پارچه

از منسوجات نخی و پشمی که از اینکاها، از گذشته‌های دور بدست آمده از نظر بسیاری از داوران ذیصلاح، بهترین و ظریف‌ترین نمونه‌های بافندگی در سراسر جهان به‌شمار می‌آید.
● پارچه …

از منسوجات نخی و پشمی که از اینکاها، از گذشته‌های دور بدست آمده از نظر بسیاری از داوران ذیصلاح، بهترین و ظریف‌ترین نمونه‌های بافندگی در سراسر جهان به‌شمار می‌آید.

پارچه آمپرمابل Coated Fabric :

نخستین پارچه آمبرمابل پارچه کائوچوئی بود که در ۱۸۲۳ در اسکاتلند توسط چارلز ماکین تاش به نام پارچه ماکین تاش برای بارانی ساخته شد. این پارچه با آغشتن دولا پارچه با کائوچوی محلول در نفت و فشردن آن بیکدیگر و ساختن یک پارچه دولای ضد آب ساخته می‌شود.

پارچه‌های آمپر مابل در صنایع کاربردهای فراوانی دارد و تعداد ترکیبات با رزین‌های مختلف و مواد آستری آن‌ها بی‌انداه است، برای مبلمان، آستر کاری، بارانی، روکش‌های کیسه، جلد کتاب‌ها، مشمع‌ها، پالتوئی، روکش‌های دیوار سایه آن پنجره‌ها، لائی‌ها و دیافراگم‌ها به‌کار می‌رود.

پارچه ـ طبقه‌بندی پارچه‌ها از نظر نوع جنس و بافت به هفت دسته بدین شرح تقسیم شده است:

۱) پارچه‌های دست بافت با تار و پود راست بافت

۲) پارچه‌های ماشین بافت با تار و پود راست بافت: ایندو نوع بافت مشابه یکدیگرند و پارچه‌های معمولی را تشکیل می‌دهند.

۳) پارچه‌های حوله‌ای یا قدیفه‌ای که پرز یا گره‌های مخصوص در سطوح خود دارند.

۴) پارچه‌های توری یا گاز بافت و پارچه‌های چین‌دار و قلاب بافت که تار و پود این دسته حرکت دورانی بدور خود یا تار و پودهائی با حرکت مورد نظر دارند.

۵) انواع پارچه‌های مخمل بافت و قالی، که درین دسته، تارها مانند پارچه‌های معمولی قرار گرفته لیکن قسمتی از پودها (بسته به نوع نقشه) بریده شده‌اند و به‌صورت خواب یا پرز یا کرک در سطح پارچه خود نمائی می‌کنند.

۶) پارچه‌های تریکو یا کشباف که با ماشین مخصوص به‌طور عمودی و به صورت لوله‌ای و مدور بافته می‌شود.

۷) پارچه‌های کشبافی افقی یا تخت بافت ـ به‌هم پیوستگی تار و پود تحت شرایط خاص و از روی نقشهٔ معین که تنظیم و طرح ریزی شده به‌طور دلخواه به‌هم پیوند می‌شوند.

خانه‌هائی که در طول قرار گرفته به منزلهٔ تار و خانه‌های افقی یا عرضی نشانگر پود پارچه است.

هر نقطه یا خانهٔ پری که روی خانه‌های شطرنجی قرار گیرد، علامت این است که در مواقع عبور پود، آن تار بالا آمده و پود در زیر تار قرار گرفته است، و در عبور همان پود خانه‌های خالی یا سفید، علامت آن است که پود روی تار را پوشانده و به عبارت دیگر، تار در زیر قرار گرفته و پود بالا آمده است.

نقشه‌های اساسی عبارتست از متقال، سرژه، اطلس یا ساتن.

پارچه‌های بافته شده با طرح گاز:

این پارچه‌ها که به‌وسیله بافت خاص نخ تار تشکیل می‌شود، امروزه نیز تولید میظشود و در سال‌های اخیر مصارفی چون پارچه‌های پیراهنی تابستانی پرده‌ای و غیر افزایش یافته است.

یکی از مصارف ویژه طرح گاز، استفاده از آن برای بافت کناره پارچه‌هائی است که بر روی ماشین بافندگی بی‌ماکو یا کناره (ریشه‌ای) بافته می‌شود.

طرح گاز از بهم تابیدن دو نخ تار در فواصل پودی، پدید می‌آید. برای این عمل نیاز به میل میلک و وردهای مخصوصی است.

