۱۰علت کاهش رشد جنین

کم شدن سرعت رشد جنین در هفته های آخر بارداری, مشکل خطرناکی است که در بسیاری از بارداری ها رخ می دهد تشخیص به موقع این مشکل, به حفظ سلامت جنین در بارداری کمک زیادی می کند در موارد شدید, تنها راه بهبود رشد جنین, زایمان زودتر از موعد مادر است

کم شدن سرعت رشد جنین در هفته‌‌های آخر بارداری، مشکل خطرناکی است که در بسیاری از بارداری‌ها رخ می‌دهد. تشخیص به موقع این مشکل، به حفظ سلامت جنین در بارداری کمک زیادی می‌کند. در موارد شدید، تنها راه بهبود رشد جنین، زایمان زودتر از موعد مادر است. گروه دیگری از این جنین‌ها را تا یک زمان معین مورد پایش قرار می‌دهند، طوری که مادر باید تمام این مدت به طور منظم تحت نظر پزشک قرار بگیرد. شیوه زندگی مادر برای جنین‌هایی که به این مشکل دچار شده‌اند سرنوشت ساز است. شیوه صحیح زندگی شامل تغذیه سالم، ورزش متناسب با سن و وضعیت بارداری، زندگی در هوای سالم، دوری از دود سیگار و مصرف الکل و مواد مخدر و دوری از استرس می‌باشد.علل شایع کاهش رشد جنین به شرح ذیل می‌باشد.

اختلالات جفت: جفت مسئول تامین غذا و اکسیژن برای جنین است. اگر جفت ناهنجاری داشته باشد یا طی دوران بارداری غذا رسانی به جنین توسط جفت مختل شود، رشد جنین دچار اختلال می‌شود. همچنین ممکن است محل قرارگیری جفت در رحم، اختلالاتی را برای جنین ایجاد کند که به آن جفت سر راهی می‌گویند یا جفت کمی از رحم جدا گردد که به آن جدا شدن زودرس جفت می‌گویند. هر یک از این اختلالات یاد شده، می‌تواند رشد جنین را کم کند.

فشار خون بارداری: در مادران بارداری که دچار فشار خون بالا هستند، رگ‌های خونی تنگ می‌شود و خون رسانی به بافت‌های بدن کند می‌گردد. بنابراین خون رسانی به جنین در حال رشد نیز کاهش می‌‌یابد. به همین علت است که معمولا مادران با فشار خون بالا، نوزادانی کم وزن به دنیا می‌آورند .فشار خون بالا می‌تواند منجر به مسمومیت بارداری شود. لازم به ذکر است که فشار خون بالا در حاملگی بسیار خطرناک است و اگر درمان نشود و تحت کنترل قرار نگیرد، عوارض آن تنها به کاهش وزن جنین ختم نخواهد شد.

ناهنجاری‌های کروموزومی جنین: جنین‌هایی که دارای ناهنجاری‌های کروموزومی هستند، اغلب روند رشد کندتری نسبت به جنین‌های سالم دارند. برخی از ناهنجاری‌های کروموزومی جنین شامل این موارد می‌باشد: آنانسفالی، نقص‌های کلیوی، سندروم داون (منگولیسم) و نقص‌های دیده شده در حین تولد.

بیماری‌های مادر در زمان بارداری: اغلب دیده شده زنانی که در زمان حاملگی بیماری‌های زمینه‌ای داشته‌ اند، فرزندانی با وزن کم به دنیا می‌آورند. بیماری‌های زمینه‌ای شایع در مادران عبارت است از: دیابت، کم خونی داسی شکل، اختلالات انعقادی خون، بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های قلبی و عروقی و بیماری‌های ریوی.

سن مادر: عامل مهم دیگر، سن مادر است. بهترین سن بارداری ۲۳ تا ۲۹ سالگی است و سن قابل قبول ۲۰ تا ۳۵ سالگی می‌باشد.

مصرف الکل و سیگار: مصرف الکل در بارداری توسط مادر سبب عقب ماندگی ذهنی، ناهماهنگی حرکتی، حافظه و زبان معیوب و از همه مهم‌تر بیش فعالی کودک می‌شود. عامل دیگری که اکثر افراد فکر می‌کنند خیلی تاثیرگذار نیست، مصرف سیگار می‌باشد. نیکوتین که ماده اعتیاد آور توتون سیگار است، باعث می‌شود جفت به صورت غیرطبیعی رشد کند و این امر، انتقال مواد غذایی را به جنین کاهش می‌دهد و باعث کم وزنی جنین می‌گردد. از سوی دیگر، سیگار کشیدن تراکم مونوکسیدکربن را درخون مادر افزایش می‌دهد. مهم‌ترین اثر سیگار، تاخیر رشد جسمی کودک و کم وزنی او هنگام تولد است. همچنین موجب کاهش مقاومت بدن کودک در برابر بیماری‌ها می‌گردد.

تذکر: مادرانی که سیگار می‌کشند، به علت کمبود اکسیژن رسانی به جفت و جنین، اغلب نوزادانی با وزن کم به دنیا می‌آورند. کاهش رشد جنین در مادران سیگاری تنها یکی از عارضه‌‌هایی است که جنین را تهدید می‌کند. عوارض دیگری مانند احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی، تنفسی، پوستی و ... نیز در کمین این جنین‌‌ها می‌‌باشد.

آلودگی هوا: دانشمندان دریافته‌اند مادرانی که در دوران بارداری در معرض میزان بالایی از آلودگی هوا قرار دارند، بیشتر نوزادان با وزن کم به دنیا می‌آورند، زیرا آلودگی هوا، اکسیژن محیط زندگی را کم می‌کند و جنین در حال رشد را با کمبود اکسیژن روبه‌رو می‌نماید. بنابراین مادران باردار باید مراقب باشند و زمانی که آلودگی هوا زیاد است و رسانه‌های مختلف افراد را از رفت‌وآمد غیرضروری در شهر منع می‌کنند، از خانه بیرون نروند.

سوءتغذیه مادر: سن و وزن مادر بر روند رشد جنین تأثیر می‌گذارد. اگر مادر وزن کمی داشته باشد و طی حاملگی افزایش وزن قابل قبول نداشته باشد، احتمال کاهش رشد جنین وجود دارد. همچنین سن مادر نیز مهم است. اگر سن مادر بالای ۴۵ سال و کمتر از ۲۰ سال باشد، احتمال کم وزن بودن جنین نیز زیاد می‌باشد.

زایمان‌های قبلی مادر: مادرانی که در زایمان‌های قبلی خود، سابقه زایمان زودرس (نوزاد نارس) داشته‌اند، در زایمان‌های بعدی خود نیز احتمال کم وزن بودن نوزادشان وجود خواهد داشت. بنابراین این دسته از مادران باید مراقب باشند و در حاملگی‌های بعدی خود مدام تحت نظر پزشک متخصص زنان قرار بگیرند.

چند قلویی: مادرانی که بیش از یک قل، باردار هستند (دو قلو و چند قلو زایی)، معمولا احتمال بیشتری وجود دارد که نوزادانی کم وزن به دنیا آورند، زیرا حجم رحم مادر نمی‌تواند همزمان چند جنین را با وزن طبیعی در خود رشد دهد. به همین علت است که مادرانی که چند قلو حامله هستند، باید بیشتر تحت مراقبت پزشک متخصص قرار بگیرند.

زهره لطیفی