درمان عفونت واژن، تشخیص به موقع

عفونت تریكومونیایی واژن یكی از بیماری‌ای عفونی  زنان در سن باروری است كه توسط تك سلولی مژك‌دار كه تریكومونا واژینالیس گفته می‌شود ایجاد می‌‌گردد. این تك سلولی ممكن است در واژن، مجرای ادرار و غدد اطراف مجرای ادرار، دهانه رحم و غدد بارتولن فرد مبتلا پیدا شود. 

 

تشخیص

در حین معاینه با قرمزی در مخاط واژن روبه‌رو می‌شویم و در بعضی از افراد مبتلا خونریزی نقطه‌ای منظره شبیه توت‌فرنگی را به مخاط دهانه رحم می‌دهد. PH واژن فرد نرمال 5/4  است ولی در افراد مبتلا به 6-5 می‌رسد.

 

اگر از ترشحات این افراد نمونه مستقیم گرفته و بلافاصله با میكروسكوپ بررسی می‌شود، در 60 درصد موارد تریكومونای متحرك دیده می‌شود كه پس از ده دقیقه از حركت می‌افتد و نیز پلی مرفونوكلئر زیاد دیده می‌شود.

اگر تریکومونا و Clue cell هم دیده نشد، باید كشت داد. گاه تریكومونا حین انجام پاپ‌اسمیر روی شیشه گزارش می‌شود، ولی این تست، تست تشخیصی برای تریكومونا نیست.

 

عوارض عفونت تریكومونایی

1-عامل نازایی به علت لوله‌ای می‌تواند باشد

 2- احتمال ابتلای بدخیمی دهانه رحم را بالا می‌برد

 3-فاكتور خطر برای عفونت‌های لگنی بعد از جراحی در آوردن رحم است

 4-در حاملگی‌ شانس پارگی زودرس كیسه آب و زایمان زودرس را بالا می‌برد.

5- نوزاد فرد مبتلا در حین زایمان طبیعی ممكن است به عفونت مبتلا شود که با، اختلالات تنفسی، عفونت ادراری، ترشحات بینی و در نوزادان دختر با ترشحات واژنی تظاهر كند.
درمان
با استفاده از داروی آنتی‌بیوتیكی خوراكی است كه معمولا به صورت یك دوز داده می‌شود. تا هفت روز پس از پایان مصرف دارو، نباید مقاربت انجام گیرد. درمان شامل افراد بدون علامت و خانم‌های حامله علامت‌دار هم می‌شود تا خطر انتقال به شریك جنسی و جنین و زایمان زودرس كم شود.
زنان حامله بدون علامت هم پس از هفته 37 درمان لازم دارند تا خطر ابتلا به نوزاد كم شود. افراد بدون علامت، در معرض علامت دار شدن و شدت یافتن بیماری هستند. شریك جنسی هم باید درمان شود. حین درمان تریكومونا باید تا 24 ساعت پس از مصرف قرص خوراكی، اجتناب كرد.