شنبه, ۱۳ بهمن, ۱۴۰۳ / 1 February, 2025
مجله ویستا

با گزبانی، خرگوش محبوب کوچکترها و بزرگترها


شهرزاد:كارتون، كارتون، كارتون. جذاب‌تر از فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی. كه نه كودكان می‌توانند از آن بگذرند نه  بزرگسالان. اما بی‌تردید یكی از اصلی‌ترین موفقیت‌های كارتون‌ها مربوط می‌شود به خلق شخصیت‌های ماندگاری كه با حركات شیرین، خنده‌دار و اعجاب انگیز ذهن هر مخاطب را  درگیر خود می‌كنند. برای رقابت در دنیای امروز، علاوه برخلاقیت به فاكتورهای فراوان دیگری هم نیاز است. اما امروز و اینجا بحث ما در مورد این كمپانی‌ها نیست بلكه معرفی یكی دیگر از شخصیت‌های انیمیشن معروف دنیا است كه یكه و تنها توانسته به عنوان سمبل یك كمپانی فیلم‌ساز درآید.

 

 او كسی نیست جز باگزبانی. باگزبانی در سال 1940 در نیویورك متولد شد. و به خرگوشی خونسرد به همراه هویج معروف شد.

 


با گزبانی، خرگوش محبوب کوچکترها و بزرگترها

 

باگزبانی و میكی موس جزو دنباله‌ترین شخصیت‌های انیمیشن قرن 20 آمریكا بودند. باگزبانی معروف‌ترین شخصیت كمپانی برادران وارنر است. یك خرگوش از خود راضی و گاهی خوش قلب كه با دافی اردك و المرفود  (Elmer Fudd)مدام در حال مجادله و درگیری است.

 

آغاز به كار باگزبانی به عنوان یك ستاره از سال 1940 با فیلم كوتاه "خرگوش وحشی" بود كه برای اولین بار تكه كلام معروفش "Eh- what s up Doc" – اَه ، چه خبره داك – درآن شنیده شد. اعتبار باگزبانی مربوط به نام "Tex Avery" می باشد كه با همكاری تعدادی از انیماتورها ، طرح اولیه باگزبانی را كشیدند. "تكس آوری"، پس از دیدن انیمیشن "سمفونی ابلهانه " اثر دیزنی، باگزبانی را با الهام از شخصیت "MaxHare” كه طراحش چارلی تارسون است ، نقاشی كرده است. او در جایی گفته است:"من تقریباً‌ این شخصیت را دزدیدم و خوشحالم كه شكایتی از من نشده است."

 

تمام شخصیت‌های انیمیشن برادران وارنر مجموعاً‌ به عنوان  Loong Tunes شناخته می‌شوند. باگزبانی توسط تعداد بسیاری از انیماتورها در طول حمایتش دچار تغییراتی گشته تا به شكل امروزی رسیده. افرادی مانند، بن باگزهاردوی (اولین طراح باگزبانی)، باب كلامپت، تكس‌آوری، رابرت مك كمیون (آخرین طراح باگزبانی)، چاك جونز و فریزفری لانگ.

 

باگزبانی تقریباً در اكثر مواقع در نبردهایش با شخصیت‌های دیگر پیروز میدان است. "خرگوش خوشحال" اولین طراحی از باگزبانی فعلی بود كه در 30آوریل 1938 نمایش داده شد. اولین حضور حرفه‌ای باگزبانی در انیمیشن خرگوش وحشی " بود به كارگردانی تكس آوری در دوم جولای 1940، و این برای اولین بار است كه او در حال جویدن هویج از لانه‌اش بیرون می‌آید و به "المر" آن جمله معروفش را می‌گوید . نام باگزبانی در دومین حضورش به تماشاگران شناسانده شد. در انیمیشنی به نام "خرگوش اهلی المر" به كارگردانی چاك جونز در سال 1942 ، باگز تبدیل به معروف‌ترین ستاره سری انیمیشن‌های  Merrie Melodies بود .

 

باگزی در طول جنگ جهانی دوم نیز معروفیت و شهرت خود را حفظ كرد و از آن نیز برای پیشبرد اهداف ضدجنگ براداران وارنر سود جست . او به همراه میكی موس ـ شخصیت مشهور كمپانی دیزنی ـ برضد دیكتاتورها و جنگ افروزان وقت ـ هیتلر و ژاپن ـ قد علم كردند. بعد از جنگ باگزبانی در تعداد بیشماری از انیمیشن‌های كوتاه ظاهر شد و بعد از آن با فیلم چه كسی راجر رابیت را ساخته؟ قدم به سینما گذاشت. بعد از میكی موس،‌ باگزبانی، تنها شخصیت كارتونی است كه در بلوار هالیود صاحب ستاره‌ است . در سال 1958، انیمیشن "شوالیه شوالیه‌ها " از باگزبانی جایزه بهترین انیمیشن را از اسكار گرفت.

 

صدا پیشگامان باگزبانی عبارت بودند از:

 بیكی بازلرد ـ مِل بلنك (1988ـ 1940) ـ جف برگمن (1993 ـ 1990) ـ گرگ رسبون (1996ـ 1993) بیلی وست (1996) و جو آلاكسی (2003) .

"جو آدامسون" تاریخ نگار انیمیشن "خرگوش وحشی" را اولین حضور حرفه‌ای باگزی می‌داند و همچنین صدای مِل بلنگ را استاندارترین صدا برای باگز به حساب می‌آورد . آخرین تغییرات در سال 1942 بر روی ظاهر باگزبانی صورت گرفت و به شكل امروزی رسید. دو دندان جلویی بزرگتر شد و سر نیز به دایره نزدیك شد.

 

باگزبانی صاحب چندین و چند كتاب كمیك نیز می‌باشد كه شركت Western Publishing هر ساله تعدادی از آن‌ها را چاپ می‌كند . در سال 2002، مجله راهنمای تلویزیون ، به مناسب ده سالگی خود، لیستی از محبوب‌ترین كاراكترهای انیمیشن تهیه كرد كه مقام اول آن از آن باگزبانی است .

فیلم‌های راه یافته به اسكار :                                                                              

خرگوش وحشی 1940                                                 www.ansewers.com

شكار خرگوش 1941                                                 www.wikipedia.com

خرگوش احساساتی 1946                                   www.MathewHunter.com

شوالیه شوالیه‌ها 1978(كسب اسكار)                   www.Britannicaonline.com