پارچه‌های براق:

این نوع پارچه که در مواد پنبه‌ای و کتانی زیاد است دارای سطحی براق و شفاف، به‌ویژه پس از اعمال تکمیل می‌باشد. تأثیرات بافت و پیوندهای تار و پود آشکار است.

پارچه بروشه:

نخ‌های زیر پارچه را که رنگین هستند به ترتیب دلخواه با هر فواصل و اندازه و شکلی که باشند در روی پارچه نمایان سازیم. حال چنانچه جنس این نخس‌ها از نظر مواد اولیه و ساخت مانند ابریشم و نخ‌های شانه خورده و مرسریزه ظریف و الوان و مصنوعی باشند مصرف کنیم در سطح پارچه خطوط برجسته یا شکلداری ظاهر می‌شود که این نوع جنس را بروشه نامند:

۱) پارچه بروشه تاری: تارهای این پارچه بدو گروه بخش شده که گروه نخ‌های تار زمینه و گروه دو نخ‌های تار اثر بروشه را تشکیل می‌دهند.

پارچه بروشه پودی:

کاربرد نقشهٔ بروشه تاری به دلایل زیر بسیار کم است:

الف ) در صورتی که نقشهٔ انتخابی وسعت و گسترش داشته باشد، به نسبت حرکات متغیر تار نیاز به ورد بیشتر است که مسلماً با محدودیتی که در ساخت ماشین‌های چندوردی است اجازهٔ چنین فعالیتی نخواهیم داشت.

ب ) هر قدر ورد برای بافت بیشتر مصرف شود بازده کمتر و کاربافت دشوارتر خواهد بود که در نتیجه، چنین بافتی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نخواهد بود.

ج ) تهیه دو نورد یا چله بواسطه دو نوع حرکت نخ و دو کشش متغیر، بهره‌وری را دشوارتر و در نتیجه بافت کمتر خواهد شد.

پارچه‌های بشوی و به پوش:

احتمالاً پارچه‌های اندود شده است، اما کمی با رزین آغشته شده که معمولاً تنها در مغز الیاف باقی می‌ماند. پارچه، لطافت بافت و نمای خود را حفظ می‌کند. ولی الیاف آن دارای دوام بیشتری هستند. مواد رزینی مختلفی تحت نام‌های تجاری برای ضد چین و چروک کردن و چروک نشدن پارچه‌ها در بازار وجود دارد.

پارچه پرچمی:

پارچه پنبه‌آی است بافت، نازک، نرم با تارهای نازک‌تر و ریز بافت‌تر از ململ است، که برای پرچم، آستری‌های صنعتی و دکوراسیون به‌کار برده می‌شود. ولی معمولاً کلمه پرچمی به تنهائی به پارچه با دوام‌تر، با رنگ ثابت سبک وزن با بافت ساده گفته می‌شود.

پارچه توری یا گازی:

پارچه‌ای است مشبک که جنس آن اغلب نازک و سبک وزن بوده و اساس بافت آن مانند پارچه‌های معمولی با بستگی تار و پود به حالت مستقیم انجام نمی‌گیرد، بلکه دو تار که یکی در جای خود ثابت مانده و دیگری متحرک که پیوسته در سمت راست و چپ تار ثابت یک حرکت پیچشی زیگزاگ مانند داشته و پس از عبور یک یا چند پود مجدداً به‌جای اولیه خود باز می‌گردد تهیه می‌شود.

پارچه‌های چندلائی:

عبارت از پارچه‌ای است که موقع بافت دو یا سه لابافته شده و ممکن است نقشه آنرا طوری ترتیب داد که هر لابصورت مجزا یا متصل بهم بوده یا بطور لوله‌ای بافته شود. درین پارچه امکان دارد هر لای آن از نظر مشخصات بالای دیگر فرق داشته باشد و نیز می‌توان از انواع نقشه‌های اساسی و مشتقات آن در ساختمان این نقشه استفاده کرد. لیکن در ساخت آن از نقشهٔ متقابل بیشتر استفاده می‌کنند. مصرف انواع این پارچه به‌صورت‌های مختلف در الیاف پنبه و مصنوعی عبارتند از پارچه‌هائی که بخواهند عرض آن از حد متعارفی زیادتر یا شامل مشخصات مخصوصی برای مصرف باشد مانند: ملحفه ، پشه‌بند شبه‌گاز (توری) تنزیب، کیسه‌های برنج و شکر و آرد، کانال‌های لوله‌ای هواکش، ماشین‌آلات صنعتی، انواع فتیله‌های لوله‌ای بخاری و چراغ‌های گردسوز، جای قلاب نوارهای پرده، شیلنگ آتش نشانی و غیره و در اجناس ابرایشمی و مصنوعی، پرده‌ای، رومبلی و انواع پارچه‌های گرانبها و ظریف پشمی شانه خورده برای تارهای زیر و رو با پود کلفت کم تاب مخلوطی از پشم و الیاف مصنوعی و سایر مصارف دیگر ازین قبیل.

