شهری‌‌ میان دو آب

اینجا میاندوآب است؛ گوشه‌ای از ایران زیبای ما؛ شهری که جاری است میان دو رود پرخروش، یکی سیمینه و دیگری زرینه؛ شهری با تاریخ و طبیعتی بکر؛ گذرگاهی برای امرای ماد، اورارتو، …

اینجا میاندوآب است؛ گوشه‌ای از ایران زیبای ما؛ شهری که جاری است میان دو رود پرخروش، یکی سیمینه و دیگری زرینه؛ شهری با تاریخ و طبیعتی بکر؛ گذرگاهی برای امرای ماد، اورارتو، کرد، سلجوقی، ‌ترک و مغول.

گرچه آثار مکتوبی که نشان‌دهنده قدمت شهر هستند در دوره‌های مختلف از بین رفته است، اما در شهرها و روستا‌های مجاور هنوز می‌توان زمزمه‌ گذشتگان را از سینه پیران شنید و خط نوشته گذشتگان را بر کتیبه‌ها بازخوانی کرد.

سنگ نبشته‌های مکشوفه، سابقه تاریخی شهر را به هزاره‌های قبل از میلاد پیوند می‌دهند. این نشانه‌ها گویای آن است که شهر میاندوآب و حومه آن در دنیای قدیم یکی از مناطق پررونق بوده است. اولین سند معتبری که دراین‌باره در اطراف میاندوآب به دست آمده، سنگ نبشته‌ای است به زبان اورارتویی که از روستای داش تپه در ۲۱ کیلومتری شمال باختری شهر میاندوآب به دست آمده و هم‌اکنون دو قطعه بزرگ این کتیبه در موزه بریتانیاست.

بخشی از تاریخ این شهر را در حال حاضر می‌توان در موزه آن مرور کرد، بخشی که شامل دوره‌های پیش از تاریخ، هزاره اول میلاد و دوره‌های اسلامی ۱۴۰۰ سال قبل و عصر حاضر‌ می‌شود.این شهر علاوه بر موزه، آثار تاریخی و طبیعی جذاب دیگری نیز دارد که تماشایش خالی از لطف نیست.

مسجد طاق:

اگر از کوچه پس‌کوچه‌های خیابان ۱۷ شهریور گذر کنی در داخل یکی از آنها مجذوب بنایی خواهی شد که دست‌کم ۲۰۰ سال قدمت دارد. این اثر خیره‌کننده مسجد طاق نام دارد.معروف است که این عبادتگاه توسط احمد‌خان بیگلربیگی حاکم مراغه ساخته شده ‌است.بنای مسجد به صورت شبستانی ستون‌دار با پوشش طاق و گنبد است که از ۹ گنبد کوچک تشکیل شده که بر طاق‌ها، ۴ ستون میانی و جرزهای دیواری قرار گرفته‌اند. ستون‌های میانی، مکعب شکل هستند و طاق‌ها از آجر با ملات گچ، شالوده بنا از سنگ و دیوارها از خشت ساخته شده‌اند. در دوره‌های بعد، بخش‌های دیگری به مسجد اضافه شده و در سال‌های اخیر هم مرمت شده است.

قلعه نظامی اسرارآمیز:

به دستور خسرو انوشیروان قلعه‌ای ساخته می‌شود تا در آن آموزش نظامی و جنگی داده شود.این قلعه که با بنیان‌های سخت و سفت در روستای میلان احداث ‌شد تا همین چند قرن پیش نیز پا برجا بوده اما در حال حاضر خرابه‌هایی از آن بر جای مانده است.این قلعه کلی اسرار نظامی داشته‌ تا جایی که حتی کسی از سرچشمه آب قلعه مطلع نبوده است.بنا بر آثار بر جای مانده، آب مورد نیاز قلعه از ۴ فرسنگی را طوری به قلعه هدایت می‌کرده‌اند که غیر از خود خسرو انوشیروان و تنی چند از نزدیکان او کسی از سرچشمه آن آگاه نبوده است.

‌ داش تپه:

می‌گویند قبر زرتشت پیامبر درون داش تپه قرار‌ دارد! روزگاری چیزی شبیه ‌یک قلعه بر فراز داش تپه بوده که دهانه آن با وسایل و مصالح و در نهایت با مهارت مسدود شده است. این تپه در مجاورت روستایی به همین نام و در حوالی شهر میاندوآب قرار دارد.

پل‌های تاریخی شهر:

در ۱۰ کیلومتری شهر اثری هویداست که می‌توان داستان دوران قاجار را بر ارتفاعش شنید. پلی به نام «کوسه لر» که گرچه پایه‌هایش لرزان است، اما از پس این همه سال به نبرد با آب برخاسته است. کوسه لر دو پایه دارد از جنس لاشه‌سنگ و ملات آهک. آب‌شکن‌های مثلثی شکل دارد که بقایای آن هنوز خونمایی می‌کنند. این پل در روستای کوسه‌لر روی کانالی به نام آجی‌گوبی که از زرینه‌رود منشعب شده، بنا شده است.

رضا سلیمی