۹ آبان ـ ۳۱ اكتبر ـ دولتی شدن مدارس عالی غیر دولتی ایران و قطع دریافت شهریه از دانشجویان

یك سال پس از دولتی و مطلقا رایگان و یكنواخت شدن مدارس ابتدایی، راهنمایی و متوسطه در ایران، انحلال مدارس غیر دولتی وقت و به استخدام دولت در آمدن كاركنان آنها و خریداری شدن اموالشان؛ …

یك سال پس از دولتی و مطلقا رایگان و یكنواخت شدن مدارس ابتدایی، راهنمایی و متوسطه در ایران، انحلال مدارس غیر دولتی وقت و به استخدام دولت در آمدن كاركنان آنها و خریداری شدن اموالشان؛ از روزی چون امروز در سال ۱۳۵۴ ( ۳۱ اكتبر ۱۹۷۵) مدارس تعلیمات عالی كشور (دانشگاهها) غیردولتی ایران نیز دولتی شدند و دانشجویان به شرط سپردن تعهد خدمت به كشور، نه تنها از پرداخت شهریه معاف شدند بلكه امكان گرفتن وام دولتی هم به دست آوردند.

پروانه مدارس عالی غیر دولتی كه تعداد آنها ۲۹ واحد بود هفتم آبان لغو شده بود. از آغاز سال تحصیلی ۵۳ ـ ۵۴ برنامه تغذیه دانش آموزان ابتدایی و راهنمایی نیز به اجرا گذارده شده بود. امر آموزش و پرورش رایگان در ایران در حقیقت تعمیم قانون تعلیمات اجباری و یكنواخت اوایل دهه ۱۳۲۰ بود كه تا آن زمان تنها دانش آموزان تعلیمات عمومی ( ابتدایی و راهنمایی) را شامل می شد.

یك سال پیش از رایگان شدن آموزش و پرورش در ایران، دانشسراهای متعدد تربیت«مربی كودك» تاسیس شده بود تا آموزش پیش دبستانی هم غیردولتی و رایگان شود. برای این كه امر آموزش رایگان در ایران به صورت دائمی درآید و تغییرناپذیر شود، موضوع به طور واضح و صریح به گونه ای كه نیاز به شرح و تفسیر نداشته باشد، از سوی مصوبان قانون اساسی جمهوری اسلامی در اصل ۳۰ این قانون آورده شده است، ولی مشاهده می شود كه برغم صراحت این اصل و افزایش درآمد ایران از نفت، از دهه ۱۳۷۰ ایجاد مدارس پولی در ایران از سر گرفته شده است.

همچنین در مهرماه ۱۳۸۴ اعلام شده است كه این مدارس پولی (غیر انتفاعی؟!) هم طبقه بندی می شوند و این عمل به معنای پایان یافتن امر یكنواخت بودن مدارس است كه در كشور ما سابقه ۶۳ ساله دارد و با طبقه بندی كردن مدارس پولی بر حسب كیفیت تدریس، تردید نیست كه پولدارها فرزندان خود را به مدارس طبقه بالا می فرستند و بدیهی است كه این كار در نوجوانان تولید عقده ناشی از وجود طبقه می كند كه مغایر «عدالت» و مغایر با آموزش های اسلام است.