سفر به جهان رویاها

کریستوفر جان دیوید سون معروف به «کریس دی‌برگ» اگرچه یک ایرلندی‌الاصل است، اما در بوئنوس آیرس آرژانتین به دنیا آمده، در ۱۵ اکتبر ۱۹۴۸. او ۱۶۸ سانتی‌متر قد دارد و سه فرزند: روزانا، …

کریستوفر جان دیوید سون معروف به «کریس دی‌برگ» اگرچه یک ایرلندی‌الاصل است، اما در بوئنوس آیرس آرژانتین به دنیا آمده، در ۱۵ اکتبر ۱۹۴۸. او ۱۶۸ سانتی‌متر قد دارد و سه فرزند: روزانا، هوبی و مایکل که روزانا در سال ۲۰۰۳ به عنوان ملکه زیبایی ایرلند و جهان انتخاب شد. خانواده کریس صاحب یک قلعه قدیمی (متعلق به قرن ۱۲ میلادی) در ایرلند هستند که تا چند سال پیش در آن ساکن بودند و اکنون به «هتل برگ» تبدیل شده است. کریس دی‌برگ اولین کنسرت‌اش را در این قلعه برگزار کرد. دی‌برگ از جمله موزیسین‌هایی بوده که کمتر با مسائل حاشیه‌ای درگیر بوده است. دلیل این مسئله شاید این باشد که او در حالی به عنوان یک خواننده در دنیای موسیقی به شهرت رسید که در دهه چهارم عمر خود قرار داشت و ۳۰ سالگی را رد کرده بود.

آهنگ‌های محبوب کریس دی‌برگ عبارتند از: «بگذار باشد» از بیتلز، «قلم را نشکن» از تونی برکستن، «نغمه آمریکایی» از پل سایمون، «این باید عشق باشد» از راکست، «وقتی یک شانس دیدی» از استیومی واندر، «برفراز رنگین‌کمان» از ایوا کاسیزی و...

کریس اولین آلبوم خود را با نام «جایی بسیار دور از دیوارهای این قلعه» در سال ۱۹۷۵ منتشر کرد که از آن میان قطعه «پرواز» به یک هیات تبدیل شد و به مدت ۱۷ هفته در برزیل «نامبر وان» بود. در سال ۱۹۸۰ آلبوم «باد شرقی» او به یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های تاریخ نروژ تبدیل شد و در ۱۹۸۶ کریس دی‌برگ با هیت «بانوی سرخپوش» به اوج دور آن موفقیت خود رسید؛ موفقیتی که دیگر هرگز تکرار نشد. کریس دی‌برگ آهنگ‌های «برای روزانا»، «تنها یک کلمه دیگر» و «پدر و پسر» را برای سه فرزندش (به ترتیب روزانا، هوبی و مایکل) ساخته است. کریس مشغول مسافرت در اسپانیا با قطار بوده و از کوادال کویر به سمت سویل می‌رفته که از پشت پنجره قطار، کشاورزان و پرچین مزارع‌شان به صورت اسکلت‌هایی در ذهن او مجسم می‌شود. سپس شروع می‌کند به خیالبافی و یک صحنه دراماتیک در ذهن خود تصویر می‌کند: چه می‌شد اگر آنها اسکلت انسان بودند و راننده این قطار، یک روح؟! این‌گونه بود که او آهنگ «قطار اسپانیایی» را نوشت. دی‌برگ در نسخه‌ای از آهنگ «به فریمن پول نده» بخش‌هایی از نمایشنامه «توفان» اثر شکسپیر را خوانده است. این آهنگ در آلبومی است که توسط کمپانی Gefaway منتشر شده و باقی نسخه‌ها آن را ندارند. او همچنین آهنگ «نقاش» را بر اساس شعر «آخرین دوشس من» از رابرت براونینگ ساخته است. در بخش هواداران وب‌سایت رسمی کریس دی‌برگ یک نکته جالب وجود دارد. بیشترین هوادارانی که از سراسر دنیا نام خود را در این بخش ثبت کرده‌اند، از ایران‌اند! در این بخش ایرانیان با ۵/۱۸ درصد بخش عمده هواداران کریس دی‌برگ را تشکیل می‌دهند. پس از آنها، آلمانی‌ها (با ۹/۱۱ درصد)، انگلیسی‌ها (۷/۹ درصد)، کانادایی‌ها (۴/۹ درصد)، آمریکایی‌ها (۱/۶درصد)، هلندی‌ها (۱/۵ درصد)، لبنانی‌ها (۹/۱ درصد)، استرالیایی‌ها و مصری‌ها (۶/۱ درصد) و سوئیسی‌ها (۵/۱ درصد) ۱۰ ملیت اول را تشکیل می‌دهند. ضمن اینکه در این لیست ایرانیان مقیم خارج از کشور لحاظ نشده‌اند! جالب اینجاست که ایرلندی‌ها که هموطن دی‌برگ محسوب می‌شوند در این جدول پس از ترکیه‌ای‌ها در رتبه شانزدهم هواداران او جای دارند! لهستان، آرژانتین، سوریه و آفریقای جنوبی هم پله‌های ۱۱ تا ۱۴ جدول را اشغال کرده‌اند.کریس دی‌برگ اگر چه جزء ۱۰ خواننده و گروه پرفروش تاریخ موسیقی نیست، اما جزء پرفروش‌ترین‌های دنیا به حساب می‌آید. او تاکنون از حدود ۲۰ آلبوم استودیویی که منتشر کرده، ۴۵ میلیون نسخه در سراسر دنیا فروخته است که این رقم کمی نیست. مخصوصا که بدانیم آلبوم‌های او در آمریکا (که یک مصرف‌کننده بزرگ آلبوم‌های موسیقی است) به خاطر کمپانی پخش‌کننده‌شان، توزیع و فروش آنچنانی نداشته‌اند. دی‌برگ همچنین تاکنون بیش از سه هزار کنسرت در کشورهای مختلف دنیا برگزار کرده که نشان از محبوبیت او در دنیا دارد. به‌رغم محبوبیت خارق‌العاده کریس دی‌برگ در دهه‌های ۸۰ و تا حدودی ۹۰ میلادی، چند سالی است که با بالا رفتن سن او، این محبوبیت کاهش یافته است. او البته هواداران خاص خودش را دارد، اما دیگر از فروش خیره‌کننده آلبوم‌های او خبری نیست. به همین خاطر است که خیلی‌ها، سفر او به کشورهایی چون لبنان و ایران را در راستای بازگشت او به صدر اخبار روز دنیا می‌دانند. سایت میوزیک تاورز در این‌باره می‌نویسد: دی‌برگ هرکاری می‌کند که بار دیگر نامش در خبرها باشد.کریس دی‌برگ جملات قصاری هم دارد: آرزوی من این است که وقتی مردم آهنگ‌های مرا می‌شنوند، خود را در یک سینما تصور کنند و همین‌طور که چراغ‌ها خاموش می‌شوند و مقدمه آهنگ «مرد قصه‌گو» به گوش می‌رسد، خود را در دنیای خیالی رویاهایشان رها کنند؛ جایی که هر غیرممکنی ممکن می‌شود.

حمید منبتی