پارچه‌های چین‌دار:

بافت این پارچه با دو چله است که یکی جهت تارهای چین است و دیگری نخ‌های زمینه را در بر می‌گیرد. نقشهٔ زمینه، اغلب تافته بوده که در موقع چین، تنها تارهای آن، طبق نقشهٔ متحرک بوده و تارهای زمینه تا بافت بعدی کاملاً بدون حرکت می‌ماند. تعداد تار تشکیل دهنده چین یک‌سوم جمع کل تار بوده و طول آن (در موقع چله پیچی) نزدیک به دو برابر طول تار تا زمینه خواهد بود مثلاً اگر طول تار زمینه صدمترباشد طول تار چین را بایستی دویست متر در نظر گرفت.

تمام تارها مشترکا تاپود ششم بطرز متقابل بافته شده، لیکن پود هفتم تا دوازدهم تنها تارهای تک تافته و تارهای جفت تا تشکیل زمینهٔ بعدی به حالت مواج آزاد و بدون ایجاد بستگی باقی مانده‌اند. در نتیجهٔ همین عمل امواج تارهای آزاده مانده پس از فشار شانه و به عقب رانده شدن، این گروه تارها تشکیل چین در سطح پارچه خواهند داد.

پارچه حوله‌ای:

باید برای بافت حوله از نخ‌های پنبه‌ای استفاده کرد و رنگ‌آمیزی آن ملایم و هماهنگ باشد چون قابل سفید شدن است و هم بیش از سایر الیاف آبرا به خود جذب می‌کند. تعداد تار هر سانتی متر و معمولاً؛ میان ۱۴ تا ۲۲ نخ است و نمره آن از ۱۰ تا ۲۰ یک لا یا دو لاست تعداد پود مصرفی در واحد بافت حدوداً به نسبت تار است و نمرهٔ آن ۲۰ تا ۴۰ است. این پارچه به‌وسیله دو نورد بافته می‌شود. نخ‌های گره یا پرز بایستی یک لاوکمتاب باشد. دو نورد از نظر کشش و فشار نگهداشت. برای جنس لطیف‌تر می‌توان تارهائی زمینه را از نخ دولار و نخ‌های پرز را از نخ‌های آهار داده یک لا (برای جذب رطوبت بیشتر) مصرف کرد. در صورتی که بتوانیم از نخ مرغوب و آهاب خوب استفاده کنیم مصرف تاریک لا برای زمینه و پرز به مراتب بهتر و نیز با صرفه‌تر از نظر بهای تمام شده ارزان‌تر بوده و در جذب رطوبت و نظافت و سبکی وزن کم نظیر خواهد بود.

پارچه خط‌دار یا راهراه متشکله از نقشه دورو:

درین پارچه امکان ایجاد خطوط و راه می‌باشد. برای این کار هرچند تاری که در یک واحد نقشه قرار گرفته است. می‌توان به اندازهٔ دلخواه تکرار نمود و بعداً برای راه دوم به تعدادی که مایل باشیم، حرکات بستگی نقشه اول را در مرحله دوم متضاد یکدیگر قرار می‌دهیم. در نتیجه خطوطی در پشت و روی پارچه آشکار می‌شود.

پارچه‌های دورو:

این پارچه دارای پشت و روی متفاوت است. بدین معنی که می‌توان به‌طور دلخواه دو نقشهٔ متغیر یا متشابه برای رو وزیر آن انتخاب کرد و به کار برد. به نحوی که در هر سطح آن یکی از نقشه‌ها ظاهر شود. این نقشه از دو تار و یک پود (دوروی تاری) یا دو پود و یک تار (دوروی پودی) متشکل شد و ساخت نقشهٔ آن بر مبنای نقشه‌های اساسی یا مشتقات است که در طرفین پارچه آشکار و قرار گرفته شرط اصلی این است که برای پشت و روی این پارچه بایستی از دو رگهٔ بلند و کوتاه استفاده کرد. به‌طوری که بلند و مواج، رگهٔ کوتاه را محو کرده و کاملاً بپوشاند.

