محبت زیادی، بچه را لوس می کند؟(1)

اگر والدین بی دریغ به فرزندان شان توجه می کردند و کمتر این دغدغه را داشتند که دارند آنها را لوس می کنند، دنیا کودکان خیلی بهتر و با مشکلات روانی خیلی کمتری می داشت.
دکتر «سو هارت» فوق تخصص روان درمانی و رئیس دانشکده روان درمانی دانشگاه «ویسکونسین» آمریکا با این مقدمه در یکی از کنفرانس های اخیر خود گفته است: بسیاری از کودکان را به یاد می آورم که در عذاب بودند چون پدر و مادرشان بیش از حد درگیر یا خودخواه بودند یا مشغله های ذهنی زیادی داشتند و وقت نمی کردند که به نیازهای آنان رسیدگی کنند، اما هیچ وقت کودکی را ندیده ام که وضع بدتری داشته باشد آن هم به این دلیل که والدینش بیش از حد به او محبت کرده بودند.

لوس شدن نتیجه محبت زیاد نیست
صادقانه بگویم که امکان ندارد بچه، با محبت لوس شود. لوس شدن کودک، هیچ وقت نتیجه ابراز محبت بیش از اندازه نیست بلکه پیامد رفتارهای اشتباه دیگری است که به جای محبت انجام می گیرد رفتارهایی مانند سهل گیری بیش از حد، داشتن انتظارات کم از او یا دادن مالکیت های مادی غیر منطقی به کودک. وقتی والدین برای فرزندان حدودی تعیین نمی کنند، وقتی والدین توقع خود را از آنها برای خوب بودن پایین می آورند یا وقتی اسباب بازی، خوراکی یا انواع هدایا جایگزین محبت و توجه خالصانه می شود، کودکان آسیب می بینند.
وقتی صحبت از عواطف و مهر و محبت می شود، بهتر است بدانید که هیچ وقت عشق به فرزند بیش از حد نیست؛ به عبارت دیگر اگر هر روز به فرزندتان بگویید که دوستش دارید هیچ آسیبی به او نمی رسد. اگر به او یادآوری کنید که منبع بی پایان خوشبختی شماست، آسیبی نمی بیند. باور کنید فرزندتان آسیبی نمی بیند اگر با در آغوش گرفتن او، محبت تان را ابراز کنید، از او مراقبت کنید و هنگامی که استحقاقش را دارد به او پاداش بدهید؛ بنابراین احساس تان را فرو نخورید و درون گرایانه عمل نکنید آن هم با این تفکر که این همه محبت بچه را لوس می کند.
حتی یک پژوهش علمی ثابت نکرده که محبت زیاد آسیب رسان است
خیلی سال پیش از این، مردم بر این باور بودند که سرکوب عشق و محبت به رشد شخصیت کودک کمک می کند. شاید هنوز افرادی دور و بر شما باشند که به این روش پرورش کودک، اعتقاد داشته باشند؛ والدینی که به شما درباره محبت بیش از اندازه به کودک هشدار می دهند. امروز از لحاظ روان شناسی معلوم شده است که این تفکر نادرست است.
روانشناسان بی اغراق در هزاران پژوهش، ارتباط مقدار محبت والدین به فرزندان و میزان سازگاری آنها را زیر نظر گرفتند. اگر احتمال لوس شدن بچه ها با محبت بیش از حد وجود داشت سازگارترین بچه ها از خانه هایی بیرون می آمدند که در آن والدین تا حدودی خشک هستند و عواطف محبت آمیز خود را مهار می کنند اما حتی به یک تحقیق که به چنین یافته ای رسیده باشد برخورد نکرده ام. در همه پژوهش ها درباره والد- کودک، همیشه سازگارترین کودکان بیشترین سطح محبت پدر و مادر را گزارش داده اند. هنوز بعضی والدین به روش سنتی تربیت کودک اعتقاد دارند.
بعضی فکر می کنند باید به بچه ها سخت گرفت و محبت بسیار، کودک را شکننده و آسیب پذیر می کند. بعضی فکر می کنند فرزندانی که در معرض عواطف بسیار پدر و مادر قرار می گیرند ضعیف بار می آیند. بعضی دیگر از پدر و مادرها معتقدند بیان احساسات، تحسین فرزند یا توجه به او به نوعی فرزندشان را نیازمند بار می آورد و وقتی بزرگ شد درخواست های بسیار و غیرمعمول و نیاز به توجه و مراقبت بیش از حد خواهد داشت.
ادامه دارد...