جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
ملاک ارزش اعمال انسان ها
ارزش عملی که در آن نیت خدایی وجود نداشته باشد در حد صفر است و اگر چنان عبادتی واجب با انگیزه خودنمایی انجام شود ارزش آن زیر صفر است؛ زیرا علاوه بر این که اصل عبادت باطل است، عذاب اخروی هم به دنبال دارد. در فرهنگ اسلامی، نیت نقش تعیین کننده در ارزش اعمال انسان ایفا میکند. اما این که سرّ این مطلب چیست، بخشی به فلسفه اخلاق و بخشی به حوزههای دیگر مربوط میشود. شیعه و سنی حدیث شریفی از پیامبر اکرم(ص) نقل کردهاند که آن حضرت فرمود: ارزش کارها به نیت است و هرکس متناسب با نیت خود بهره خواهد برد. البته منظور از نیت این نیست که انسان انگیزه خود را از انجام اعمال به زبان یا ذهن بیاورد.
مثلاً بگوید: من این کار را برای خدا انجام میدهم، بلکه منظور این است که انگیزه واقعی انسان از انجام عمل، رضای خدا یا رسیدن به پاداشهای اخروی یا دستکم، نجات از عذاب الهی باشد. بر اساس این حدیث اگر انسان کاری را به نیتی غیر الهی انجام دهد پاداشش همان خواهد بود و نزد خدا مزدی نخواهد داشت. براساس فلسفه اخلاق اسلامی، ارزش عملی که در آن نیت خدایی وجود نداشته باشد در حد صفر است و اگر چنان عبادتی واجب با انگیزه خودنمایی انجام شود ارزش آن زیر صفر است؛ زیرا علاوه بر این که اصل عبادت باطل است، عذاب اخروی هم به دنبال دارد.
این مسأله با فرهنگ غیر مسلمانان تناسب و سازگاری ندارد. در نظام ارزشی اسلام، چیزی دارای ارزش است که اثر خوبی در روح انسان برجای بگذارد. ظهور این حالت در آخرت به صورت نعمتهای بهشتی یا سایر نعمتهای اخروی خواهد بود. به عبارت دیگر، رابطه بین انسان و خدا یا رابطه انسان با نعمتهای بهشتی، همان اثری است که در روح انسان باقی میماند. بهشت و نعمتهای آن، در حقیقت نتیجه اعمالی است که انسان در دنیا انجام داده است. پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمودند: وقتی شما جمله «سبحان الله و الحمدالله و لااله الاالله و الله اکبر» را بر زبان جاری میسازید در واقع با این کار درختی را برای خود در بهشت میکارید و یا کسانی که مبادرت به خوردن مال یتیم میکنند درواقع آتش تناول میکنند. (سوره نساء آیه ۱۰) بنابراین آنچه به عمل ما ارزش میبخشد و آن را به خدا و عالم آخرت مرتبط میسازد، نیت ما است. کوچکی، بزرگی ظاهر اعمال نشان دهنده بیارزش و یا ارزش آنها نیست. انگیزه و نیت است که ارزش اعمال انسان را مشخص میکند. نکته دیگر این که عبادات از لحاظ میزان نفوذ و تأثیر انگیزههای غیر الهی در آنها در یک حد نیستند و میان آنها تفاوت وجود دارد. برای مثال، شخصی که برای خودنمایی نماز میخواند فقط ممکن است مورد تشویق افراد مؤمن و نمازخوان قرار گیرد و کسانی که به نماز اهمیت نمیدهند به کار او توجهی نمیکنند. اما در امور عام المنفعه مثل ساختن مدرسه و بیمارستان و مانند آنها، هم مسلمان و غیر مسلمان؛ هم نمازخوان و غیر نمازخوان از آن استقبال میکند.
بنابراین زمینه خودنمایی و ریا در پول خرج کردن بیشتر است تا در نماز خواندن.از این رو انگیزه افراد در عبادات فردی با عبادتهایی که نفعی برای مردم دارد متفاوت است. انسان ممکن است عملی را به درستی انجام دهد، اما با انجام کار نادرستی ارزش آن را ازبین ببرد؛ مانند آتشی که محصولی را بسوزاند. از جمله کارهایی که موجب از بین رفتن اعمال خوب انسان میگردد؛ منت گذاری است. قرآن کریم در این باره میفرماید: صدقههای خود را با منّت و آزار تباه نسازید.وقتی انسان کار خیری را به صورت علنی انجام میدهد دیگران هم انگیزه و رغبت پیدا میکنند که مشابه آن کار را انجام دهند اگر بنا باشد که هیچ کار خیری در پیش چشم دیگران انجام نشود مردم جامعه، به خصوص کودکان و نوجوانان به اهمیت کار خیر پی نمیبرند.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران غزه حسن روحانی مجلس شورای اسلامی نیکا شاکرمی دولت سیزدهم روز معلم معلمان رهبر انقلاب مجلس بابک زنجانی دولت
یسنا هلال احمر قوه قضاییه آتش سوزی پلیس تهران بارش باران سیل شهرداری تهران آموزش و پرورش فضای مجازی سازمان هواشناسی
بانک مرکزی حراج سکه قیمت طلا قیمت دلار بازار خودرو خودرو دلار سایپا ایران خودرو کارگران حقوق بازنشستگان
سریال نمایشگاه کتاب کتاب مسعود اسکویی تلویزیون عفاف و حجاب سینمای ایران سینما دفاع مقدس
رژیم صهیونیستی اسرائیل فلسطین جنگ غزه نوار غزه اوکراین چین ترکیه انگلیس نتانیاهو ایالات متحده آمریکا یمن
فوتبال استقلال پرسپولیس علی خطیر سپاهان باشگاه استقلال لیگ برتر ایران تراکتور لیگ برتر رئال مادرید لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ
هوش مصنوعی گوگل کولر اپل آیفون همراه اول تبلیغات اینستاگرام ناسا
خواب بیمه فشار خون کبد چرب کاهش وزن دیابت