پارچهٔ دورو با پود (مخصوص یا کرکی):

در صورتی که بخواهیم پارچهٔ دورو از حالت متعارف خود خارج و به ضخامت آن افزوده شود و در عین حال از ارزش و بهای آن کاسته شود یا حداقل اضافه نشود، و نهایتاً این پارچه ماهیت و کیفیت خود را کاملاً حفظ کند می‌توانیم میان نخ‌های زیر و روی پارچه یک پود مخصوص یا کرکی عبور دهیم که جنس این پود را می‌توان از مواد پست‌تر یا از ضایعات ریسندگی تهیه و مصرف کرد. برای عبور این پود بایستی جمیع نخ‌های روی پارچه را بالا آورده و نخ‌های زیر پارچه را نگهداریم.

پارچه دوروئی تاری:

ساختمان نقشهٔ دو روئی تاری مانند دو روئی عمل می‌شود. بدین معنی که نقاط پیوستگی کوتاه در وسط رگه‌های بلند قرار می‌گیرد و دیگر شرایط مانند دو روئی پودی است. روش طراحی بافت پارچه.

پارچه‌های راهراه:

عرض پارچه‌های راهراه عبارتند از اجناسی که در امتداد طول یا عرض راه‌هائی در اثر بافت نقشه، در متن پارچه منعکس شود. این نوع بافت به سه قسمت تقسیم می‌شوند:

۱) پارچه باراه مسطح یا پهن ـ از ترکیب دو اثر تار و پود که متضاد یکدیگر قرار گیرند. این پارچه حاصل می‌شود.

۲) راه برجسته: راه یا خطوط طولی که درین پارچه تشکیل می‌شود. به‌جای این که مسطح باشد شکل برآمدگی قوسی به خود گرفته و در طرفین آن فرورفتگی ظریفی ایجاد شده و در نتیجه راه تاری برجسته‌ای در روی پارچه نمایان است.

۳) با اساس نقشه‌های دیگر می‌توان پارچه راهراه درست کرد.

پارچه ژوردار یا (ری یُونُه) یا مشبک یا سوراخدار:

ساخت نقشهٔ ابتدا نخ‌هائی بلند مواج قابلیت تراکم تار و پود بیشتر داشته و می‌توانند به فوریت جذب رطوبت کنند، اغلب در پارچه‌های پنبه‌ای و کتانی (مخصوصاً شبه حوله‌ای) به‌کار می‌روند در سطح پارچه، خانه‌ای شطرنجی آشکار است.

پارچه‌های داماسه:

داماسه به پارچه‌ای گویند که در آن اثرات تار و پود نقشه متضاد هم قرار گیرند. داماسه بر دو نوع است:

۱) داماسه ساده

۲) داماسه گلدار

داماسه ساده باید چهت حرکت یا امتداد اثر تار و پود برعکس یکدیگر باشند. برای این پیوستگی‌ها یا اثرات تار و پود به‌طور وضوح در سطح پارچه آشکار شود بایستی دو نکته را پیوسته مراعات کرد.

پارچه ـ داماسه گلدار:

این پارچه بیتشر به مصارف وسایل تزئینی پرده، رومبلی، سفره و غیره می‌رسد. اصول کلی برای طرح نقشهٔ داماسه، همانا رعایت قرار دادهای گذشته بود و باید سعی شود که اثرات تار و پود متضاد یکدیگر قرار گیرند. لیکن داماسهٔ گلدار در برخی مواقع ممکن است چندان تابع قوانین نقشه‌کشی نبوده و دستورالعمل‌ها، بسته به موقعیت نقشه و گل، طرح و پیاده گردد.

پارچه دولای ماتلاسهٔ (تشکی):

ساخت نقشهٔ این پارچه که از مشتقات دولا می‌باشد با همان اصول و شرایط نقشه دولا ترسیم می‌شود. منتهی به‌جای این که در ردیف‌های معین یا به‌وضع پراکنده بستگی دو، لای پارچه انجام گیرد، می‌توان قبلاً حالت یا شکلی را در نظر گرفته وروی تار و پودی که پیش‌بینی شده پیاده کرد. در نتیجه، علاوه بر این که شکل مورد نظر در حالت و قالب خودروی پارچه ظاهر می‌شود، پیوند، دولای پارچه نیز عملی می‌شود. باید دانست که در امتداد و محدودهٔ همان شکل بستگی ایجاد شده، و خطوط افقی یا عمودی در سطح پارچه نمایان می‌شود.

