زیاد گریه کنید

زیاد گریه کردن دشوارتر از زیاد خندیدن است. گریستن در فرهنگ ما، حتی کمتر از خندیدن مورد تشویق قرار می‌گیرد. اگرچه ابزاری بسیار قدرتمند برای پاک کردن چیزهائی است که سر راه رشد …

زیاد گریه کردن دشوارتر از زیاد خندیدن است. گریستن در فرهنگ ما، حتی کمتر از خندیدن مورد تشویق قرار می‌گیرد. اگرچه ابزاری بسیار قدرتمند برای پاک کردن چیزهائی است که سر راه رشد درونمان قرار می‌گیرد.

چه بسا نیاز داشته باشید که گریه کنید و از این نیاز آگاه نباشید. شاید هم بیشتر زندگی‌تان اشک در چشمهایتان حلقه زند، ولی گریه نکنید. در هر حال، برنامه‌تان را طوری ترتیب دهید که هفته آینده بتوانید هر روز گریه کنید، یا حتی بیشتر. می‌‌توانید در همان سی روزی که به خندیدن اختصاص می‌دهید، به گریستن نیز بپردازید. شاید هم بخواهید پس از سی روز خندیدن، سی روز بعدی را به گریستن اختصاص دهید. اکنون که زندگی‌تان را ساده ساخت‌اید، مجالش را خواهید داشت.

سی دقیقه ـ یا در صورت امکان مدت بیشتری ـ را به گریستن اختصاص بدهید. این حداقل زمانی است که براین حداقل زمانی است که برای گشودن دروازه‌های سیل نیاز دارید. اگر دیدید دارید به شدت گریه می‌کنید، صرفاً به این دلیل که وقتتان تمام شده جلوی گریه‌تان را نگیرید. تا اتمام گریستن گریه کنید.

شاید مانند خندیدن، نخست باید ادای گریستن را در آورید. هر اندازه میزان نمایشی که برای آغاز آن باید اجرا کنید بیشتر باشد، بهتر است. شاید چند روزی به اشک‌های کاذب بگذرد. ایرادی ندارد. سرانجام اشک‌های راستین خواهند آمد. مادامی که اشک‌‌های واقعی نباریده‌اند، به گریستن دروغین خود ادامه دهید.

یکی از دوستانم اخیراً طلاق دشوار و دردناکی را پشت سر گذاشت. او زنی نیرومند و مقتدر و مادرگونه است که سال‌ها هرکس که گریه‌اش گرفته، سر بر شانه او نهاده است. اما وقتی نوبت اشکریزان خودش شد، نمی‌توانست به اشک‌هایش اجازه دهد که چون سیل جاری شوند.

سرانجام شروع کرد به کرایه ویدئوهای گریه‌‌آور. یک جعبه دستمال کاغذی بر زانوانش می‌گذاشت و برابر ویدئو می‌نشست و تا می‌توانست زار می‌زد. اوایل به دلیل موضوع فیلم و دست آخر به‌علت زندگی خودش. جند ماهی به‌طول انجامید تا همه اشکهایش را بباراند. اما گریستن به او اجازه داد که ماتم بگیرد و آن‌گاه او را به رهائی رساند، به‌طرزی که توانست شادمانه به زندگیش ادامه دهد.

مدت‌های مدید ما به گفته‌اند گریستن، کار درستی نیست. حال آن‌که کاملاً درست و مطلوب و حیاتی است. نیروئی که مصرف می‌کنیم تا جلوی اشک خود را بگیریم، نمی‌گذارد کسی که به راستی هستیم باشیم. بگذارید این انرژی رها شود، و گریه کنید. گریستن شما را آزاد خواهد ساخت.