیاید. از این بابت مسئولیت شما بیشتر می شود. یعی هم محافظت از بازی در کوچه و هم مراقبت از فرزندتان که در معرض آسیب های بیشتری به خاطر کم رو بودنش قرار دارد. شما می توانید نیازهای ارتباطی و اجتماعی یا بازی در کوچه را خودتان پوشش دهید. می توانید او را بیرون ببرید و باهاش بازی کنید، رفت و آمد فامیلی داشته باشید و دوستانش را به خانه دعوت کنید، تا بچه آن بخش از تعامل با دیگران را توسط شما تامین کند. زمانی که بچه بازی در کوچه را یاد بگیرد همش دلش می خواهد برود تو کوچه بازی کند و فکرش همش مشغول بازی در کوچه است و به خاطر همین مشقش را نمی نویسد و یا زمان مشق نوشتن یادگیری برای او صورت نمی گیرد.