پارچه ـ دیاگنال ساده:

این پارچه که از نقشهٔ سرژه مشتق گردیده است، دارای راه‌های تمایلی است و آنرا به سه گروه تقسیم کرده‌اند:

۱) دیاگنال ساده

۲) دیاگنال بارگه‌های متعدد و

۳) دیاگنال بارگه متعدد و نقشه‌دار.

دیاگنال اساسی ترسیم نقشه دیاگنال معمولی که تا به حال از قواعد سرژه که با تغییراتی تقریباً بر پایهٔ اصول استوار بود. پایه‌گذاری می‌شود لیکن دیاگنال اساسی تابع قواعد جداگانهٔ دیگری است.

پارچه سنجاقی:

اگر تعداد پود یک نقشهٔ سرژه را دو برابر نموده، سپس علامت پیوستگی را نخست روی پودهای تک و علامات دیگری روی پودهای جفت یعنی در زاویه یا گوشه‌های علامت‌های نخستین بگذاریم، نقشه جدیدی بدست می‌آید که آنرا سنجاقی گویند. نقشهٔ سنجاقی نیز شامل اثر تار و پود است که غالباً برای بافت این پارچه، اثر تاری را به مصرف می‌رسانند.

پارچهٔ سنجاقی جناغی:

پس از تعیین نقشه مبنا، عین نقشه را ابتدا تا نصف امتداد داده، و از وسط شروع به ترسیم حرکت نخ آخر می‌کنیم یعنی در واقع نقشه‌ای را که پایهٔ کارمان قرار دادیم تا نصف، به‌طور متوالی کشیده و از نصف به آن طرف وارونه عمل می‌کنیم.

پارچه‌های نوک سنجاقی:

پارچه‌های دو جناغی مخلوط در دو سمت مخالف یکدیگر قرار گرفته‌اند. ساختمان این نقشه بر پایهٔ سه اصل کلی استوار است: از جمله در نقشهٔ لوزی باید سعی کرد که نخ‌های مواج وسط نقشه، دراز نباشد و فواصل میان آنها کمتر یا کوتاه باشد.

پارچه شبه گاز یا توری راست بافت:

تراکم تار و پود در واحد بافت پارچه‌ها به نسبت متعارف و تا حد معین بایستی مورد نظر قرار گیرد تا محصول بدست آمده از نظر پوشش و دوام مورد قبول مصرف کننده باشد. لیکن در بافت پارچه‌های شبه

از و توری و مشابه آن چون اغلب جنبهٔ پوششی نداشت و نیز دوام آن مدنظر نمی‌باشد. و اصولاً می‌باید حایز خاصیت ماورائی باشد. تراکم تار و پود در حداقل است، به‌طوری‌که به علت فضای باز میان تار و پود در حداقل است، به‌طوری‌که به علت فضای باز میان تار و پود ایجاد شبکه یا خلل و فرج نماید. این نوع پارچه‌ها به چند گروه تقسیم شده است.

پارچه شیشه‌ای:

از لیف یکسره یا تار بریده با بافت ساده در پلاستیک‌های متورق زیاد به‌کار می‌رود. ضخامت‌های معمولی آن از ۰۵/۰ تا ۶/۰ میلیمتر و بوزن ۴۸ تا ۶۰ گرم در هر متر مربع است. پارچه بافته از لیف تک رشته‌ای در نیم تاب‌های شل که نفوذ آغشتگی رزین بهترین را به دست می‌دهد، نیز به کار برده می‌شود.

پارچهٔ صافی شیشه‌ای در بافت‌های سرژه و اطلس در ضخامت‌ها و تخلخل‌های مختلف برای صاف کردن مواد شیمیائی ساخته شده است.

