چهارشنبه, ۲۷ تیر, ۱۴۰۳ / 17 July, 2024
مجله ویستا

قبل از ۲۰ سالگی سراغ لیزیک نروید


قبل از ۲۰ سالگی سراغ لیزیک نروید

به ایمیل مادر مهرداد ۱۲ ساله در حالی پاسخ می‌دهم که قصد دارم تاکید کنم لیزیک کردن چشم بچه‌ها درست نیست. این مادر محترم برای ما نوشته‌اند که: «من هم مانند بسیاری از والدین دلم می‌خواهد بچه‌ام عینک زدن را کنار بگذارد و حاضرم چشم او را لیزیک کنم...

به ایمیل مادر مهرداد ۱۲ ساله در حالی پاسخ می‌دهم که قصد دارم تاکید کنم لیزیک کردن چشم بچه‌ها درست نیست. این مادر محترم برای ما نوشته‌اند که: «من هم مانند بسیاری از والدین دلم می‌خواهد بچه‌ام عینک زدن را کنار بگذارد و حاضرم چشم او را لیزیک کنم...

چشمش دوربین است و در شهرمان کارشناسانی هستند که حاضرند لیزیک کنند اما می‌ترسم، خواهش می‌کنم راهنمایی‌ام کنید.» خوب به خاطر بسپارید که لیزیک کردن چشم بچه‌ها درست نیست. ما چشم کسی را لیزیک می‌کنیم که تغییرات عیوب انکساری تقریبا در او متوقف شده و عیوب انکساری در چشمش پیشرفت و پسرفتی نداشته باشد. به همین دلیل سعی می‌کنیم زودتر از ۲۰ سالگی لیزیک را انجام ندهیم. حتی در این سن هم نمی‌توانیم کاملا قطعی بدانیم که اختلال شکست نور یا عیوب انکساری متوقف شده است بنابراین حوالی ۲۰ سالگی، با بررسی‌های تخصصی، سلامت چشم و تغییرات شماره آن را تحت نظر می‌گیریم و اگر توقف تغییرات را مشاهده کردیم، او را برای لیزیک انتخاب می‌کنیم. نکته دوم اینکه، چشم‌های کودک شما همچون دیگر اعضای بدن او در حال رشد و نمو است.

با افزایش سن، هر چه قطر کره چشم بیشتر می‌شود، چشم‌ها بزرگ‌تر خواهندشد و به سمت نزدیک‌بینی پیش خواهد رفت. خیلی خوب است فرزند شما از عینک دوربینی استفاده می‌کند چون با گذشت زمان که چشمش رشد می‌کند و به سمت نزدیک‌بینی می‌رود، طی روند رشد خدادادی، چه بسا شماره چشمش به صفر برسد و نیازی هم به عینک نباشد. هرگونه دستکاری چشم بچه‌ها، بسیار تخصصی است و چشم‌پزشک با احتیاط و علم کافی آن را بررسی خواهد کرد. بهترین و بی‌ضررترین وسیله اصلاح عیوب انکساری چشم در هر سنی، عینک است و باید خوشحال و شکرگزار باشید که به راحتی با وسیله‌ای ساده به نام عینک، مشکل کودکتان قابل‌درمان است و دچار ضایعات عضوی چشم نیست که بعد از جراحی‌ هم نتایج مطلوب و درخشان به دست نیاید. در عیوب انکساری یا اختلال شکست نور، مشکلی در سلامت راه‌های بینایی نداریم و این اختلال کوچک که آن را با نزدیک‌بینی، دوربینی و استیگماتیسم می‌شناسید، با عینک رفع می‌شود. بدون عینک تحریک‌های نور و شکل اشیا، به درستی تصاویر خوب و شفاف در شبکیه ایجاد نمی‌کنند و اطلاعات بینایی دقیق به مغز ارسال نمی‌شود. نتیجه این روند هم، تنبل شدن چشم و عقب‌ماندن رشد بینایی کودک است.

دکتر ایرج احدزادگان

استاد چشم‌پزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران