موز، میوه‌ای مفید برای دستگاه گوارش

تبیان: موز گیاهی است علفی و درختچه‌مانند. برگ‌های آن بسیار بزرگ و پهن است و پهنای آن گاهی به 2 متر می‌رسد. گل‌های آن به ‌صورت سنبله است و میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن به رنگ زرد در می‌آید. موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت می‌شده است.

 

 

خواص دارویی

موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ می‌کند. این میوه انرژی زیادی دارد و چون نرم است غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن محسوب می‌شود. از خواص دیگر این میوه:

1.   به دلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان و غذای خوبی برای ماهیچه‌هاست.

2. موز ملین بوده و هم‌چنین برای درمان اسهال و اسهال خونی مفید است.

3. موز خون‌ساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم‌خون حتما باید موز بخورند.

4. موز تقویت‌کننده معده و نیروی جنسی است.

5. موز زخم معده و روده را درمان می‌کند.

6. گرد موز همچنین داروی خوبی برای پایین آوردن کلسترول است.

7. شیره گل‌های موز درمان‌کننده اسهال خونی است.

8. ضماد برگ درخت موز برای درمان سوختگی مفید است.

9. ریشه موز دفع‌کننده کرم معده است.

10. موز نفاخ است و زیادخوردن آن به ویژه درافراد سرد مزاج تولید گاز معده می‌کند، برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد.

11 . موز تأثیر خوبی در تأمین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.

12. برای درمان ضعف بدن، موز را با عسل بخورید.

13. موز به علت دارا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند.

 

 

درمان طبیعی زخم معده

 

تحقیقات نشان می‌دهد که اثر موز بر روی زخم معده بیشتر از داروهای گران قیمت است که به وسیله پزشک تجویز  می‌شود. بررسی‌های آزمایشگاهی و بررسی روی حیوانات نشان داده که موز یک ماده حفاظت‌کننده است. هر چند تحقیقات کامل‌تری لازم است تا به عمل یک تکه موز در سیستم هاضمه پی برد. تحقیقات انجام شده در کالج هند نشان می‌دهد که عامل شیمیایی موجود در موز باکتری عامل زخم‌های دستگاه گوارش را متوقف می‌کند. تحقیقات دیگر در دانشگاه «نیوانگلند» در استرالیا نشان می‌دهد که موز از برگشت این زخم‌ها جلوگیری می‌کند و خوردن موز عوارض جانبی ندارد. رمز این تحقیقات این بود که این موزها کاملاً رسیده و قهوه‌ای بودند. در این مرحله موز ماده‌ای تولید می‌کند که همان لایه پوششی تولید شده در معده است که بر اثر اسید معده کاهش پیدا می‌کند.