پارچه‌های صافی Fil ter Fabrtcs:

هر پارچه‌ای است که برای صاف کردن مایعات، گازها یا بخارات به‌کار برده می‌شود، ولی به‌علت مقاومت حرارتی و شیمیائی لازم، به‌طور کلی از الیاف مصنوعی یا فلزی تشکیل شده است. بافت ساده حداکثر تقاطع شبکه‌ای را در هر سانتی‌متر مربع بدست می‌دهد، و بافتی تنگ و کم نفوذ به ذرات افاضه می‌کند، بافت جناغی در جهات مورب دارای شبکه کمتری است و تخلخل انتهائی بیشتری برای برخی از مواد ایجاد می‌کند. بافت ساتینی دارای شبکه‌های معدودتر،در فواصل بیشتر ولی به‌طور منظم است و برای جمع کردن گرد و خاک و تصفیه گازی به‌کار می‌رود.

الیاف برحسب مقاومت شیمیائی، مقاومت حرارتی و استحکام خاص آنها انتخاب می‌شود. داکرون دارای مقاومت اسیدی خوبی است، به‌جزء اسید سولفوریک یا اسید نیتریک غلیظ تا حرارت ۱۶۴c می‌توان آنرا به‌کار برد. تفلون در برابر بسیاری از مواد شیمیائی، مقاوم است و تا بیش از ۲۰۰c کار می‌کند و سطح مومی و نچسب آن از بسته شدن و گرفتن صافی جلوگیری می‌کند.

پارچه‌های گلدار:

پارچه‌های گلدار که ترکیبی از نقشه‌های اساسی و مشتقات آن می‌باشد، بسیار پر دامنه و ذوق آفرین است که به‌وسیله آن می‌توان اشکال مختلف و زیبائی خلق کرد.

پارچه‌های گلدار یا شکل‌دار دو نوع پارچه گلدار در نساجی وجود دارد: ۱. آنهائی که در قسمت بافندگی به‌وسیلهٔ ماشین‌های مخصوصی به‌نام ژاکارد، اشکال یا مناظر و گل‌هائی به‌طور دلخواه در متن آن بافته می‌شود. ۲. آنهائی که ساده بافته شده و در قسمت تکمیل و پرداخت به‌وسیله انواع ماشین‌های مخصوص چاپ، اشکال هندسی یا گل‌های مختلفی روی آن چاپ یا منعکس می‌شود.

پارچه‌های فلورسنت:

برای نشانه‌ها و لباس‌های شب‌نما و مواد شیمیائی فلورسنت آغشته شده‌اند و می‌توان آن‌ها را با نور ماوراء بنفش فعال ساخت که با چشم دیده نشوند. برخی رنگ‌های فلورسنت محتوی مقدار کمی ماده رنگی شب‌نما برای افزایش روشنی رنگ هستند که با جذب نور ماوراء بنفش و گسیلش آن‌ به‌صورت رنگ مرئی این عمل را انجام می‌دهند. رنگ‌های فلورسنت برای علائم به‌جهت انعکاس نور از داخل ماده رنگی نیمه شفاف دارای آستری سفید هستند. امواج بنفش و آبی با طول موج‌های کوتاه‌تر هنگام عبور از داخل مواد رنگی ملون به سایه رنگ‌های نارنجی، قرمز، و زرد تغییر رنگ داده و نور مرئی منعکس بیشتر از نور اصلی است.

پارچه لوزی یا چهارگوش:

چنانچه بر مبنای یک جناغی تاری یا پودی یک دور ۱۸۰ درجه‌ای به آن داده سپس نقشهٔ معکوسی را در دو محور دیگر ترسیم کنیم، نقشه جدیدی خواهیم داشت که آنرا لوزی یا چهارگوش می‌نامند.

پارچه‌، مشمع Oilcloth :

پارچه‌ای است که از پنبه، چتائی، کنف بافته و با ترکیبات تربانتین و رزین عمیقاً اندود و معمولاً با نقوش چاپی آراسته و جلا داده شده است. به‌طور عمده در پوشش کف‌ها به‌کار می‌رود، ولی نوع سبک و خمش‌پذیر آن بر بنیان موسلین به‌عنوان ماده پوششی به‌کار برده شده و در رنگ‌های ساده یا با طرح‌های چاپی ساخته شده است. بارانی، پارچه‌ پنبه‌آی یا کتانی است که برای ضد آب کردن، با روغن بزرگ آغشته شده است. برای روکش کامیون‌ها وکت‌های بارانی به‌کار می‌رفت اینک پارچه‌های آمپر مآبل جانشین شده، مشمع ابریشم، پارچه‌ نازک ابریشمی است که با روغن بزرگ دمیده و با حرارت اکسید و پولیمر شده، آغشته شده است.